niedziela, 7 czerwca 2015

Słowo Boże na niedzielę - 07.06.2015

X niedziela zwykła.

"Cieszę się przeto owym duchem wiary, według którego napisano: Uwierzyłem, dlatego przemówiłem; my także wierzymy i dlatego mówimy, przekonani, że Ten, który wskrzesił Jezusa, z Jezusem przywróci życie także nam i stawi nas przed sobą razem z wami. Wszystko to bowiem dla was, ażeby w pełni obfitująca łaska zwiększyła chwałę Bożą przez dziękczynienie wielu. Dlatego to nie poddajemy się zwątpieniu, chociaż bowiem niszczeje nasz człowiek zewnętrzny, to jednak ten, który jest wewnątrz, odnawia się z dnia na dzień. Niewielkie bowiem utrapienia naszego obecnego czasu gotują bezmiar chwały przyszłego wieku dla nas, którzy się wpatrujemy nie w to, co widzialne, lecz w to, co niewidzialne. To bowiem, co widzialne, przemija, to zaś, co niewidzialne, trwa wiecznie. Wiemy bowiem, że jeśli nawet zniszczeje nasz przybytek doczesnego zamieszkania, będziemy mieli mieszkanie od Boga, dom nie ręką uczyniony, lecz wiecznie trwały w niebie" (2 Kor 4, 13-5, 1).



(Rdz 3, 9-15)
Pan Bóg zawołał na mężczyznę i zapytał go: Gdzie jesteś? On
odpowiedział: Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się,
bo jestem nagi, i ukryłem się. Rzekł Bóg: Któż ci powiedział, że
jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem
jeść? Mężczyzna odpowiedział: Niewiasta, którą postawiłeś przy
mnie, dała mi owoc z tego drzewa i zjadłem. Wtedy Pan Bóg rzekł do
niewiasty: Dlaczego to uczyniłaś? Niewiasta odpowiedziała: Wąż mnie
zwiódł i zjadłam. Wtedy Pan Bóg rzekł do węża: Ponieważ to
uczyniłeś, bądź przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i
polnych; na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po
wszystkie dni twego istnienia. Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a
niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci
głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę.

(Ps 130, 1-8)
REFREN: U Pana łaska oraz odkupienie.

Z głębokości wołam do Ciebie Panie,
Panie, wysłuchaj głosu mego.
Nachyl Twe ucho
na głos mojego błagania.

Jeśli zachowasz pamięć o grzechu, Panie,
Panie, któż się ostoi?
Ale Ty udzielasz przebaczenia,
aby ze czcią Ci służono.

Pokładam nadzieje w Panu,
dusza moja pokłada nadzieję w Jego słowie,
dusza moja oczekuje Pana.
Bardziej niz straznicy poranka,
niech Izrael wygląda Pana.

U Pana jest bowiem łaska,
u Niego obfite odkupienie.
On odkupi Izraela
ze wszystkich jego grzechów.

(2 Kor 4, 13-5, 1)
Cieszę się przeto owym duchem wiary, według którego napisano:
Uwierzyłem, dlatego przemówiłem; my także wierzymy i dlatego mówimy,
przekonani, że Ten, który wskrzesił Jezusa, z Jezusem przywróci życie
także nam i stawi nas przed sobą razem z wami. Wszystko to bowiem dla
was, ażeby w pełni obfitująca łaska zwiększyła chwałę Bożą przez
dziękczynienie wielu. Dlatego to nie poddajemy się zwątpieniu, chociaż
bowiem niszczeje nasz człowiek zewnętrzny, to jednak ten, który jest
wewnątrz, odnawia się z dnia na dzień. Niewielkie bowiem utrapienia
naszego obecnego czasu gotują bezmiar chwały przyszłego wieku dla nas,
którzy się wpatrujemy nie w to, co widzialne, lecz w to, co niewidzialne.
To bowiem, co widzialne, przemija, to zaś, co niewidzialne, trwa wiecznie.
Wiemy bowiem, że jeśli nawet zniszczeje nasz przybytek doczesnego
zamieszkania, będziemy mieli mieszkanie od Boga, dom nie ręką uczyniony,
lecz wiecznie trwały w niebie.

