Rebeka, czyli ta, która pozwoliła Bogu uczynić się szczęśliwą

Pomimo później pory siedzę i nadrabiam moje blogowe zaległości. Ogromna dynamika i intensywność ostaniach dni sprawiły, że w blogowej przestrzeni zapanowała cisza (bo nie da się robić wszystkiego na raz). Trwające już od ubiegłego tygodnia i pochłaniające ogrom czasu przygotowania do kolejnej debaty w ramach Tarnowskiej Ligii Debatanckiej zakończyły się dopiero dzisiaj (dzięki Bogu sukcesem, który otworzył nam drzwi do półfinału). Po drodze był też angielski, który rozpaczliwie wołał o ostatnie szlify przed zaliczeniami; w środę trwające do wieczora warsztaty z komunikacji; a na koniec Lobotomia 3.0 - książka Wojciecha Sumlińskiego, na którą polowałam już od dłuższego czasu i która pochłonęła mnie bez reszty (szczerze polecam jej lekturę).

(fot.tutaj)

A co z tym wszystkim wspólnego ma Rebeka? Całkiem sporo. Bo to z nią chcę zakończyć ten szalony tydzień, przy niej odpocząć, z niej zaczerpnąć. Przyglądnąć się jak żyła, jaka była, co takiego stało się w jej życiu, że była tak bardzo szczęśliwa. Rebeka - kobieta niezwykła. Więcej informacji o niej będzie pojawiało się na bieżąco w trakcie trwania Kursu Rebeka, na który wybrałam się na weekend do Stryszawy. Pozostaję w duchowej i modlitewnej jedności z uczestnikami Kursu Nowe Życie, który w tych samych dnia odbywa się w Krakowie. Ciepło pozdrawiam wszystkie uczestniczące w nim dzielne niewiasty (szczególnie Monikę z Tarnowa, Agnieszkę z Warszawy i Monikę z Krakowa) oraz całą ekipę Kursu: SNE św. Piotra i Pawła, SNE Sursum Corda oraz Wspólnotę Redemptor z o. Pawłem Drobotem CSsR na czele. Przyjdź Duchu Święty i wylewaj się obficie. Chwalmy Pana!