Podsumowanie spotkania DN w Warszawie

Zamieszczam podsumowanie, które przysłała Agnieszka Kałuża, koordynator DN Warszawa. Informuję jednocześnie, że rozpoczęły zapisy na spotkanie kwietniowe - szczegóły i formularz zgłoszeniowy TUTAJ.

(fot.archiwum DN)

W sobotę, 14 marca, odbyło się kolejne, całodniowe spotkanie Dzielnych Niewiast w Warszawie. Zgromadziło ono 20 uczestniczek z różnych miast, głównie z Warszawy i okolic, w różnym wieku i różnego stanu. Spotkanie rozpoczęło się o godz. 9.00 krótką modlitwą i błogosławieństwem o. Grzegorza Ruszaja CSsR (opiekuna duchowego DN Warszawa), a po nim nastąpiło przywitanie przybyłych pań. O 9.30 rozpoczęły się warsztaty w dwóch równoległych grupach: motywacyjne (prowadzone przez Krystynę Sobczyk) oraz psychologiczne (Urszula Mela).

To spotkanie było dla mnie bardzo wyjątkowe – odkryło przede mną bogactwo życiowego doświadczenia przybyłych kobiet oraz ich siłę, ale pokazało również ogromne pragnienie oddania Jezusowi naszych słabości. Słowo Boże z tego dnia oraz prowadzenie św. Urszuli – patronki naszego gościa,  były na pewno wyjątkowe i znaczące głównie dla uczestniczek jej warsztatów: Chodźcie, powróćmy do Pana! On nas poranił i On też uleczy, On to nas pobił, On ranę zawiąże. Po dwu dniach przywróci nam życie, a dnia trzeciego nas dźwignie i żyć będziemy w Jego obecności. (Oz, 1-2) Wtedy właśnie będziemy „całkiem nową filiżanką” – bez śladów ran i potłuczeń, sklejeń. Taka wersja, o której w swojej konferencji mówiła Ula, jest możliwa tylko wtedy, kiedy uświadomimy sobie, że w ranach Chrystusa jest nasze zdrowie. Bóg może uczynić nasze życie całkiem nowym, jeśli do Niego powrócimy. To moje perełki z tego dnia, a wszystkie uczestniczki obu warsztatów zachęcam do podzielenia się treściami z warsztatów i swoimi „perełkami” ze spotkania. Proszę szczególnie o kilka słów o warsztatach motywacyjnych.

Dla mnie świadectwo Uli było piękną opowieścią o trudnej drodze, Drodze Krzyżowej, jaką przebywamy w swoim życiu, towarzysząc Panu Jezusowi (kto komu naprawdę towarzyszy?). Czy jesteśmy gotowi przyjąć ten Krzyż? Jeśli będziemy chcieli iść za Jezusem, ten krzyż może stać się Krzyżem Chwalebnym po to, by nasz ból i cierpienie przemienić w głęboką wiarę i ufność. To, co po ludzku wydaje nam się nie do zniesienia, cały ogrom bólu i cierpienia, jaki nas spotyka, nabiera sensu w zawierzeniu każdego dnia i każdego wydarzenia Bogu. Będę szukać swojej stacji krzyżowej i wiem, że spotkam tam Jezusa, który cierpiał, kiedy zadawano mi rany. Może wystarczy mi odwagi, aby stanąć w prawdzie w tych chwilach, kiedy ja raniłam innych? Przychodź, nasz Panie, i rozświetlaj nasze życie światłem i chwałą Twojego Zmartwychwstania!

Podczas mszy świętej, sprawowanej przez o. Grzegorza Ruszaja CSsR, modliłyśmy się za solenizantki i jubilatki z lutego – obecne i nieobecne na spotkaniu. Pozostawałyśmy w duchowej łączności z tymi, które nie mogły być na spotkaniu oraz w duchowej łączności z Dzielnymi Niewiastami w Krakowie.

Tak ważne było przypomnienie podczas mszy o tym, abyśmy nie przychodzili do Boga zdawać relację z tego, jacy jesteśmy dobrzy, nie zagłuszali Go naszym gadulstwem, ale przychodzili na spotkanie z Nim. „Miłości pragnę, nie krwawej ofiary, poznania Boga bardziej niż całopaleń” – mówi do nas [Oz 6,6]. Stańmy z pragnieniem, aby dawać Bogu samego siebie – miłość i poznanie Boga niech będzie treścią naszej modlitwy. Bądźmy jak celnik – uznajmy swoje ubóstwo i to, że zdając się wyłącznie na swoje siły, nie zmienimy naszego życia. Bo tego dokonać możemy tylko przyjmując prawdę o nas samych. Przychodźmy więc spragnieni spotkania z Bogiem, Ojcem, Zbawicielem! Dziękuję o, Grzegorzowi Ruszajowi CSsR za to słowo.

Dziękujemy także za piękne prowadzenie modlitwy uwielbienia oraz ubogacenie śpiewem Adoracji Najświętszego Sakramentu oraz całego naszego spotkania modlitewnego przez diakonię muzyczną. A dzięki pracy – wzajemnej służbie – pań z grupy porządkowej pozostał po nas porządek i dobre wspomnienie.

Zachęcam do zapisywania się na dyżury adoracyjne w intencji dzieła Dzielnych Niewiast i wszystkich uczestniczek spotkań oraz oddawania naszych spraw i trosk Matce Najświętszej w środowej Nowennie do Matki Bożej Nieustającej Pomocy oraz przed kopią Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej, wystawianą 23 i 24 marca w kościele św. Benona, miejscu naszych spotkań. Otaczajmy modlitwą siebie nawzajem oraz naszego opiekuna duchowego, aby te chwile były dla wszystkich kobiet miejscem prawdziwego spotkania z naszym Zbawicielem i Jego Matką, dawały siłę do przyjęcia Krzyża i ufność dziecka Bożego"

Agnieszka Kałuża, koordynator DN Warszawa