Wybaw mnie, Boże, w imię swoje,
mocą swoją broń mojej sprawy.
Boże, wysłuchaj mojej modlitwy,
nakłoń ucha na słowo ust moich.
Bo powstają przeciwko mnie pyszni,
gwałtownicy czyhają na me życie,
nie mają oni Boga
przed swymi oczyma.
Oto mi Bóg dopomaga,
Pan podtrzymuje me życie.
Będę Ci chętnie składać ofiarę
i sławić Twe dobre imię.
(Ps 54,3-6.8)
(fot.nsj.diecezja.lublin.pl)
(Mdr 2,12.17-20)
Bezbożni mówili: Zróbmy zasadzkę na sprawiedliwego, bo nam
niewygodny:
sprzeciwia się naszym sprawom, zarzuca nam łamanie prawa,
wypomina nam
błędy naszych obyczajów. Zobaczmyż, czy prawdziwe są jego
słowa,
wybadajmy, co będzie przy jego zejściu. Bo jeśli
sprawiedliwy jest synem
Bożym, Bóg ujmie się za nim i wyrwie go z ręki przeciwników.
Dotknijmy
go obelgą i katuszą, by poznać jego łagodność i doświadczyć
jego
cierpliwości. Zasądźmy go na śmierć haniebną, bo - jak mówił
-
będzie ocalony.
(Ps 54,3-6.8)
REFREN: Pan podtrzymuje całe moje życie
Wybaw mnie, Boże, w imię swoje,
mocą swoją broń mojej sprawy.
Boże, wysłuchaj mojej modlitwy,
nakłoń ucha na słowo ust moich.
Bo powstają przeciwko mnie pyszni,
gwałtownicy czyhają na me życie,
nie mają oni Boga
przed swymi oczyma.
Oto mi Bóg dopomaga,
Pan podtrzymuje me życie.
Będę Ci chętnie składać ofiarę
i sławić Twe dobre imię.
(Jk 3,16-4,3)
Gdzie bowiem zazdrość i żądza sporu, tam też bezład i
wszelki
występek. Mądrość zaś /zstępująca/ z góry jest przede
wszystkim
czysta, dalej, skłonna do zgody, ustępliwa, posłuszna, pełna
miłosierdzia i dobrych owoców, wolna od względów ludzkich i
obłudy.
Owoc zaś sprawiedliwości sieją w pokoju ci, którzy
zaprowadzają
pokój. Skąd się biorą wojny i skąd kłótnie między wami? Nie
skądinąd, tylko z waszych żądz, które walczą w członkach
waszych.
Pożądacie, a nie macie, żywicie morderczą zazdrość, a nie
możecie
osiągnąć. Prowadzicie walki i kłótnie, a nic nie posiadacie,
gdyż
się nie modlicie. Modlicie się, a nie otrzymujecie, bo się
źle
modlicie, starając się jedynie o zaspokojenie swych żądz.
(2 Tes 2,14)
Bóg wezwał nas przez ewangelię, abyśmy dostąpili chwały
naszego Pana
Jezusa Chrystusa.
(Mk 9,30-37)
Jezus i Jego uczniowie podróżowali przez Galileę, On jednak
nie chciał,
żeby kto wiedział o tym. Pouczał bowiem swoich uczniów i
mówił im:
Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi. Ci Go zabiją,
lecz zabity po
trzech dniach zmartwychwstanie. Oni jednak nie rozumieli
tych słów, a
bali się Go pytać. Tak przyszli do Kafarnaum. Gdy był w
domu, zapytał
ich: O czym to rozprawialiście w drodze? Lecz oni milczeli,
w drodze
bowiem posprzeczali się między sobą o to, kto z nich jest
największy.
On usiadł, przywołał Dwunastu i rzekł do nich: Jeśli kto
chce być
pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą
wszystkich! Potem
wziął dziecko, postawił je przed nimi i objąwszy je
ramionami, rzekł
do nich: Kto przyjmuje jedno z tych dzieci w imię moje, Mnie
przyjmuje; a
kto Mnie przyjmuje, nie przyjmuje Mnie, lecz Tego, który
Mnie posłał.
Poniedziałek, 21 września 2015
OdpowiedzUsuńŚwięto św. Mateusza, Apostoła i Ewangelisty
(Ef 4,1-7.11-13)
Zatem zachęcam was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób
godny powołania, jakim zostaliście wezwani, z całą pokorą i
cichością, z cierpliwością, znosząc siebie nawzajem w miłości.
Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój.
Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani do jednej
nadziei, jaką daje wasze powołanie. Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden
chrzest. Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który [jest i działa] ponad
wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich. Każdemu zaś z nas została
dana łaska według miary daru Chrystusowego. I On ustanowił jednych
apostołami, innych prorokami, innych ewangelistami, innych pasterzami i
nauczycielami dla przysposobienia świętych do wykonywania posługi, celem
budowania Ciała Chrystusowego, aż dojdziemy wszyscy razem do jedności
wiary i pełnego poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do
miary wielkości według Pełni Chrystusa.
(Ps 19,2-5)
REFREN: Po całej ziemi ich głos się rozchodzi
Niebiosa głoszą chwałę Boga,
dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.
Dzień opowiada dniowi,
noc nocy przekazuje wiadomość
Nie są to słowa ani nie jest to mowa,
których by dźwięku nie usłyszano:
Ich głos się rozchodzi po całej ziemi,
ich słowa aż po krańce świata.
Ciebie, Boże chwalimy, Ciebie, Panie, wysławiamy, Ciebie wychwala
przesławny chór Apostołów.
(Mt 9,9-13)
Gdy Jezus wychodził z Kafarnaum, ujrzał człowieka imieniem Mateusz,
siedzącego w komorze celnej, i rzekł do niego: Pójdź za Mną! On wstał
i poszedł za Nim. Gdy Jezus siedział w domu za stołem, przyszło wielu
celników i grzeszników i siedzieli wraz z Jezusem i Jego uczniami.
Widząc to, faryzeusze mówili do Jego uczniów: Dlaczego wasz Nauczyciel
jada wspólnie z celnikami i grzesznikami? On, usłyszawszy to, rzekł: Nie
potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Idźcie i
starajcie się zrozumieć, co znaczy: Chcę raczej miłosierdzia niż
ofiary. Bo nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników.
Komentarz
Każdemu człowiekowi Chrystus udziela darów według miary swojej
miłości. Niestety, ludzkie spojrzenia i opinie albo nasze własne
przekonania o nas nie pozwalają nam uwierzyć w to, że jesteśmy tak
bardzo obdarowani. Także celnik Mateusz wiele musiał w sobie pokonać, by
poczuć się godnym wezwania Jezusa. Co nas dzisiaj krępuje, by
wielkodusznie pójść za Panem?
S. Maria Elia i ks. Wojciech Skóra MIC, "Oremus" wrzesień 2001,
s. 90
"Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają." -Ewa
UsuńWtorek, 22 września 2015
OdpowiedzUsuń(Ezd 6,7-8.12b.14-20)
Pozwólcie namiestnikowi Żydów i starszyźnie żydowskiej pracować nad
tym domem Bożym. Niech odbudują ten dom Boży na dawnym miejscu. Wydaję
rozporządzenie, jak macie się odnosić do owej starszyzny żydowskiej
przy budowie owego domu Bożego, mianowicie: z dochodów królewskich,
płynących z podatku Transeufratei, dokładnie bez zawieszenia mają być
owym mężom wypłacone koszty. Ja, Dariusz, wydałem ten rozkaz: niech
będzie on dokładnie wykonany. A starszyzna żydowska budowała z
powodzeniem dzięki proroctwu Aggeusza proroka i Zachariasza, syna Iddo, i
doprowadzili budowę do skutku, zgodnie z rozkazem Boga izraelskiego i z
rozporządzeniem Cyrusa i Dariusza - oraz Artakserksesa, króla perskiego.
I dom ten był gotowy na dwudziesty trzeci dzień miesiąca Adar - był to
rok szósty panowania króla Dariusza. I Izraelici: kapłani, lewici i
reszta wysiedleńców radośnie obchodzili poświęcenie tego domu Bożego.
I na poświęcenie tego domu Bożego ofiarowali: sto cielców, dwieście
baranów, czterysta jagniąt, a jako ofiarę przebłagalną za całego
Izraela - dwanaście kozłów według liczby pokoleń izraelskich. I do
służby Bożej w Jerozolimie ustanowili kapłanów według ich
oddziałów, a lewitów według ich ugrupowań, zgodnie z przepisem księgi
Mojżeszowej. Czternastego dnia miesiąca pierwszego wysiedleńcy
obchodzili Paschę. Lewici bowiem jak jeden mąż oczyścili się; wszyscy
oni byli teraz czyści i zabili [baranki na] Paschę dla wszystkich
wysiedleńców, dla braci swoich kapłanów i dla siebie.
