Słowo Boże na niedzielę

Dzisiejsze Słowo Boże jest zaskakujące w kontekście wczorajszego spotkania Dzielnych Niewiast w Krakowie. Szczególnie części popołudniowej, podczas której robiłyśmy kolejny krok na drodze naszego uzdrowienia wewnętrznego. Zarówno w pierwszym czytaniu jak i w Ewangelii opisane są przypadki uzdrowienia - w 2 Krl zostaje uzdrowiony z trądu wódz Syryjski Naaman, a w Ewangelii dziesięciu trędowatych. Zachęcam do zatrzymania się nad tym Słowem (zamieszczam poniżej). Jezus uzdrawia także dzisiaj. Pragnie uzdrawiać Ciebie. Nie uciekaj, nie bój się, zaufaj. Przytul się do Niego i pozwól Mu działać piękne rzeczy w Twoim życiu.

Słowo Boże przypomina także, byśmy nie zapominali o wdzięczności.

Tylko jeden z dziesięciu uzdrowionych, wrócił chwaląc i dziękując Jezusowi. Pozostali zdawali się nie dostrzegać jak bardzo zostali obdarowali. Tymczasem to wdzięczność otwiera nowe perspektywy w naszym życiu. Uwalnia od koncentrowania się tylko nad tym, czego nam brakuje, a pokazuje jak wiele otrzymaliśmy.
Dzisiaj Ojciec Święty Franciszek zawierzył świat Niepokalanemu Sercu Maryi.
Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu!

2 Krl 5,14-17
Odszedł więc Naaman i zanurzył się siedem razy w Jordanie, według słowa męża Bożego, a ciało jego na powrót stało się jak ciało małego dziecka i został oczyszczony.

Wtedy wrócił do męża Bożego z całym orszakiem, wszedł i stanął przed nim, mówiąc: "Oto przekonałem się, że na całej ziemi nie ma Boga poza Izraelem! A teraz zechciej przyjąć dar wdzięczności od twego sługi!" On zaś odpowiedział: "Na życie Pana, przed którego obliczem stoję - nie wezmę!" Tamten nalegał na niego, aby przyjął, lecz on odmówił. Wtedy Naaman rzekł: "Jeśli już nie [chcesz], to niechże dadzą twemu słudze tyle ziemi, ile para mułów unieść może, ponieważ odtąd twój sługa nie będzie składał ofiary całopalnej ani ofiary krwawej innym bogom, jak tylko Panu.

 Łk 17, 11-19
Zmierzając do Jerozolimy przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: "Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami!". Na ich widok rzekł do nich: "Idźcie, pokażcie się kapłanom!" A gdy szli, zostali oczyszczeni. Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem, upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin. Jezus zaś rzekł: "Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec". Do niego zaś rzekł: "Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła".

O. Gabriel od św. Marii Magdaleny, karmelita bosy - "Żyć Bogiem, t. III, str. 311”.
„Wraz z tym, który cierpiał straszliwie w ciele z powodu trądu, błagam Cię, w utrapieniu duszy mojej: "Panie, jeśli chcesz, możesz mnie uzdrowić!" Z niewidomymi, utrapionymi własną ślepotą i pogrążonymi w wiecznej nocy, podnoszę do Ciebie mój lament. Ja nie

nazywam Cię "synem Dawida", lecz nazywam Cię "Synem Boga", który jest najwyższą istotą. Nie tylko nazywam Cię Mistrzem... lecz wierzę, że jesteś Panem nieba i ziemi. Nie tylko wierzę w dotknięcie Twojej ręki, o Boże miłosierny i bliski, lecz wierzę w moc Twojego słowa, którym możesz mnie uzdrowić, nawet gdy jesteś daleko, bardzo daleko... Chcesz tego, ponieważ jesteś litościwy, i możesz to uczynić, bo jesteś Stwórcą: powiedz tylko słowo, a będę uzdrowiony!...

Udziel mi... przebaczenia wielkich moich win, o Boże dobroci i Panie szczęśliwości: im większa jest Twoja szczodrobliwość, tym więcej jesteś uwielbiony; im bardziej wspaniałomyślna jest Twoja hojność, tym więcej jesteś miłowany; im więcej okazujesz miłosierdzia, tym większą chwałę odbierasz... Użyj podobnego miłosierdzia względem mnie, który poczuwam się do niezliczonych przewinień, abym głosząc z wdzięcznością Twoje dobrodziejstwa, miłość moją wyrażał z nie mniejszą gorącością! Chwała Tobie we wszystkim (św. Grzegorz z Narek)"