Słowo Boże na niedzielę

Dzisiejsze Słowo Boże zachęca do ufnej, wytrwałej modlitwy. Pokazuje jej sens i moc moc. Opisuje przykład ojca naszej wiary - Mojżesza, który z rękami podniesionymi do góry i słowami modlitwy na ustach, trwał przy Bogu podczas trudnych chwil swojego narodu. Bóg nie odmówił pomocy i swojego błogosławieństwa. Nie odmówi i nam jeśli z ufnością się do Niego zwracamy z naszymi sprawami. Najważniejsze jednak jet to, by poddać się Jego woli, a wtedy otrzymamy wszytko, co jest nam najbardziej potrzebne.

"Amalekici przybyli, aby walczyć z Izraelitami w Refidim. Mojżesz powiedział wtedy do Jozuego: Wybierz sobie mężów i wyruszysz z nimi na walkę z Amalekitami. Ja jutro stanę na szczycie góry z laską Boga w ręku. Jozue spełnił polecenie Mojżesza i wyruszył do walki z Amalekitami. Mojżesz, Aaron i Chur wyszli na szczyt góry. Jak długo Mojżesz trzymał ręce podniesione do góry, Izrael miał przewagę. Gdy zaś ręce opuszczał, miał przewagę Amalekita. Gdy ręce Mojżesza zdrętwiały, wzięli kamień i położyli pod niego, i usiadł na nim. Aaron zaś i Chur podparli jego ręce, jeden z tej, a drugi z tamtej strony. W ten sposób aż do zachodu słońca były ręce jego stale wzniesione wysoko. I tak zdołał Jozue pokonać Amalekitów i ich lud ostrzem miecza" (Wj 17,8-13.

(Ps 121,1-8)

REFREN: Naszą pomocą jest nasz Pan i Stwórca

Wznoszę swe oczy ku górom:

skąd nadejść ma dla mnie pomoc?

Pomoc moja od Pana,

który stworzył niebo i ziemię.

On nie pozwoli, by się potknęła twa noga,

ani się nie zdrzemnie Ten, kto ciebie strzeże.

Nie zdrzemnie się ani nie zaśnie

Ten, który czuwa nad Izraelem.

Pan ciebie strzeże,

jest cieniem nad tobą,

stoi po twojej prawicy.

Nie porazi cię słońce we dnie

ani księżyc wśród nocy.

Pan cię uchroni od zła wszelkiego,

ochroni twoją duszę.

Pan będzie czuwał nad twoim wyjściem i powrotem,

teraz i po wszystkie czasy.

(Łk 18,1-8) Jezus odpowiedział swoim uczniom przypowieść o tym, że zawsze powinni modlić się i nie ustawać: W pewnym mieście żył sędzia, który Boga się nie bał i nie liczył się z ludźmi. W tym samym mieście żyła wdowa, która przychodziła do niego z prośbą: Obroń mnie przed moim przeciwnikiem. Przez pewien czas nie chciał; lecz potem rzekł do siebie: Chociaż Boga się nie boję ani z ludźmi się nie liczę, to jednak, ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, wezmę ją w obronę, żeby nie przychodziła bez końca i nie zadręczała mnie. I Pan

dodał: Słuchajcie, co ten niesprawiedliwy sędzia mówi. A Bóg, czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego, i czy będzie zwlekał w ich sprawie? Powiadam wam, że prędko weźmie ich w obronę. Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?

______________

Teksty Pisma świętego na dzień dzisiejszy ześrodkowują się na temacie wiary rozważanej przede wszystkim jako ufna ucieczka do Boga oraz pewność Jego pomocy. Z Księgi Wyjścia (17, 8-13; I czytanie) czytane jest znane opowiadanie o Mojżeszu modlącym się na górze w tym właśnie czasie, gdy na dolinie synowie Izraela wychodzą do walki przeciw Amalekitom. "Jak długo Mojżesz trzymał ręce podniesione do góry [w błagalnym geście], Izrael miał przewagę. Gdy zaś Mojżesz ręce opuszczał, miał przewagę Amalekita" (tamże 11). Ręce podniesione do góry były "znakiem" modlitwy zanoszonej do Boga z prośbą o pomoc […].

Ewangelia zaś przytacza przypowieść o sędzi i wdowie (Łk 15, 1-S), którą Jezus opowiedział, by podkreślić, że "wszyscy zawsze powinni się modlić i nie ustawać" (tamże 1). Sędzia, "który Boga się nie bał" ani nie troszczył się, by bronić sprawy słabych i uciśnionych, jak nakazywało Prawo Boże, nie chciał słyszeć o biednej wdowie, która zwróciła się do niego, aby wymierzył jej sprawiedliwość. W końcu jednak uległ jej żądaniom - jedynie dlatego, by przestała mu się naprzykrzać, "żeby nie przychodziła bez końca i nie zadręczała go" (tamże 5). Poprzez ten przykład Jezus chce słuchaczom dać rozumieć, ze Bóg o wiele bardziej niż sprawiedliwy sędzia będzie słuchał błagań tego, kto ucieka się do Niego z ufnością i wytrwałością. "A Bóg, czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego, i czy będzie zwlekał w ich sprawie? Powiadam wam, że prędko weźmie ich w obronę" (tamże 7-8). Jezus kładzie nacisk na ciągłą modlitwę, a jest to przede wszystkim modlitwa o przyjście królestwa Bożego, o zbawienie wybranych, gdy w ostatecznym dniu Syn Człowieczy przyjdzie sądzić świat (zob. tekst poprzedzający: Łk 17, 22-37). Wierzący

powinni żyć oczekując tego dnia i modlić się bez przerwy, aby to był dzień zbawienia […]

Panie, naucz mnie modlić się nieustannie i nie tracić nawet najmniejszej chwili! Modlić się za nas i jeszcze bardziej za bliźnich, bo "lepiej jest dawać niż otrzymywać". Spraw, abyśmy się

modlili i bez obawy prosili nawet o najwyższe łaski. Im większe nasze prośby, tym bardziej przystoi Tobie wysłuchać ich; one wykażą naszą wiarę, tę wiarę, jakiej Ty żądasz od nas, i staną się jedną rzeczą z Twoją wolą, ponieważ Ty pragniesz całym sercem uświęcenia całego

rodzaju ludzkiego. Ty uczysz nas prosić... o Twoją chwalę, o nawrócenie ludzi i nasze własne, o doskonałe spełnienie się Twojej woli w nas i we wszystkich ludziach, o świętą Eucharystię i o łaskę dla wszystkich ludzi, o przebaczenie grzechów naszych i grzechów innych ludzi, o pomoc w pokusach, o uwolnienie od wszelkiego grzechu, od wszelkiego zła w tym i przyszłym życiu... O to, Panie, chcesz, abyśmy zawsze Ciebie prosili, tego nam zawsze udzielisz, jeśli tylko będziemy Cię prosić o to z wiarą (Ch. de Foucauld).

O. Gabriel od św. Marii Magdaleny, karmelita bosy

Żyć Bogiem, t. III, str. 341”.

________________________

WSZYSTKIM CZYTELNIKOM BLOGA ŻYCZĘ PIĘKNEJ, RADOSNEJ I BŁOGOSŁAWIONEJ NIEDZIELI.