(Ps 122,1-2.4-5)
REFREN: Idźmy z radością na spotkanie Pana
Uradowałem się, gdy mi powiedziano:
"Pójdziemy do domu Pańskiego!"
Już stoją nasze stopy,
w twych bramach, Jeruzalem.
Do niego wstępują pokolenia, pokolenia Pańskie,
aby zgodnie z prawem Izraela, wielbić imię Pana.
Tam ustawiono trony sędziowskie,
trony domu Dawida.
(Łk 11,28)
Błogosławieni, którzy słuchają słowa Bożego i zachowyją je wiernie.
(Łk 8,19-21)
Przyszli do Jezusa Jego Matka i bracia, lecz nie mogli dostać się do
Niego z powodu tłumu. Oznajmiono Mu: Twoja Matka i bracia stoją na dworze
i chcą się widzieć z Tobą. Lecz On im odpowiedział: Moją matką i
moimi braćmi są ci, którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je.
Komentarz
Nas, grzesznych, borykających się codziennie z własną słabością,
kiedy wierne zachowywanie słowa Bożego przychodzi z takim trudem, mogą
smucić słowa dzisiejszej aklamacji: "Błogosławieni ci, którzy
słuchają słowa Bożego i zachowują je wiernie". Jeśli tak się
dzieje, to tym bardziej otwórzmy się na Chrystusa obecnego w Eucharystii
i na kierowane do nas słowo Boże, a zamiast zadręczać się tym, że nie
potrafimy go do końca wypełniać, pozwólmy Bogu działać. Bo słuchanie
Jego słowa to otwarcie się na działanie Boga w nas.
Joanna Woroniecka-Gucza, "Oremus" wrzesień 2006, s. 110
"Pójdziemy do domu Pańskiego!" Ewa
UsuńŚroda, 23 września 2015
OdpowiedzUsuńWspomnienie św. Pio z Petrelciny
(Ezd 9,5-9)
Ja Ezdrasz w czasie ofiary wieczornej podniosłem się z upokorzenia
mojego, w rozdartej szacie i płaszczu padłem na kolana, wyciągnąłem
dłonie do Pana, Boga mojego, i rzekłem: Boże mój! Bardzo się wstydzę,
Boże mój, podnieść twarz do Ciebie, albowiem przestępstwa nasze
wzrosły powyżej głowy, a wina nasza wzbiła się do nieba. Od dni ojców
naszych aż po dziś dzień ciąży na nas wielka wina. My, królowie nasi,
kapłani nasi zostaliśmy wydani za nasze przestępstwa pod władzę
królów krain tych, pod miecz, w niewolę, na złupienie i na publiczne
pośmiewisko, jak to jest dziś. A teraz zaledwie na chwilę przyszło
zmiłowanie od Pana, Boga naszego, przez to, że pozostawił nam garstkę
ocalonych, że w swoim miejscu świętym dał nam dach nad głową, że
Bóg nasz rozjaśnił oczy nasze i że pozwolił nam w niewoli naszej
trochę odetchnąć - bo przecież jesteśmy niewolnikami. Ale w niewoli
naszej nie opuścił nas Bóg nasz, lecz dał nam znaleźć względy u
królów perskich, pozwalając nam odżyć, byśmy mogli wznieść dom Boga
naszego i odbudować jego ruiny - dając nam ostoję w Judzie i
Jerozolimie.
(Tb 13,2-4.7-8)
REFREN: Pan bardzo wielki, żyjący na wieki
Bóg karze i okazuje miłosierdzie,
posyła do Otchłani pod ziemię
i wyprowadza z największej zagłady.
I nie ma nikogo, kto by uszedł Jego ręki.
Ponieważ On was rozproszył między narodami
i tam okazywał wam swoją wielkość,
wynoście Go pochwałami przed wszystkim, co żyje,
ponieważ On sam jest Panem i Bogiem naszym.
A teraz spójrzcie, co On wam wyświadczył,
i dziękujcie Mu pełnym głosem,
uwielbiajcie Pana sprawiedliwego
i wysławiajcie Króla wieków.
