"Rozwinąć skrzydła" - książka, która może wiele zmienić w Twoim życiu

Jeśli przeżywasz codzienność z lękiem, nie jesteś pewna siebie, masz niskie poczucie wartości, chciałabyś żyć pełnią życia, ale nie wiesz jak to zrobić, jeżeli w Twojej rodzinie nie było pełniej miłości bezwarunkowej - zajrzyj do książki "Rozwinąć skrzydła". Może odnajdziesz w niej cząstkę siebie. Być może znajdziesz odpowiedzi na pytania stawiane sobie każdego dnia. Może zmobilizuje Cię ona, do zrobienia dużego kroku na przód. Książka jest dedykowana tym, którzy nie poznali pełni radości czasu dzieciństwa i dorastania. Podpowiada jak sobie poradzić z "owocami" tamtego, trudnego czasu - lękiem, smutkiem, poczuciem samotności i odrzucenia.

Autorem książki oraz autorem całego projektu "Rozwinąć skrzydła" jest ks. dr Grzegorz Polok, wykładowca Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, duszpasterz akademicki, który w swojej pracy duszpasterskiej i naukowej pochylił się nad problemem DDA oraz DDD. Jestem Mu za to ogromnie wdzięczna, bo DDA w Polsce niestety już ok. 40 procent dorosłych obywateli. DDA to osoby, które rozwijały się w rodzinie gdzie jeden albo oboje rodziców nadużywało, bądź byli uzależnieni od alkoholu (do tego dochodzi kilkanaście procent dorosłych, którzy wzrastali w rodzinach z inną dysfunkcją, mających podobne trudności w dorosłym życiu, jak ci żyjący w rodzinach z problemem alkoholowym). Ksiądz Grzegorz pokazuje, że ten problem można przezwyciężyć, że można wejść w dobrą terapię, która pomorze w wewnętrznym uporządkowaniu oraz zrównoważonym rozwoju osobistym. W Katowicach grupa terapeutyczna pod opieka ks. Grzegorza działa przy Duszpasterstwie Akademickim „Zawodzie” (kontakt: grzegorz.polok@ue.katowice.pl). W Krakowie można pójść programem terapeutycznym "12 kroków ku pełni życia" - szczegóły i kontakt TUTAJ. W Warszawie - można pytać np. w Ośrodku Pomocy Psychologicznej. Problemy są po to, by je rozwiązywać. Daj sobie szansę, bo życie w wolności, spokoju i harmonii jest bezcenne.

(fot. www.rozwinacskrzydla.pl)

Ksiądz Grzegorz Polok podarował kilka egzemplarzy książki do biblioteki Dzielnych Niewiast. Prosi w zamian o modlitwę.

Fragment książki:

"Podstawową reakcją, jaka ujawniała się u dorosłych dzieci alkoholików w okresie ich dzieciństwa, na doświadczenie przemocy psychicznej czy fizycznej był lęk. Nie mogły one tego uczucia w tym okresie życia okazywać na zewnątrz, zwłaszcza wobec bliskich, dlatego jako dzieci pozostawały same ze swoim silnym lękiem, co przyczyniało się do pogłębiania ich poczucia braku bezpieczeństwa. Silne lęki nie zniknęły wraz z osiągnięciem pełnoletności przez dorosłe dzieci alkoholików. Nadal doświadczają one nieokreślonych lęków, które nasilają się przeważnie w okresie względnego spokoju w ich życiu. Co więcej, pojawiający się wtedy lęk uruchamia u dorosłych dzieci alkoholików stare, znane im sposoby radzenia sobie z nim poprzez tłumienie go czy zachowania ucieczkowe

Piotr: Zdarzało mi się, że nie było powodów do niepokoju, a mimo to byłem niespokojny. Strach jest tak wpisany w życie DDA, że potem trudno jest czuć się bezpiecznie. Myśli się nawet, że jest zbyt spokojnie i na pewno za chwilę wydarzy się coś złego”.

Weronika: Lęk towarzyszył mi w bardzo wielu dziedzinach życia. Praktycznie  wszystko co nowe, obce było dla mnie już na wejściu trudne. Wielkim niepokojem  napawało mnie również podejmowanie decyzji, co wiązało się z odpowiedzialnością za siebie i za innych”.

Uczucie lęku nie jest jedynym, którego dzieciom w ich rodzinach, gdzie panuje przemoc nie wolno ujawniać na zewnątrz. Reakcją dorosłych dzieci alkoholików na okazywaną im w domu rodzinnym przemoc psychiczną czy fizyczną jest także pojawiające się i głęboko skrywane uczucie złości, gniewu czy nienawiści. W późniejszym życiu objawia się ono niekontrolonymi wybuchami gniewu wobec bliskich osób, zwłaszcza swoich dzieci. Części z DDA udaje się powstrzymać takie agresywne zachowania i nie okazywać ich na zewnątrz, ale ujawniają się one za to w ich wnętrzu. W

takim przypadku są te uczucia przez dorosłe dzieci alkoholików mocno tłumione, co prowadzi

do silnego poczucia winy i zachowań autoagresywnych.

Piotr: Wiele razy zdarzała mi się zbyt ostra reakcja w stosunku do innych osób. Później miałem poczucie winy i zorientowałem się, że dlatego tak ostro zareagowałem, ponieważ to była złość skrywana przez lata, której nie mogłem wcześniej wyrazić. Ta osoba często nie była winna, ale zachowała się w stosunku do mnie podobnie do moich rodziców, a to spowodowało moją przesadną reakcję". (str 36-37).


O DDA  i DDD pisałam już na blogu:

http://dzielneniewiasty.blogspot.com/2014/06/rozwin-skrzyda-i-zdobadz-swoj-wasny.html