(J 12, 31-32)
Teraz władca tego świata zostanie przecz wyrzucony, a Ja, gdy zostanę
nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie.

(Mk 3, 20-35)
Potem przyszedł do domu, a tłum znów się zbierał, tak, że nawet
posilić się nie mogli. Gdy to posłyszeli Jego bliscy, wybrali się,
żeby Go powstrzymać. Mówiono bowiem: Odszedł od zmysłów. Natomiast
uczeni w Piśmie, którzy przyszli z Jerozolimy, mówili: Ma Belzebuba i
przez władcę złych duchów wyrzuca złe duchy. Wtedy przywołał ich do
siebie i mówił im w przypowieściach: Jak może szatan wyrzucać szatana?
Jeśli jakieś królestwo wewnętrznie jest skłócone, takie królestwo
nie może się ostać. I jeśli dom wewnętrznie jest skłócony, to taki
dom nie będzie mógł się ostać. Jeśli więc szatan powstał przeciw
sobie i wewnętrznie jest skłócony, to nie może się ostać lecz koniec
z nim. Nie, nikt nie może wejść do domu mocarza i sprzęt mu zagrabić,
jeśli mocarza wpierw nie zwiąże, i wtedy dom jego ograbi. Zaprawdę,
powiadam wam: wszystkie grzechy i bluźnierstwa, których by się ludzie
dopuścili, będą im odpuszczone. Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi
Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu
wiecznego. Mówili bowiem: Ma ducha nieczystego. Tymczasem nadeszła Jego
Matka i bracia i stojąc na dworze, posłali po Niego, aby Go przywołać.
Właśnie tłum ludzi siedział wokół Niego, gdy Mu powiedzieli: Oto
Twoja Matka i bracia na dworze pytają się o Ciebie. Odpowiedział im:
Któż jest moją matką i /którzy/ są braćmi? I spoglądając na
siedzących dokoła Niego rzekł: Oto moja matka i moi bracia. Bo kto
pełni wolę Bożą, ten Mi jest bratem, siostrą i matką.


15 komentarzy:

  1. Poniedziałek, 8 czerwca 2015

    Wspomnienie św. Jadwigi Królowej

    (2 Kor 1,1-7)
    Paweł, z woli Bożej apostoł Chrystusa Jezusa, i Tymoteusz, brat, do
    Kościoła Bożego, który jest w Koryncie, ze wszystkimi świętymi, jacy
    są w całej Achai. Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana
    Jezusa Chrystusa. Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa
    Chrystusa, Ojciec miłosierdzia i Bóg wszelkiej pociechy, Ten, który nas
    pociesza w każdym naszym utrapieniu, byśmy sami mogli pocieszać tych, co
    są w jakiejkolwiek udręce, pociechą, której doznajemy od Boga. Jak
    bowiem obfitują w nas cierpienia Chrystusa, tak też wielkiej doznajemy
    przez Chrystusa pociechy. Ale gdy znosimy udręki - to dla pociechy i
    zbawienia waszego; a gdy pocieszani jesteśmy - to dla waszej pociechy,
    sprawiającej, że z wytrwałością znosicie te same cierpienia, których
    i my doznajemy. A nadzieja nasza co do was jest silna, bo wiemy, że jak
    cierpień jesteście współuczestnikami, tak i naszej pociechy.

    (Ps 34,2-9)
    REFREN: Wszyscy zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry
    Będę błogosławił Pana po wieczne czasy.
    Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
    Dusza moja chlubi się Panem,
    niech słyszą to pokorni i niech się weselą.

    Wysławiajcie razem ze mną Pana,
    wspólnie wywyższajmy Jego imię.
    Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał
    i wyzwolił od wszelkiej trwogi.

    Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością,
    oblicza wasze nie zapłoną wstydem.
    Oto zawołał biedak i Pan go usłyszał,
    i uwolnił od wszelkiego ucisku.

    Anioł Pański otacza szańcem bogobojnych,
    aby ich ocalić.
    Skosztujcie i zobaczcie, jak Pan jest dobry,
    szczęśliwy człowiek, który znajduje w Nim ucieczkę.

    (Mt 5,12a)
    Cieszcie się i radujcie, albowiem wasza nagroda wielka jest w niebie.

    (Mt 5,1-12)
    Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do
    Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich tymi
    słowami: Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy
    królestwo niebieskie. Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni
    będą pocieszeni. Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność
    posiądą ziemię. Błogosławieni, którzy łakną i pragną
    sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni. Błogosławieni
    miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią. Błogosławieni
    czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą. Błogosławieni,
    którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.
    Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości,
    albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Błogosławieni jesteście,
    gdy /ludzie/ wam urągają i prześladują was, i gdy z mego powodu mówią
    kłamliwie wszystko złe na was. Cieszcie się i radujcie, albowiem wasza
    nagroda wielka jest w niebie. Tak bowiem prześladowali proroków, którzy
    byli przed wami.

    OdpowiedzUsuń
  2. "Ten, który nas pociesza w każdym naszym utrapieniu, byśmy sami mogli pocieszać tych, co są w jakiejkolwiek udręce, pociechą, której doznajemy od Boga" - dziękuję Ci Panie za Twoje pocieszenie i za tych którzy pocieszyć potrafią

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. "Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał
      i wyzwolił od wszelkiej trwogi." Ewa

      Usuń
  3. Wtorek, 9 czerwca 2015

    (2 Kor 1,18-22)
    Bóg mi świadkiem, że w tym, co do was mówię, nie ma równocześnie tak
    i nie. Syn Boży, Chrystus Jezus, Ten, którego głosiłem wam ja i Sylwan,
    i Tymoteusz, nie był tak i nie, lecz dokonało się w Nim tak. Albowiem
    ile tylko obietnic Bożych, w Nim wszystkie są tak. Dlatego też przez
    Niego wypowiada się nasze Amen Bogu na chwałę. Tym zaś, który umacnia
    nas wespół z wami w Chrystusie, i który nas namaścił, jest Bóg. On
    też wycisnął na nas pieczęć i zostawił zadatek Ducha w sercach
    naszych.

    (Ps 119,129-133.135)
    REFREN: Okaż swym sługom pogodne oblicze.

    Twoje napomnienia są przedziwne,
    dlatego przestrzega ich moja dusza.
    Poznanie Twoich słów oświeca
    i naucza niedoświadczonych.

    Zaczerpnę powietrza otwartymi ustami,
    bo pragnę Twoich przykazań.
    Zwróć się do mnie i zmiłuj się nade mną,
    tak jak czynisz z miłującymi Twe imię.

    Umocnij moje kroki Twoim słowem,
    niech nie panuje we mnie żadna niegodziwość.
    Okaż Twemu słudze światło swego oblicza
    i naucz mnie Twoich ustaw.

    (Mt 5,16)
    Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre
    uczynki i chwalili Ojca waszego.

    (Mt 5,13-16)
    Wy jesteście solą dla ziemi. Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymże
    ją posolić? Na nic się już nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie
    przez ludzi. Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto
    położone na górze. Nie zapala się też światła i nie stawia pod
    korcem, ale na świeczniku, aby świeciło wszystkim, którzy są w domu.
    Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre
    uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. "Umocnij moje kroki Twoim słowem" Ewa

