"Pewnego dnia przyszedł do Jezusa trędowaty i upadając na kolana, prosił Go: Jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić. Zdjęty litością, wyciągnął rękę, dotknął go i rzekł do niego: Chcę, bądź
oczyszczony! Natychmiast trąd go opuścił i został oczyszczony. Jezus surowo mu przykazał i zaraz go odprawił, mówiąc mu: Uważaj, nikomu nic nie mów, ale idź pokaż się kapłanowi i złóż za swe oczyszczenie ofiarę, którą przepisał Mojżesz, na świadectwo dla nich. Lecz on po wyjściu zaczął wiele opowiadać i rozgłaszać to, co zaszło, tak że Jezus nie mógł już jawnie wejść do miasta, lecz przebywał w miejscach pustynnych. A ludzie zewsząd schodzili się do Niego" (Mk 1,40-45).
Szczęśliwy człowiek, któremu odpuszczona została nieprawość,
a jego grzech zapomniany.
Szczęśliwy ten, któremu Pan nie poczytuje winy,
a w jego duszy nie kryje się podstęp.
Grzech wyznałem Tobie i nie ukryłem mej winy.
Rzekłem: "Wyznaję mą nieprawość Panu",
a Ty darowałeś niegodziwość mego grzechu.
Cieszcie się i weselcie w Panu, sprawiedliwi,
radośnie śpiewajcie wszyscy prawego serca
(Ps 32,1-2.5.11)
(fot. freeimages.com)
(Kpł 13,1-2.45-46)
Tak powiedział Pan do Mojżesza i Aarona: Jeżeli u kogoś na
skórze
ciała pojawi się nabrzmienie albo wysypka, albo biała plama,
która na
skórze jego ciała jest oznaką trądu, to przyprowadzą go do
kapłana
Aarona albo do jednego z jego synów kapłanów. Trędowaty,
który podlega
tej chorobie, będzie miał rozerwane szaty, włosy w
nieładzie, brodę
zasłoniętą i będzie wołać: Nieczysty, nieczysty! Przez cały
czas
trwania tej choroby będzie nieczysty. Będzie mieszkał w
odosobnieniu.
Jego mieszkanie będzie poza obozem.
(1 Kor 10,31-11,1)
Czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek innego czynicie,
wszystko na chwałę
Bożą czyńcie Nie bądźcie zgorszeniem ani dla Żydów, ani dla
Greków,
ani dla Kościoła Bożego, podobnie jak ja, który się staram
przypodobać wszystkim pod każdym względem nie szukając
własnej
korzyści, lecz dobra wielu, aby byli zbawieni. Bądźcie
naśladowcami
moimi, tak jak ja jestem naśladowcą Chrystusa.
Czytelnikom bloga życzę pięknej niedzieli. I wiary w to, że Jezus może wszytko.
OdpowiedzUsuńJa nie muszę wierzyć bo ja to wiem, że Jezus może naprawdę wszystko - po prostu wystarczy niedziela konfesjonał i msza. (polecam - nie traćcie czasu bez Jezusa - szkoda życia)
UsuńWierzę... moja wiara góry może przenosić, nie wiedza. Przymnóż mi Panie wiary. As.
UsuńŚlicznie
OdpowiedzUsuńWtorek, 17 lutego 2015
OdpowiedzUsuń(Rdz 6,5-8;7,1-5.10)
Kiedy Pan Bóg widział, że wielka jest niegodziwość ludzi na ziemi i
że usposobienie ich jest wciąż złe, żałował, że stworzył ludzi na
ziemi, i zasmucił się. Wreszcie Pan rzekł: Zgładzę ludzi, których
stworzyłem, z powierzchni ziemi: ludzi, bydło, zwierzęta pełzające i
ptaki powietrzne, bo żal mi, że ich stworzyłem. [Tylko] Noego Pan
darzył życzliwością. A potem Pan rzekł do Noego: Wejdź wraz z całą
twą rodziną do arki, bo przekonałem się, że tylko ty jesteś wobec
mnie prawy wśród tego pokolenia. Z wszelkich zwierząt czystych weź z
sobą siedem samców i siedem samic, ze zwierząt zaś nieczystych po
jednej parze: samca i samicę; również i z ptactwa - po siedem samców i
po siedem samic, aby w ten sposób zachować ich potomstwo dla całej
ziemi. Bo za siedem dni spuszczę na ziemię deszcz, który będzie padał
czterdzieści dni i czterdzieści nocy, aby wyniszczyć wszystko, co
istnieje na powierzchni ziemi - cokolwiek stworzyłem. I spełnił Noe
wszystko tak, jak mu Pan polecił. A gdy upłynęło siedem dni, wody
potopu spadły na ziemię.
