Słowo Boże na niedzielę

Gdy liczba uczniów wzrastała, zaczęli helleniści szemrać przeciwko

Hebrajczykom, że przy codziennym rozdawaniu jałmużny zaniedbywano ich wdowy. Nie jest rzeczą słuszną, abyśmy zaniedbywali słowo Boże, a obsługiwali stoły - powiedziało Dwunastu, zwoławszy wszystkich uczniów.

Upatrzcie zatem, bracia, siedmiu mężów spośród siebie, cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości. Im zlecimy to zadanie. My zaś oddamy się wyłącznie modlitwie i posłudze słowa. Spodobały się te słowa wszystkim zebranym i wybrali Szczepana, męża pełnego wiary i Ducha Świętego, Filipa, Prochora, Nikanora, Tymona, Parmenasa i Mikołaja, prozelitę z Antiochii. Przedstawili ich Apostołom, którzy modląc się włożyli na nich ręce. A słowo Boże rozszerzało się, wzrastała też bardzo liczba uczniów w Jerozolimie, a nawet bardzo wielu kapłanów przyjmowało wiarę (Dz 6,1-7).

(fot. freeimages.com)

(Ps 33,1-2.4-5.18-19)

REFREN: Mamy nadzieję w miłosierdziu Pana

Sprawiedliwi, radośnie wołajcie na cześć Pana,

prawym przystoi pieśń chwały

Sławcie Pana na cytrze,

grajcie Mu na harfie o dziesięciu strunach.

Bo słowo Pana jest prawe,

a każde Jego dzieło godne zaufania.

On miłuje prawo i sprawiedliwość,

ziemia jest pełna Jego łaski.

Oczy Pana zwrócone na bogobojnych,

na tych, którzy czekają na Jego łaskę,

aby ocalił ich życie od śmierci

i żywił ich w czasie głodu.

(1 P 2,4-9)

Zbliżając się do Tego, który jest żywym kamieniem, odrzuconym

wprawdzie przez ludzi, ale u Boga wybranym i drogocennym, wy również,

niby żywe kamienie, jesteście budowani jako duchowa świątynia, by

stanowić święte kapłaństwo, dla składania duchowych ofiar,

przyjemnych Bogu przez Jezusa Chrystusa. To bowiem zawiera się w Piśmie:

Oto kładę na Syjonie kamień węgielny, wybrany, drogocenny, a kto wierzy

w niego, na pewno nie zostanie zawiedziony. Wam zatem, którzy wierzycie,

cześć! Dla tych zaś, co nie wierzą, właśnie ten kamień, który

odrzucili budowniczowie, stał się głowicą węgła - i kamieniem upadku,

i skałą zgorszenia. Ci, nieposłuszni słowu, upadają, do czego zresztą

są przeznaczeni. Wy zaś jesteście wybranym plemieniem, królewskim

kapłaństwem, narodem świetym, ludem [Bogu] na własność przeznaczonym,

abyście ogłaszali dzieła potęgi Tego, który was wezwał z ciemności

do przedziwnego swojego światła.

(J 14,6)

Ja jestem drogą i prawdą, i życiem, nikt nie przychodzi do Ojca inaczej,

jak tylko przeze Mnie.

(J 14,1-12)

Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie. W

domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam

powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i

przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie,

abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. Znacie drogę, dokąd Ja idę.

Odezwał się do Niego Tomasz: Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc

możemy znać drogę? Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem drogą i prawdą, i

życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.

Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go

znacie i zobaczyliście. Rzekł do Niego Filip: Panie, pokaż nam Ojca, a

to nam wystarczy. Odpowiedział mu Jezus: Filipie, tak długo jestem z

wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i

Ojca. Dlaczego więc mówisz: Pokaż nam Ojca? Czy nie wierzysz, że Ja

jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie

wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych

dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś

nie - wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła. Zaprawdę,

zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych

dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja

idę do Ojca.

______________________________

 Czytelnikom bloga życzę pięknej, 

błogosławionej niedzieli. 

I zachęcam do dzielenia się Słowem Bożym w komentarzach. 
Co Pan Bóg mówi do mnie dzisiaj?