Słowo Boże na niedzielę... Łk 24,46-53

Myślę, że ilość słów jaka padła na tym blogu można liczyć już w milionach. Istotne, mniej ważne, niemające znaczenia. Przynosiły wsparcie, informowały, rozśmieszały. Wirtualna przestrzeń powoli zapełnia się naszymi słowami. Pomyślałam więc, że warto, by najważniejsze ze słów - Słowo Boga - też miało tu swoją stałą przestrzeń. Stąd cykl "Słowo Boże na niedzielę...", w którym zamieszczane będą teksty liturgiczne przypadające na daną niedzielę.

Słowo Boże jest naszą życiową nawigacją. Ono moc przeprowadzenia nas przez najtrudniejsze i najpiękniejsze momenty życia. Może być ogromnym umocnieniem, pocieszaniem, przestrogą. Jest odpowiedzią na nasze liczne pytania, pragnienia, które nosimy w sercach i bieżące potrzeby. Kto chce czytać, niechaj czyta...

Niedziela Wniebowstąpienia Pańskiego.

„Jezus powiedział do swoich uczniów: Tak jest napisane: 'Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie,  w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy. Wy jesteście świadkami tego. Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie przyobleczeni mocą z wysoka'. Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce błogosławił ich. A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba. Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jerozolimy, gdzie stale przebywali w świątyni, błogosławiąc Boga” (Łk 24, 46-53).

"A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba. Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jerozolimy, gdzie stale przebywali w świątyni, błogosławiąc Boga". Sytuacja z punktu widzenia uczniów nie jest łatwa. Jezus wstępuje do Nieba, odchodzi, zostawia ich. Dopiero niedawno przeżyli radość Jego zmartwychwstania, gdy ponownie do nich powrócił po śmierci, a tu znowu odchodzi. Uczniowie jednak nie boją się. Wierzą Jezusowi, że nie pozostawi ich samych. Nie wiedzą jeszcze, co dokładnie wydarzy się w ich życiu, czym Jezus ich zaskoczy, ale ufają Mu. Zachowują w sercach radość i wielbią Boga.

To konkretna wskazówka, żeby się nie bać zbytnio tym, co się wydarzy w naszej przyszłości.  By oddać tę całą niepewność Jezusowi, uwierzyć Jego Słowu, zaufać. Zachowywać radość pomimo wszytko i uwielbiać Boga.

_________________

Zachęcam do dzielenia się w komentarzach jak przeżywacie dzisiejsze Słowo. Jak Was dzisiaj prowadzi, co pokazuje.