(Ps 29,1-4.9-10)
REFREN: Pan ześle pokój swojemu ludowi
Oddajcie Panu, synowi Boży,
Oddajcie Panu chwałę i sławcie Jego potęgę.
Oddajcie Panu chwałę Jego imieniu,
na świętym dziedzińcu uwielbiajcie Pana.
Ponad wodami głos Pański,
Pan ponad wód bezmiarem!
Głos Pana potężny
Głos Pana pełen dostojeństwa!
Głos Pana zgina dęby i ogałaca lasy,
a w Jego świątyni wszyscy wołają: "Chwała!"
Pan zasiadł nad potopem,
Pan jako Król zasiada na wieki.
(Dz 16,14b)
Otwórz, Panie, nasze serca, abyśmy uważnie słuchali słów Syna
Twojego.
(Mk 8,14-21)
Uczniowie Jezusa zapomnieli wziąć chlebów i tylko jeden mieli z sobą w
łodzi. Wtedy im przykazał: Uważajcie, strzeżcie się kwasu faryzeuszów
i kwasu Heroda. Oni zaczęli rozprawiać między sobą o tym, że nie mają
chleba. Jezus zauważył to i rzekł im: Czemu rozprawiacie o tym, że nie
macie chleba? Jeszcze nie pojmujecie i nie rozumiecie, tak otępiały macie
umysł? Macie oczy, a nie widzicie; macie uszy, a nie słyszycie? Nie
pamiętacie, ile zebraliście koszów pełnych ułomków, kiedy połamałem
pięć chlebów dla pięciu tysięcy? Odpowiedzieli Mu: Dwanaście. A kiedy
połamałem siedem chlebów dla czterech tysięcy, ile zebraliście koszów
pełnych ułomków? Odpowiedzieli: Siedem. I rzekł im: Jeszcze nie
rozumiecie?
Komentarz
Najtrudniej czasem zrozumieć to, co najprostsze. Uczniowie, choć już
dwukrotnie byli świadkami rozmnożenia chleba, tak bardzo niepokoją się
brakiem zapasów, że nie są w stanie nawet słuchać nauki Jezusa.
Widziane cuda jakby nie docierały do ich świadomości. My też
przychodzimy na Mszę świętą pochłonięci wieloma troskami,
zapominając często o tym, jak wiele razy w życiu doświadczaliśmy już
pomocy Boga. Prośmy Go, aby umocnił naszą ufność w Jego Ojcowską
dobroć i uzdolnił nasze serca do uważnego słuchania Jego słów.
Mira Majdan, "Oremus" luty 2009, s. 71
" Macie oczy, a nie widzicie; macie uszy, a nie słyszycie?" - Panie proszę, aby moje oczy widziały i uszy słyszały Ewa
OdpowiedzUsuńŚroda, 18 lutego 2015
OdpowiedzUsuńŚroda Popielcowa
(Jl 2,12-18)
Nawróćcie się do Mnie całym swym sercem, przez post i płacz, lament.
Rozdzierajcie jednak serca wasze, a nie szaty! Nawróćcie się do Pana
Boga waszego! On bowiem jest łaskawy, miłosierny, nieskory do gniewu i
wielki w łaskawości, a lituje się na widok niedoli. Kto wie? Może znów
pożałuje i pozostawi po sobie błogosławieństwo [plonów] na ofiarę z
pokarmów i ofiarę płynną dla Pana Boga waszego. Na Syjonie dmijcie w
róg, zarządźcie święty post, ogłoście uroczyste zgromadzenie.
Zbierzcie lud, zwołajcie świętą społeczność, zgromadźcie starców,
zbierzcie dzieci, i ssących piersi! Niech wyjdzie oblubieniec ze swojej
komnaty a oblubienica ze swego pokoju! Między przedsionkiem a ołtarzem
niechaj płaczą kapłani, słudzy Pańscy! Niech mówią: Przepuść,
Panie, ludowi Twojemu i nie daj dziedzictwa swego na pohańbienie, aby
poganie nie zapanowali nad nami. Czemuż mówić mają między narodami:
Gdzież jest ich Bóg? I Pan zapalił się zazdrosną miłością ku swojej
ziemi, i zmiłował się nad swoim ludem.