Ja zaś wysławiam Go w ziemi mego wygnania
i narodowi grzeszników opowiadam moc i wielkość Jego.
Nawróćcie się, grzesznicy, i postępujcie przed Nim sprawiedliwie,
kto wie, może sobie w was upodoba i okaże wam miłosierdzie.
(Mk 1,15)
Bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.
(Łk 9,1-6)
Jezus zwołał Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi złymi
duchami i władzę leczenia chorób. I wysłał ich, aby głosili
królestwo Boże i uzdrawiali chorych. Mówił do nich: Nie bierzcie nic na
drogę: ani laski, ani torby podróżnej, ani chleba, ani pieniędzy; nie
miejcie też po dwie suknie! Gdy do jakiego domu wejdziecie, tam
pozostańcie i stamtąd będziecie wychodzić. Jeśli was gdzie nie
przyjmą, wyjdźcie z tego miasta i strząśnijcie proch z nóg waszych na
świadectwo przeciwko nim! Wyszli więc i chodzili po wsiach, głosząc
Ewangelię i uzdrawiając wszędzie.
Komentarz
Kościół wspomina dziś osobę jednego z największych mistyków,
włoskiego kapucyna - o. Pio z Pietrelciny. Owocem jego głębokiej wiary
było duchowe i cielesne zjednoczenie z Chrystusem cierpiącym za ludzkie
grzechy. Dlatego Eucharystia zawsze stanowiła centrum kapłańskiej
posługi o. Pio. Heroiczność cnót oraz cuda, które dokonały się za
jego wstawiennictwem, zostały potwierdzone podczas kanonizacji dokonanej w
2002 roku przez Jana Pawła II.
Michał Piotr Gniadek, "Oremus" wrzesień 2008, s. 95
"...uwielbiajcie Pana sprawiedliwego i wysławiajcie Króla wieków" Ewa
UsuńCzwartek, 24 września 2015
OdpowiedzUsuń(Ag 1,1-8)
W drugim roku [rządów] króla Dariusza, w pierwszym dniu szóstego
miesiąca Pan skierował te słowa przez proroka Aggeusza do Zorobabela,
syna Szealtiela, namiestnika Judy, i do arcykapłana Jozuego, syna
Josadaka: Tak mówi Pan Zastępów: Ten lud powiada: Jeszcze nie nadszedł
czas, aby odbudowywać dom Pański. Wówczas Pan skierował te słowa przez
proroka Aggeusza: Czy to jest czas stosowny dla was, by spoczywać w domach
wyłożonych płytami, podczas gdy ten dom leży w gruzach? Teraz więc -
tak mówi Pan Zastępów: Rozważcie tylko, jak się wam wiedzie! Siejecie
wiele, lecz plon macie lichy; przyjmujecie pokarm, lecz nie ma go do
sytości; pijecie, lecz nie gasicie pragnienia; okrywacie się, lecz się
nie rozgrzewacie; ten, kto pracuje, aby zarobić, pracuje [odkładając] do
dziurawego mieszka! Tak mówi Pan Zastępów: Wyjdźcie w góry i
sprowadźcie drewno, a budujcie ten dom, bym sobie w nim upodobał i
doznał czci - mówi Pan.
(Ps 149,1-6.9)
REFREN: Śpiewajcie Panu, bo swój lud miłuje
Śpiewajcie Panu pieśń nową;
głoście Jego chwałę w zgromadzeniu świętych.
Niech się Izrael cieszy swoim Stwórcą,
a synowie Syjonu radują swym królem.
Niech imię Jego czczą tańcem,
niech grają Mu na bębnie i cytrze.
Bo Pan lud swój miłuje,
pokornych wieńczy zwycięstwem.
Niech się święci cieszą w chwale,
niech się weselą na łożach biesiadnych.
Chwała Boża niech będzie w ich ustach,
to jest chwałą wszystkich Jego świętych.
(J 14,6)
Ja jestem drogą, prawdą i życiem, nikt nie przychodzi do ojca inaczej
jak tylko przeze Mnie.
(Łk 9,7-9)
Tetrarcha Herod usłyszał o wszystkich cudach zdziałanych przez Jezusa i
był zaniepokojony. Niektórzy bowiem mówili, że Jan powstał z martwych;
inni, że Eliasz się zjawił; jeszcze inni, że któryś z dawnych
proroków zmartwychwstał. Lecz Herod mówił: Jana ja ściąć kazałem.