      Usuń
  4. Środa, 10 czerwca 2015

    Wspomnienie bł. Bogumiła, biskupa

    (2 Kor 3,4-11)
    Dzięki Chrystusowi taką ufność w Bogu pokładamy. Nie żebyśmy
    uważali, że jesteśmy w stanie pomyśleć coś sami z siebie, lecz
    /wiemy, że/ ta możność nasza jest z Boga. On też sprawił, żeśmy
    mogli stać się sługami Nowego Przymierza przymierza nie litery, lecz
    Ducha; litera bowiem zabija, Duch zaś ożywia. Lecz jeśli posługiwanie
    śmierci, utrwalone literami w kamieniu, dokonywało się w chwale, tak iż
    synowie Izraela nie mogli spoglądać na oblicze Mojżesza z powodu
    jasności jego oblicza, która miała przeminąć, to o ileż bardziej
    pełne chwały będzie posługiwanie Ducha? Jeżeli bowiem posługiwanie
    potępieniu jest chwałą, to o ileż bardziej będzie obfitować w
    chwałę posługiwanie sprawiedliwości! Wobec przeogromnej chwały
    okazało się w ogóle bez chwały to, co miało chwałę tylko
    częściową. Jeżeli zaś to, co przemijające, było w chwale, daleko
    więcej cieszy się chwałą to, co trwa.

    (Ps 99,5-8)
    REFREN: Jesteś najświętszy, Boże nasz i Panie

    Wysławiajcie Pana, Boga naszego,
    padnijcie przed podnóżkiem stóp Jego, bo On jest święty.
    Wśród kapłanów są Mojżesz i Aaron,
    i Samuel wśród tych, którzy wzywali Jego imienia:
    wzywali Pana, a on ich wysłuchał.

    Przemawiał do nich w słupie obłoku,
    a oni strzegli przykazań i prawa, które im nadał.
    Boże nasz, Panie, Tyś ich wysłuchał,
    łaskę im okazałeś, lecz karałeś występki.

    (Ps 25,4b.5a)
    Naucz mnie, Boże, chodzić Twoimi scieżkami, prowadź mnie w prawdzie,
    według Twych pouczeń.

    (Mt 5,17-19)
    Jezus powiedział do swoich uczniów: Nie sądźcie, że przyszedłem
    znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić.
    Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani
    jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko
    spełni. Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby
    najmniejszych, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie
    niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w
    królestwie niebieskim.

    OdpowiedzUsuń
  5. "Naucz mnie, Boże, chodzić Twoimi ścieżkami, prowadź mnie w prawdzie,
    według Twych pouczeń." Ewa

    OdpowiedzUsuń
  6. Czwartek, 11 czerwca 2015

    Wspomnienie św. Barnaby Apostoła

    (Dz 11,21b-26; 13,1-3)
    A ręka Pańska była z nimi, bo wielka liczba uwierzyła i nawróciła
    się do Pana. Wieść o tym doszła do uszu Kościoła w Jerozolimie.
    Wysłano do Antiochii Barnabę. Gdy on przybył i zobaczył działanie
    łaski Bożej, ucieszył się i zachęcał wszystkich, aby całym sercem
    wytrwali przy Panu; był bowiem człowiekiem dobrym i pełnym Ducha
    Świętego i wiary. Pozyskano wtedy wielką liczbę [wiernych] dla Pana.
    Udał się też do Tarsu, aby odszukać Szawła. A kiedy [go] znalazł,
    przyprowadził do Antiochii i przez cały rok pracowali razem w Kościele,
    nauczając wielką rzeszę ludzi. W Antiochii też po raz pierwszy nazwano
    uczniów chrześcijanami. W Antiochii, w tamtejszym Kościele, byli
    prorokami i nauczycielami: Barnaba i Szymon, zwany Niger, Lucjusz
    Cyrenejczyk i Manaen, który wychowywał się razem z Herodem tetrarchą, i
    Szaweł. Gdy odprawili publiczne nabożeństwo i pościli, rzekł Duch
    Święty: Wyznaczcie mi już Barnabę i Szawła do dzieła, do którego ich
    powołałem. Wtedy po poście i modlitwie oraz po włożeniu na nich rąk,
    wyprawili ich.

    (Ps 98,1-6)
    REFREN: Pan Bóg objawił swoją sprawiedliwość.

    Śpiewajcie Panu pieśń nową,
    albowiem uczynił cuda.
    Zwycięstwo Mu zgotowała jego prawica
    i święte ramię jego.