(Ps 51,3-6.12-14.17)
REFREN: Zmiłuj się, Panie, bo jesteśmy grzeszni
Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej,
w ogromie swej litości zgładź moją nieprawość.
Obmyj mnie zupełnie z mojej winy
i oczyść mnie z grzechu mojego.
Uznaję bowiem nieprawość swoją,
a grzech mój jest zawsze przede mną.
Przeciwko Tobie zgrzeszyłem
i uczyniłem, co złe jest przed Tobą.
Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste
i odnów we mnie moc ducha.
Nie odrzucaj mnie od swego oblicza
i nie odbieraj mi świętego ducha swego.
Przywróć mi radość z Twojego zbawienia
i wzmocnij mnie duchem ofiarnym.
Panie, otwórz wargi moje,
a usta moje będą głosić Twoją chwałę.
(2 Kor 5,20-6,3)
W imieniu Chrystusa spełniamy posłannictwo jakby Boga samego, który
przez nas udziela napomnień. W imię Chrystusa prosimy: pojednajcie się z
Bogiem. On to dla nas grzechem uczynił Tego, który nie znał grzechu,
abyśmy się stali w Nim sprawiedliwością Bożą. Współpracując zaś z
Nim napominamy was, abyście nie przyjmowali na próżno łaski Bożej.
Mówi bowiem /Pismo/: W czasie pomyślnym wysłuchałem ciebie, w dniu
zbawienia przyszedłem ci z pomocą. Oto teraz czas upragniony, oto teraz
dzień zbawienia.
(Jl 2,13)
Nawróćcie się do waszego Boga, On bowiem jest łaskawy i miłosierny.
(Mt 6,1-6.16-18)
Jezus powiedział do swoich uczniów: Strzeżcie się, żebyście uczynków
pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej
nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie. Kiedy
więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w
synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam:
ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech
nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w
ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Gdy się
modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni lubią w synagogach i na rogach
ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę,
powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz się
modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego,
który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.
Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni
wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam
wam: już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie
głowę i umyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu
twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda
tobie.
Komentarz
Czym jest walka ze złym duchem, do której ma nas umocnić Wielki Post? To
przede wszystkim walka o wiarę, że Bóg "nie ma w nienawiści
żadnego ze swych stworzeń" (por. antyfona na wejście). Że możemy
się po Nim spodziewać jedynie miłosierdzia, a nigdy potępienia. To
także walka o powrót od "kochanka" - nieprzyjaciela człowieka
- do jedynego Oblubieńca, który "zapalił się zazdrosną
miłością do swojej ziemi", do każdego z nas.
O. Wojciech Jędrzejewski OP, "Oremus" Wielki Post 2009, s. 4
"Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej..." Ewa
OdpowiedzUsuńCzwartek, 19 lutego 2015
OdpowiedzUsuń(Pwt 30,15-20)
Mojżesz przemówił do ludu: Patrz! Kładę dziś przed tobą życie i
szczęście, śmierć i nieszczęście. Ja dziś nakazuję ci miłować
Pana, Boga twego, i chodzić Jego drogami, pełniąc Jego polecenia, prawa
i nakazy, abyś żył i mnożył się, a Pan, Bóg twój, będzie ci
błogosławił w kraju, który idziesz posiąść. Ale jeśli swe serce
odwrócisz, nie usłuchasz, zbłądzisz i będziesz oddawał pokłon obcym
bogom, służąc im - oświadczam wam dzisiaj, że na pewno zginiecie,
niedługo zabawicie na ziemi, którą idziecie posiąść, po przejściu
Jordanu. Biorę dziś przeciwko wam na świadków niebo i ziemię, kładę
przed wami życie i śmierć, błogosławieństwo i przekleństwo.
Wybierajcie więc życie, abyście żyli wy i wasze potomstwo, miłując
Pana, Boga swego, słuchając Jego głosu, lgnąc do Niego; bo tu jest
twoje życie i długie trwanie twego pobytu na ziemi, którą Pan
poprzysiągł dać przodkom twoim: Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi.