Któż więc jest Ten, o którym takie rzeczy słyszę? I chciał Go
zobaczyć.
Komentarz
Herod wielokrotnie słyszał o Chrystusie, aż wreszcie zapragnął Go
zobaczyć. Kierowała nim jednak tylko ciekawość. Tym różnił się od
tych, którzy chcieli Jezusa widzieć, ponieważ w Niego uwierzyli. Można
wiele słyszeć o Chrystusie, można Go nawet zobaczyć, ale przez to wcale
nie zbliżyć się do Boga. Trzeba jeszcze rozpoznać w Nim Boga,
Zbawiciela i zaprosić Go do swojego życia.
Justyna Nowicka, "Oremus" wrzesień 2015, s. 98
"...budujcie ten dom, bym sobie w nim upodobał i doznał czci..." Ewa
OdpowiedzUsuńPiątek, 25 września 2015
OdpowiedzUsuńWspomnienie bł. Władysława z Gielniowa, prezbitera
(Ag 1,15b-2,9)
W drugim roku [rządów] króla Dariusza. Dnia dwudziestego pierwszego
siódmego miesiąca Pan skierował te słowa do proroka Aggeusza:
Powiedzże to Zorobabelowi, synowi Szealtiela, namiestnikowi Judy, i
arcykapłanowi Jozuemu, synowi Josadaka, a także reszcie ludu: Czy jest
między wami ktoś, co widział ten dom w jego dawnej chwale? A jak się on
wam teraz przedstawia? Czyż nie wydaje się wam, jakby go w ogóle nie
było? Teraz jednak nabierz ducha, Zorobabelu - wyrocznia Pana - nabierz
ducha, arcykapłanie Jozue, synu Josadaka, nabierz też ducha cały lud
ziemi! - wyrocznia Pana. Do pracy! Bo Ja jestem z wami, wyrocznia Pana
Zastępów. Zgodnie z przymierzem, które zawarłem z wami, gdyście wyszli
z Egiptu, duch mój stale przebywa pośród was; nie lękajcie się! Bo tak
mówi Pan Zastępów: Jeszcze raz, [a jest to] jedna chwila, a Ja poruszę
niebiosa i ziemię, morze i ląd. Poruszę wszystkie narody, tak że
napłyną kosztowności wszystkich narodów, i napełnię chwałą ten dom,
mówi Pan Zastępów. Do Mnie należy srebro i do Mnie złoto - wyrocznia
Pana Zastępów. Przyszła chwała tego domu będzie większa od dawnej,
mówi Pan Zastępów; na tym to miejscu Ja udzielę pokoju - wyrocznia Pana
Zastępów.
(Ps 43,1-4)
REFREN: Zaufaj Panu, On jest twoim Zbawcą
Osądź mnie, Boże, sprawiedliwie
i broń mojej sprawy przeciwko ludowi, nie znającemu litości,
wybaw mnie od człowieka
podstępnego i niegodziwego.
Ty bowiem, Boże, jesteś ucieczką moją,
dlaczego mnie odrzuciłeś?
Czemu chodzę smutny
i prześladowany przez wroga?
Ześlij światłość i wierność swoją,
niech one mnie wiodą,
niech one mnie zaprowadzą na Twoją górę świętą
i do Twoich przybytków.
I przystąpię do ołtarza Bożego,
do Boga, który jest moim weselem i radością,
i będę Cię chwalił przy dźwiękach lutni,
Boże mój, Boże.
(Mk 10,45)
Syn Człowieczy przyszedł, żeby służyć i dać swoje życie no okup za
wielu.
(Łk 9,18-22)
Gdy raz Jezus modlił się na osobności, a byli z Nim uczniowie, zwrócił
się do nich z zapytaniem: Za kogo uważają Mnie tłumy? Oni
odpowiedzieli: Za Jana Chrzciciela; inni za Eliasza; jeszcze inni mówią,
że któryś z dawnych proroków zmartwychwstał. Zapytał ich: A wy za
kogo Mnie uważacie? Piotr odpowiedział: Za Mesjasza Bożego. Wtedy surowo
im przykazał i napomniał ich, żeby nikomu o tym nie mówili. I dodał:
Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć: będzie odrzucony przez
starszyznę, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; będzie zabity, a
trzeciego dnia zmartwychwstanie.