    Pan okazał swoje zbawienie,
    na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.
    Wspomniał na dobroć i na wierność swoją
    dla domu Izraela.

    Ujrzały wszystkie krańce ziemi
    zbawienie Boga naszego.
    Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio,
    cieszcie się, weselcie i grajcie.

    Śpiewajcie Panu przy wtórze cytry,
    przy wtórze cytry i przy dźwięku harfy,
    przy trąbach i przy dźwięku rogu
    na oczach Pana, Króla, się radujcie.

    (Mt 28,19a.20b)
    Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, Ja jestem z wami przez
    wszystkie dni, aż do skończenia świata.

    (Mt 10,7-13)
    Jezus powiedział do swoich Apostołów: Idźcie i głoście: Bliskie już
    jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych,
    oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy! Darmo otrzymaliście,
    darmo dawajcie! Nie zdobywajcie złota ani srebra, ani miedzi do swych
    trzosów. Nie bierzcie na drogę torby ani dwóch sukien, ani sandałów,
    ani laski! Wart jest bowiem robotnik swej strawy. A gdy przyjdziecie do
    jakiegoś miasta albo wsi, wywiedzcie się, kto tam jest godny, i u niego
    zatrzymajcie się, dopóki nie wyjdziecie. Wchodząc do domu, przywitajcie
    go pozdrowieniem. Jeśli dom na to zasługuje, niech zstąpi na niego
    pokój wasz; jeśli zaś nie zasługuje, niech pokój wasz powróci do was!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. "Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie!" - Panie dziękuję za to wszystko, co mi dałeś. Ewa

      Usuń
  7. Piątek, 12 czerwca 2015

    Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa

    (Oz 11,1.3-4.8c-9)
    Miłowałem Izraela, gdy jeszcze był dzieckiem, i syna swego wezwałem z
    Egiptu. A przecież Ja uczyłem chodzić Efraima, na swe ramiona ich
    brałem; oni zaś nie rozumieli, że troszczyłem się o nich.
    Pociągnąłem ich ludzkimi więzami, a były to więzy miłości. Byłem
    dla nich jak ten, co podnosi do swego policzka niemowlę - schyliłem się
    ku niemu i nakarmiłem go. Moje serce na to się wzdryga i rozpalają się
    moje wnętrzności. Nie chcę, aby wybuchnął płomień mego gniewu i
    Efraima już więcej nie zniszczę, albowiem Bogiem jestem, nie
    człowiekiem; pośrodku ciebie jestem Ja - Święty, i nie przychodzę,
    żeby zatracać.

    (Iz 12,2-5)
    REFREN: Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia.

    Oto Bóg jest moim zbawieniem,
    będę miał ufność i bać się nie będę.
    Bo Pan jest moją mocą i pieśnią,
    On stał się dla mnie zbawieniem.

    Wy zaś z weselem czerpać będziecie wodę
    ze zdrojów zbawienia.
    Chwalcie Pana,
    wzywajcie Jego imienia.

    Dajcie poznać Jego dzieła między narodami,
    przypominajcie, że wspaniałe jest imię Jego.
    Śpiewajcie Panu, bo uczynił wzniosłe rzeczy,
    niech to będzie wiadome po całej ziemi.