(Ps 1,1-4.6)
REFREN: Błogosławiony, kto zaufał Panu
Błogosławiony człowiek, który nie idzie za radą występnych,
nie wchodzi na drogę grzeszników
i nie zasiada w gronie szyderców,
lecz w prawie Pańskim upodobał sobie
i rozmyśla nad nim dniem i nocą.
On jest jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą
które wydaje owoc w swoim czasie,
liście jego nie więdną,
a wszystko, co czyni; jest udane.
Co innego grzesznicy:
są jak plewa, którą wiatr rozmiata.
Albowiem znana jest Panu droga sprawiedliwych,
a droga występnych zaginie.
(Mt 4,17)
Pan mówi: Nawracajcie się, bliskie jest Królestwo niebieskie.
(Łk 9,22-25)
Jezus powiedział do swoich uczniów: Syn Człowieczy musi wiele
wycierpieć: będzie odrzucony przez starszyznę, arcykapłanów i uczonych
w Piśmie; będzie zabity, a trzeciego dnia zmartwychwstanie. Potem mówił
do wszystkich: Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego
siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje! Bo kto
chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego
powodu, ten je zachowa. Bo cóż za korzyść ma człowiek, jeśli cały
świat zyska, a siebie zatraci lub szkodę poniesie?
Komentarz
Opowiedzenie się na nowo po stronie życia i miłości danych nam w Bogu
oznacza również decyzję, aby wszystko podporządkować temu wyborowi.
To, co odwodzi nas od pójścia za Jezusem, jawi się jako szkoda, strata i
"plewa, którą wiatr rozmiata". Ukrzyżowany, powieszony na
drzewie, sam jest drzewem życia, które wydaje owoc w swoim czasie.
O. Wojciech Jędrzejewski OP, "Oremus" Wielki Post 2009, s. 9
"Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje! " - pomagaj mi Panie brać ciężar mojego codziennego krzyża, abym mogła iść za Tobą Ewa
UsuńPiątek, 20 lutego 2015
OdpowiedzUsuń(Iz 58,1-9)
To mówi Pan Bóg: Krzycz na całe gardło, nie przestawaj! Podnoś głos
twój jak trąba! Wytknij mojemu ludowi jego przestępstwa i domowi Jakuba
jego grzechy! Szukają Mnie dzień za dniem, pragną poznać moje drogi,
jak naród, który kocha sprawiedliwośći nie opuszcza Prawa swego Boga.
Proszą Mnie o sprawiedliwe prawa, pragną bliskości Boga: Czemu
pościliśmy, a Ty nie wejrzałeś? Umartwialiśmy siebie, a Tyś tego nie
uznał? Otóż w dzień waszego postu wy znajdujecie sobie zajęcie i
uciskacie wszystkich waszych robotników. Otóż pościcie wśród waśni i
sporów, i wśród bicia niegodziwą pięścią. Nie pośćcie tak, jak
dziś czynicie, żeby się rozlegał zgiełk wasz na wysokości. Czyż to
jest post, jaki Ja uznaję, dzień, w którym się człowiek umartwia? Czy
zwieszanie głowy jak sitowie i użycie woru z popiołem za posłanie -
czyż to nazwiesz postem i dniem miłym Panu? Czyż nie jest raczej ten
post, który wybieram: rozerwać kajdany zła, rozwiązać więzy niewoli,
wypuścić wolno uciśnionych i wszelkie jarzmo połamać; dzielić swój
chleb z głodnym, wprowadzić w dom biednych tułaczy, nagiego, którego
ujrzysz, przyodziać i nie odwrócić się od współziomków. Wtedy twoje
światło wzejdzie jak zorza i szybko rozkwitnie twe zdrowie.
Sprawiedliwość twoja poprzedzać cię będzie, chwała Pańska iść
będzie za tobą. Wtedy zawołasz, a Pan odpowie, wezwiesz pomocy, a On
[rzeknie]: Oto jestem!
(Ps 51,3-6.18-19)
REFREN: Sercem skruszonym nie pogardzisz, Panie
Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej,
w ogromie swej litości zgładź moją nieprawość.
Obmyj mnie zupełnie z mojej winy
i oczyść mnie z grzechu mojego.
Uznaję bowiem nieprawość swoją
a grzech mój jest zawsze przede mną.
