Słowo Boże na niedzielę - 23.08.2015

Będę błogosławił Pana po wieczne czasy,

Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.

Dusza moja chlubi się Panem,

niech słyszą to pokorni i niech się weselą.

Oczy Pana zwrócone na sprawiedliwych,

uszy Jego otwarte na ich wołanie.

Pan zwraca swe oblicze przeciw zło czyniącym,

by pamięć o nich wymazać z ziemi.

Pan słyszy wołających o pomoc

i ratuje ich od wszelkiej udręki.

Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu,

ocala upadłych na duchu.

(fot.nsj.diecezja.lublin.pl)

Liczne są nieszczęścia, które cierpi sprawiedliwy,

ale Pan go ze wszystkich wybawia.

On czuwa nad każdą jego kością

i żadna z nich nie zostanie złamana.

Zło sprowadza śmierć grzesznika,

wrogów sprawiedliwego spotka kara.

Pan odkupi dusze sług swoich,

nie zazna kary, kto się doń ucieka.

(Ps 34,2-3.16-23)

(Joz 24,1-2a.15-17.18b)

Jozue zgromadził w Sychem wszystkie pokolenia Izraela. Wezwał też

starszych Izraela, jego książąt, sędziów i zwierzchników, którzy

się stawili przed Bogiem. Jozue przemówił wtedy do całego narodu: Tak

mówi Pan, Bóg Izraela: Gdyby jednak wam się nie podobało służyć

Panu, rozstrzygnijcie dziś, komu służyć chcecie, czy bóstwom, którym

służyli wasi przodkowie po drugiej stronie Rzeki, czy też bóstwom

Amorytów, w których kraju zamieszkaliście. Ja sam i mój dom służyć

chcemy Panu. Naród wówczas odrzekł tymi słowami: Dalekie jest to od

nas, abyśmy mieli opuścić Pana, a służyć bóstwom obcym! Czyż to nie

Pan, Bóg nasz, wyprowadził nas i przodków naszych z ziemi egipskiej, z

domu niewoli? Czyż nie On przed oczyma naszymi uczynił wielkie znaki i

ochraniał nas przez całą drogę, którą szliśmy, i wśród wszystkich

ludów, pomiędzy którymi przechodziliśmy? My również chcemy służyć

Panu, bo On jest naszym Bogiem.

(Ef 5,21-32)

Bądźcie sobie wzajemnie poddani w bojaźni Chrystusowej! Żony niechaj

będą poddane swym mężom, jak Panu, bo mąż jest głową żony, jak i

Chrystus - Głową Kościoła: On - Zbawca Ciała. Lecz jak Kościół

poddany jest Chrystusowi, tak i żony mężom - we wszystkim. Mężowie

miłujcie żony, bo i Chrystus umiłował Kościół i wydał za niego

samego siebie, aby go uświęcić, oczyściwszy obmyciem wodą, któremu

towarzyszy słowo, aby osobiście stawić przed sobą Kościół jako

chwalebny, nie mający skazy czy zmarszczki, czy czegoś podobnego, lecz

aby był święty i nieskalany. Mężowie powinni miłować swoje żony,

tak jak własne ciało. Kto miłuje swoją żonę, siebie samego miłuje.

Przecież nigdy nikt nie odnosił się z nienawiścią do własnego ciała,

lecz [każdy] je żywi i pielęgnuje, jak i Chrystus - Kościół, bo

jesteśmy członkami Jego Ciała. Dlatego opuści człowiek ojca i matkę,

a połączy się z żoną swoją, i będą dwoje jednym ciałem. Tajemnica

to wielka, a ja mówię: w odniesieniu do Chrystusa i do Kościoła.

(J 6,63b.68b)

Słowa, Twoje Panie, są duchem i życiem. Ty masz słowa życia wiecznego.

(J 6,54.60-69)

Ucząc w synagodze w Kafarnaum Jezus powiedział: Kto spożywa moje Ciało

i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu

ostatecznym. A spośród Jego uczniów, którzy to usłyszeli, wielu

mówiło: Trudna jest ta mowa. Któż jej może słuchać? Jezus jednak

świadom tego, że uczniowie Jego na to szemrali, rzekł do nich: To was

gorszy? A gdy ujrzycie Syna Człowieczego, jak będzie wstępował tam,

gdzie był przedtem? Duch daje życie; ciało na nic się nie przyda.

Słowa, które Ja wam powiedziałem, są duchem i są życiem. Lecz

pośród was są tacy, którzy nie wierzą. Jezus bowiem na początku

wiedział, którzy to są , co nie wierzą, i kto miał Go wydać. Rzekł

więc: Oto dlaczego wam powiedziałem: Nikt nie może przyjść do Mnie,

jeżeli mu to nie zostało dane przez Ojca. Odtąd wielu uczniów Jego

odeszło i już z Nim nie chodziło. Rzekł więc Jezus do Dwunastu: Czyż

i wy chcecie odejść? Odpowiedział Mu Szymon Piotr: Panie, do kogóż

pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego. A myśmy uwierzyli i poznali,

że Ty jesteś Świętym Boga.