Komentarz
Błogosławiony Władysław z Gielniowa (ok. 1440-1505), bernardyn, patron
Warszawy, słynął z wielkiej czci Męki Pańskiej. Poświęcił jej
liczne kazania i pieśni. Nade wszystko jednak usiłował tak postępować,
by towarzyszyć cierpiącemu Jezusowi. Odznaczał się duchem pokuty i
surowym, pełnym wyrzeczeń stylem życia. Jego postawa i posługa
zjednały mu szacunek wiernych. Już wkrótce po jego śmierci lud Warszawy
gromadził się przy jego grobie, modląc się za jego wstawiennictwem.
ks. Jarosław Januszewski, "Oremus" wrzesień 2007, s. 104
"Ty bowiem, Boże, jesteś ucieczką moją,
OdpowiedzUsuńdlaczego mnie odrzuciłeś?
Czemu chodzę smutny
i prześladowany przez wroga?" Ewa
Sobota, 26 września 2015
OdpowiedzUsuń(Za 2,5-9.14-15a)
Podniósłszy oczy patrzyłem. I oto zobaczyłem człowieka ze sznurem
mierniczym w ręku. Dokąd idziesz? - zapytałem. A on rzekł: Chcę
przemierzyć Jerozolimę, aby poznać jej szerokość i długość. I
wystąpił anioł, który do mnie mówił, a przed nim stanął inny
anioł, któremu on nakazał: Spiesz i powiedz temu młodzieńcowi:
Jerozolima pozostanie bez murów, gdyż tak wiele ludzi i zwierząt w niej
będzie. Ja będę dokoła niej murem ognistym - wyrocznia Pana - a chwała
moja zamieszka pośród niej. Ciesz się i raduj, Córo Syjonu, bo już
idę i zamieszkam pośród ciebie - wyrocznia Pana. Wówczas liczne narody
przyznają się do Pana i będą ludem Jego, i zamieszkają pośród
ciebie.
(Jr 31,10-13)
REFREN: Pan nas obroni, jak pasterz swe owce
Słuchajcie, narody, słowa Pana,
głoście na dalekich wyspach, mówiąc:
"Ten, co rozproszył Izraela, zgromadzi go
i będzie czuwał nad nim jak pasterz nad swą trzodą".
Pan bowiem uwolni Jakuba,
wybawi go z ręki silniejszego od niego.
Przyjdą i będą wykrzykiwać radośnie na wyżynie Syjonu
i rozradują się błogosławieństwem Pana.
Wtedy ogarnie dziewicę radość wśród tańca
i młodzieńcy cieszyć się będą ze starcami.
Zamienię bowiem ich smutek w radość,
pocieszę ich i rozweselę po ich troskach.
(2 Tm 1,10b)
Nasz Zbawiciel Jezus Chrystus śmierć zwyciężył, a na życie rzucił
światło przez Ewangelię.
(Łk 9,43b-45)
Gdy tak wszyscy pełni byli podziwu dla wszystkich Jego czynów, Jezus
powiedział do swoich uczniów: Weźcie wy sobie dobrze do serca te
właśnie słowa: Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi. Lecz oni
nie rozumieli tego powiedzenia; było ono zakryte przed nimi, tak że go
nie pojęli, a bali się zapytać Go o nie.
Komentarz
Nie zawsze mamy odwagę radykalnie opowiadać się za Jezusem. Nawet Jego
najbliżsi uczniowie nie śmieli prosić Go o wyjaśnienie niezrozumiałych
dla nich słów, z lęku przed tym, co mogliby usłyszeć. Słowo Boże
zapowiada dziś radość ostateczną, gdy "liczne narody przyznają
się do Pana", wkraczając na Jego drogi. Oby ta zapowiedź
zwycięstwa Jezusa utwierdziła w nas wiarę, że jednak warto trwać przy
Nim już teraz, warto z miłością przyjmować Jego Ciało wydane w ręce
ludzi, gdyż jest to najpewniejsza droga do radości.