Przeciwko Tobie samemu zgrzeszyłem
i uczyniłem, co złe jest przed Tobą.
Ofiarą. bowiem Ty się nie radujesz,
a całopalenia, choćbym dał, nie przyjmiesz.
Boże, moją ofiarą jest duch skruszony,
pokornym i skruszonym sercem Ty, Boże, nie gardzisz.
(Am 5,14)
Szukajcie dobra, a nie zła, abyście żyli, a Pan Bóg będzie z wami.
(Mt 9,14-15)
Po powrocie Jezusa z krainy Gadareńczyków podeszli do Niego uczniowie
Jana i zapytali: Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś
uczniowie nie poszczą? Jezus im rzekł: Czy goście weselni mogą się
smucić, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy
zabiorą im pana młodego, a wtedy będą pościć.
Komentarz
Duchowe poszukiwania, a także praktyki pobożne pozbawione byłyby sensu,
gdyby nie rodziły pogłębiającej się wrażliwości na drugiego
człowieka. Prawdziwa religijność to podróż w świat uciśnionych i
udręczonych, po to, by pomóc im zrzucać jarzmo upokarzającej niewoli.
Wtedy właśnie rozbłyska światło Ducha i objawia się Boża chwała. I
na nowo wybrzmiewa Jego imię: "Oto Jestem".
O. Wojciech Jędrzejewski OP, "Oremus" Wielki Post 2009, s. 12
Sobota, 21 lutego 2015
OdpowiedzUsuń(Iz 58,9b-14)
To mówi Pan Bóg: Jeśli u siebie usuniesz jarzmo, przestaniesz grozić
palcem i mówić przewrotnie, jeśli podasz twój chleb zgłodniałemu i
nakarmisz duszę przygnębioną, wówczas twe światło zabłyśnie w
ciemnościach, a twoja ciemność stanie się południem. Pan cię zawsze
prowadzić będzie, nasyci duszę twoją na pustkowiach. Odmłodzi twoje
kości, tak że będziesz jak zroszony ogród i jak źródło wody, co się
nie wyczerpie. Twoi ludzie zabudują prastare zwaliska, wzniesiesz budowle
z odwiecznych fundamentów. I będą cię nazywać naprawcą wyłomów,
odnowicielem rumowisk - na zamieszkanie. Jeśli powściągniesz twe nogi od
przekraczania szabatu, żeby w dzień mój święty spraw swych nie
załatwiać, jeśli nazwiesz szabat rozkoszą, a święty dzień Pana -
czcigodnym, jeśli go uszanujesz przez unikanie podróży, tak by nie
przeprowadzać swej woli ani n wtedy znajdziesz twą rozkosz w Panu. Ja
cię powiodę w triumfie przez wyżyny kraju, karmić cię będę
dziedzictwem Jakuba, twojego ojca. Albowiem usta Pańskie to wyrzekły.
(Ez 33,11)
Pan mówi: Nie chcę śmierci grzesznika, lecz aby się nawrócił i miał
życie.
(Ps 86,1-6)
REFREN: Naucz mnie chodzić drogą Twojej prawdy
Nakłoń swe ucho i wysłuchaj mnie, Panie,
bo biedny jestem i ubogi.
Strzeż mojej duszy, bo jestem pobożny
zbaw sługę Twego, który Tobie ufa, Ty jesteś moim Bogiem.
Panie, zmiłuj się nade mną
bo nieustannie wołam do Ciebie.
Rozraduj życie swego sługi,
bo ku Tobie, Panie, wznoszę moją duszę.
Tyś bowiem, Panie, dobry i łaskawy,
pełen łaski dla wszystkich, którzy Cię wzywają.
Wysłuchaj, Panie, modlitwę moją
i zważ na głos mojej prośby.
(Ez 33,11) Pan mówi: Nie chcę śmierci grzesznika, lecz aby się
nawrócił i miał życie.
(Łk 5,27-32)
Jezus zobaczył celnika, imieniem Lewi, siedzącego w komorze celnej.
Rzekł do niego: Pójdź za Mną. On zostawił wszystko, wstał i chodził
za Nim. Potem Lewi wyprawił dla Niego wielkie przyjęcie u siebie w domu;
a była spora liczba celników oraz innych, którzy zasiadali z nimi do
stołu. Na to szemrali faryzeusze i uczeni ich w Piśmie i mówili do Jego
uczniów: Dlaczego jecie i pijecie z celnikami i grzesznikami? Lecz Jezus
im odpowiedział: Nie potrzebują lekarza zdrowi, ale ci, którzy się źle
mają. Nie przyszedłem wezwać do nawrócenia sprawiedliwych, lecz
grzeszników.