    (Ef 3,8-12.14-19)
    Mnie, zgoła najmniejszemu ze wszystkich świętych, została dana ta
    łaska: ogłosić poganom jako Dobrą Nowinę niezgłębione bogactwo
    Chrystusa i wydobyć na światło, czym jest wykonanie tajemniczego planu,
    ukrytego przed wiekami w Bogu, Stwórcy wszechrzeczy. Przez to teraz
    wieloraka w przejawach mądrość Boga poprzez Kościół stanie się jawna
    Zwierzchnościom i Władzom na wyżynach niebieskich - zgodnie z planem
    wieków, jaki powziął [Bóg] w Chrystusie Jezusie, Panu naszym. W Nim
    mamy śmiały przystęp [do Ojca] z ufnością dzięki wierze w Niego.
    Dlatego zginam kolana moje przed Ojcem, od którego bierze nazwę wszelki
    ród na niebie i na ziemi, aby według bogactwa swej chwały sprawił w was
    przez Ducha swego wzmocnienie siły wewnętrznego człowieka. Niech
    Chrystus zamieszka przez wiarę w waszych sercach; abyście w miłości
    wkorzenieni i ugruntowani, wraz ze wszystkimi świętymi zdołali ogarnąć
    duchem, czym jest Szerokość, Długość, Wysokość i Głębokość, i
    poznać miłość Chrystusa, przewyższającą wszelką wiedzę, abyście
    zostali napełnieni całą Pełnią Bożą.

    (Mt 11,29ab)
    Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i
    pokorny sercem.

    (J 19,31-37)
    Ponieważ był to dzień Przygotowania, aby zatem ciała nie pozostawały
    na krzyżu w szabat - ów bowiem dzień szabatu był wielkim świętem -
    Żydzi prosili Piłata, aby ukrzyżowanym połamano golenie i usunięto ich
    ciała. Przyszli więc żołnierze i połamali golenie tak pierwszemu, jak
    i drugiemu, którzy z Nim byli ukrzyżowani. Lecz gdy podeszli do Jezusa i
    zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, tylko jeden z
    żołnierzy włócznią przebił Mu bok i natychmiast wypłynęła krew i
    woda. Zaświadczył to ten, który widział, a świadectwo jego jest
    prawdziwe. On wie, że mówi prawdę, abyście i wy wierzyli. Stało się
    to bowiem, aby się wypełniło Pismo: Kość jego nie będzie złamana. I
    znowu na innym miejscu mówi Pismo: Będą patrzeć na Tego, którego
    przebodli.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. "Oto Bóg jest moim zbawieniem,
      będę miał ufność i bać się nie będę.
      Bo Pan jest moją mocą i pieśnią,
      On stał się dla mnie zbawieniem." Ewa

      Usuń
  8. Sobota, 13 czerwca 2015

    Wspomnienie Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny

    (Iz 61,9-11)
    Plemię narodu mego będzie znane wśród narodów i między ludami ich
    potomstwo. Wszyscy, co ich zobaczą, uznają, że oni są błogosławionym
    szczepem Pana. Ogromnie się weselę w Panu, dusza moja raduje się w Bogu
    moim, bo mnie przyodział w szaty zbawienia, okrył mnie płaszczem
    sprawiedliwości, jak oblubieńca, który wkłada zawój, jak oblubienicę
    strojną w swe klejnoty. Zaiste, jak ziemia wydaje swe plony, jak ogród
    rozplenia swe zasiewy, tak Pan Bóg sprawi, że się rozpleni
    sprawiedliwość i chwalba wobec wszystkich narodów.

    (1 Sm 2,1.4-8)
    REFREN: Całym swym sercem raduję się w Panu.

    Raduje się me serce w Panu,
    moc moja dzięki Panu się wznosi,
    rozwarły się me usta na wrogów moich,
    gdyż cieszyć się mogę Twoją pomocą.

    Łuk mocarzy się łamie,
    a słabi przepasują się mocą.
    Za chleb najmują się syci, a głodni odpoczywają,
    niepłodna rodzi siedmioro, a więdnie bogata w dzieci.

    To Pan daje śmierć i życie,
    w grób wtrąca i zeń wywodzi.
    Pan uboży i wzbogaca,
    poniża i wywyższa.

    Z pyłu podnosi biedaka,
    z barłogu dźwiga nędzarza,
    by go wśród możnych posadzić,
    by dać mu stolicę chwały.

    (Łk 2,19)
    Błogosławiona jesteś Panno Maryjo, zachowałaś słowa Boże i
    rozważałaś je w sercu swoim.