Mira Majdan, "Oremus" wrzesień 2005, s. 99
"Dokąd idziesz?" Ewa
UsuńNiedziela, 27 września 2015
OdpowiedzUsuńXXVI niedziela zwykła
(Lb 11,25-29)
Pan zstąpił w obłoku i mówił z Mojżeszem. Wziął z ducha, który
był w nim, i przekazał go owym siedemdziesięciu starszym. A gdy
spoczął na nich duch, wpadli w uniesienie prorockie. Nie powtórzyło
się to jednak. Dwóch mężów pozostało w obozie. Jeden nazywał się
Eldad, a drugi Medad. Na nich też zstąpił duch, bo należeli do
wezwanych, tylko nie przyszli do namiotu. Wpadli więc w obozie w
uniesienie prorockie. Przybiegł młodzieniec i doniósł Mojżeszowi:
Eldad i Medad wpadli w obozie w uniesienie prorockie. Jozue, syn Nuna,
który od młodości swojej był w służbie Mojżesza, zabrał głos i
rzekł: Mojżeszu, panie mój, zabroń im! Ale Mojżesz odparł: Czyż
zazdrosny jesteś o mnie? Oby tak cały lud Pana prorokował, oby mu dał
Pan swego ducha!
(Ps 19,8.10.12-14)
REFREN: Nakazy Pana są radością serca
Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę,
świadectwo Pana niezawodne, uczy prostaczka mądrości.
Bojaźń Pańska jest szczera i trwa na wieki,
sądy Pana prawdziwe, a wszystkie razem słuszne.
Zważa na nie Twój sługa
i nagrodę otrzyma za ich przestrzeganie.
Kto jednak widzi swoje błędy?
Oczyść mnie z błędów, które są dla mnie skryte.
Także od pychy broń swojego sługę,
by nie panowała nade mną.
Wtedy będę bez skazy
i wolny od wielkiego występku.
(Jk 5,1-6)
Teraz wy, bogacze, zapłaczcie wśród narzekań na utrapienia, jakie was
czekają. Bogactwo wasze zbutwiało, szaty wasze stały się żerem dla
moli, złoto wasze i srebro zardzewiało, a rdza ich będzie świadectwem
przeciw wam i toczyć będzie ciała wasze niby ogień. Zebraliście w
dniach ostatecznych skarby. Oto woła zapłata robotników, żniwiarzy pól
waszych, którą zatrzymaliście, a krzyk ich doszedł do uszu Pana
Zastępów. Żyliście beztrosko na ziemi i wśród dostatków tuczyliście
serca wasze w dniu rzezi. Potępiliście i zabili sprawiedliwego: nie
stawia wam oporu.
(J 17,17ba)
Słowo Twoje, Panie, jest prawdą, uświęć nas w prawdzie.
(Mk 9,38-43.45.47-48)
Wtedy Jan powiedział do Jezusa: Nauczycielu, widzieliśmy kogoś, kto nie
chodzi z nami, jak w Twoje imię wyrzucał złe duchy, i zabranialiśmy mu,
bo nie chodził z nami. Lecz Jezus odrzekł: Nie zabraniajcie mu, bo nikt,
kto czyni cuda w imię moje, nie będzie mógł zaraz źle mówić o Mnie.
Kto bowiem nie jest przeciwko nam, ten jest z nami. Kto wam poda kubek wody
do picia, dlatego że należycie do Chrystusa, zaprawdę, powiadam wam, nie
utraci swojej nagrody. Kto by się stał powodem grzechu dla jednego z tych
małych, którzy wierzą, temu byłoby lepiej uwiązać kamień młyński u
szyi i wrzucić go w morze. Jeśli twoja ręka jest dla ciebie powodem
grzechu, odetnij ją; lepiej jest dla ciebie ułomnym wejść do życia
wiecznego, niż z dwiema rękami pójść do piekła w ogień nieugaszony.
I jeśli twoja noga jest dla ciebie powodem grzechu, odetnij ją; lepiej
jest dla ciebie, chromym wejść do życia, niż z dwiema nogami być
wrzuconym do piekła. Jeśli twoje oko jest dla ciebie powodem grzechu,
wyłup je; lepiej jest dla ciebie jednookim wejść do królestwa Bożego,
niż z dwojgiem oczu być wrzuconym do piekła, gdzie robak ich nie umiera
i ogień nie gaśnie.
"Kto by się stał powodem grzechu dla jednego z tych
Usuńmałych, którzy wierzą, temu byłoby lepiej uwiązać kamień młyński u
szyi i wrzucić go w morze." Ewa