Komentarz
Dla Boga nie ma nic niemożliwego. On jest mistrzem naprawy prastarych
"rumowisk" - dobrze w nas zakorzenionych wad i grzechów. On
potrafi wejść w ten zrujnowany świat, aby "nakarmić duszę
przygnębioną". Aby jedząc i pijąc z grzesznikami i celnikami,
uzdrawiać ich swoją bliskością. Celnik i grzesznik we mnie może
wołać do Niego: "Rozraduj życie swego sługi, bo ku Tobie (...)
wznoszę moją duszę!".
O. Wojciech Jędrzejewski OP, "Oremus" Wielki Post 2009, s. 15
"Obmyj mnie zupełnie z mojej winy
OdpowiedzUsuńi oczyść mnie z grzechu mojego." Ewa
"Wysłuchaj, Panie, modlitwę moją
Usuńi zważ na głos mojej prośby." Ewa
Niedziela, 22 lutego 2015
OdpowiedzUsuńI niedziela Wielkiego Postu
(Rdz 9,8-15)
Tak rzekł Bóg do Noego i do jego synów: Oto Ja zawieram przymierze z
wami i z waszym potomstwem, które po was będzie; z wszelką istotą
żywą, która jest z wami: z ptactwem, ze zwierzętami domowymi i polnymi,
jakie są przy was, ze wszystkimi, które wyszły z arki, z wszelkim
zwierzęciem na ziemi. Zawieram z wami przymierze, tak iż nigdy już nie
zostanie zgładzona wodami potopu żadna istota żywa i już nigdy nie
będzie potopu niszczącego ziemię. Po czym Bóg dodał: A to jest znak
przymierza, które ja zawieram z wami i każdą istotą żywą, jaka jest z
wami, na wieczne czasy: Łuk mój kładę na obłoki, aby był znakiem
przymierza między Mną a ziemią. A gdy rozciągnę obłoki nad ziemią i
gdy ukaże się ten łuk na obłokach, wtedy wspomnę na moje przymierze,
które zawarłem z wami i z wszelką istotą żywą, z każdym
człowiekiem; i nie będzie już nigdy wód potopu na zniszczenie żadnego
jestestwa.
(Ps 25,4-9)
REFREN: Drogi Twe, Panie, to łaska i wierność
Daj mi poznać Twoje drogi, Panie,
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Prowadź mnie w prawdzie według Twych pouczeń,
Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję.
Wspomnij na swe miłosierdzie Panie,
na swoją miłość, która trwa na wieki.
Tylko o mnie pamiętaj w swoim miłosierdziu,
ze względu na dobroć Twą, Panie.
Dobry jest Pan i prawy,
dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Pomaga pokornym czynić dobrze,
uczy pokornych dróg swoich.
(1 P 3,18-22)
Chrystus raz umarł za grzechy, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was
do Boga przyprowadzić; zabity wprawdzie na ciele, ale powołany do życia
Duchem. W nim poszedł ogłosić [zbawienie] nawet duchom zamkniętym w
więzieniu, niegdyś nieposłusznym, gdy za dni Noego cierpliwość Boża
oczekiwała, a budowana była arka, w której niewielu, to jest osiem dusz,
zostało uratowanych przez wodę. Teraz również zgodnie z tym wzorem
ratuje was ona we chrzcie nie przez obmycie brudu cielesnego, ale przez
zwróconą do Boga prośbę o dobre sumienie, dzięki zmartwychwstaniu
Jezusa Chrystusa. On jest po prawicy Bożej, gdyż poszedł do nieba, gdzie
poddani Mu zostali Aniołowie i Władze, i Moce..
(Mt 4,4b)
Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z
ust Bożych.
(Mk 1,12-15)
Zaraz też Duch wyprowadził Go na pustynię. Czterdzieści dni przebył na
pustyni, kuszony przez szatana. żył tam wśród zwierząt, aniołowie
zaś usługiwali Mu. Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do
Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: Czas się wypełnił i
bliskie jest królestwo Boże. nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.