    (Łk 2,41-51)
    Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. Gdy miał
    On lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po
    skończonych uroczystościach, został Jezus w Jerozolimie, a tego nie
    zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest w towarzystwie
    pątników, uszli dzień drogi i szukali Go wśród krewnych i znajomych.
    Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy szukając Go. Dopiero po
    trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między
    nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś,
    którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i
    odpowiedziami. Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do
    Niego: Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca
    szukaliśmy Ciebie. Lecz On im odpowiedział: Czemuście Mnie szukali? Czy
    nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca? Oni
    jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział. Potem poszedł z nimi i
    wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie
    wszystkie te wspomnienia w swym sercu.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. "Całym swym sercem raduję się w Panu." Ewa

      Usuń
  9. Niedziela, 14 czerwca 2015

    XI niedziela zwykła

    (Ez 17,22-24)
    Tak mówi Pan Bóg: Ja także wezmę wierzchołek z wysokiego cedru i
    zasadzę, z najwyższych jego pędów ułamię gałązkę i zasadzę ją na
    górze wyniosłej i wysokiej. Na wysokiej górze izraelskiej ją zasadzę.
    Ona wypuści gałązki i wyda owoc i stanie się cedrem wspaniałym.
    Wszystko ptactwo pod nim zamieszka, wszystkie istoty skrzydlate
    zamieszkają w cieniu jego gałęzi. I wszystkie drzewa polne poznają, że
    Ja jestem Pan, który poniża drzewo wysokie, który drzewo niskie
    wywyższa, który sprawia, że drzewo zielone usycha, który zieloność
    daje drzewu suchemu. Ja, Pan, rzekłem i to uczynię.

    (Ps 92,2-3.13-16)
    REFREN: Dobrze jest śpiewać, Tobie, Panie Boże

    Dobrze jest dziękować Panu
    i śpiewać Twemu imieniu, Najwyższy:
    z rana głosić Twoją łaskawość,
    a wierność Twoją nocami.

    Sprawiedliwy zakwitnie jak palma,
    rozrośnie się jak cedr na Libanie.
    Zasadzeni w domu Pańskim
    rozkwitną na dziedzińcach naszego Boga.

    Nawet i w starości wydadzą owoc,
    zawsze pełni życiodajnych soków,
    aby świadczyć, że Pan jest sprawiedliwy,
    On Opoką moją i nie ma w Nim nieprawości.

    (2 Kor 5,6-10)
    Tak więc, mając tę ufność, wiemy, że jak długo pozostajemy w ciele,
    jesteśmy pielgrzymami, z daleka od Pana. Albowiem według wiary, a nie
    dzięki widzeniu postępujemy. Mamy jednak nadzieję... i chcielibyśmy
    raczej opuścić nasze ciało i stanąć w obliczu Pana. Dlatego też
    staramy się Jemu podobać czy to gdy z Nim, czy gdy z daleka od Niego
    jesteśmy. Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa, aby
    każdy otrzymał zapłatę za uczynki dokonane w ciele, złe lub dobre.

    Ziarnem jest słowo Boże, a siewcą jest Chrystus, każdy, kto Go
    znajdzie, będzie żył na wieki.

    (Mk 4,26-34)
    Jezus powiedział do tłumów: Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak
    gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w
    nocy, nasienie kiełkuje i rośnie, on sam nie wie jak. Ziemia sama z
    siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarnko
    w kłosie. A gdy stan zboża na to pozwala, zaraz zapuszcza się sierp, bo
    pora już na żniwo. Mówił jeszcze: Z czym porównamy królestwo Boże
    lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? Jest ono jak ziarnko gorczycy;
    gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na
    ziemi. Lecz wsiane wyrasta i staje się większe od jarzyn; wypuszcza
    wielkie gałęzie, tak że ptaki powietrzne gnieżdżą się w jego cieniu.
    W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli [ją]
    rozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś
    objaśniał wszystko swoim uczniom.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. "Dobrze jest dziękować Panu" Panie dziękuję za wszystko- za życie, za rodzinę, za wszystkie radości i smutki Ewa

      Usuń