niedziela, 6 września 2015

Słowo Boże na niedzielę - 06.09.2015

"Jezus opuścił okolice Tyru i przez Sydon przyszedł nad Jezioro Galilejskie, przemierzając posiadłości Dekapolu. Przyprowadzili Mu głuchoniemego i prosili Go, żeby położył na niego rękę. On wziął go na bok, osobno od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną dotknął mu języka; a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: Effatha, to znaczy: Otwórz się! Zaraz otworzyły się jego uszy, więzy języka się rozwiązały i mógł prawidłowo mówić. /Jezus/ przykazał im, żeby nikomu nie mówili. Lecz im bardziej przykazywał, tym gorliwiej to rozgłaszali. I pełni zdumienia mówili: Dobrze uczynił wszystko. Nawet głuchym słuch przywraca i niemym mowę" (Mk 7,31-37).

Panie, dla Ciebie nie ma rzeczy niemożliwych. Ty możesz wszytko. Dziękuję Ci za  wszystkie 'moje niemożliwe', które przemieniłeś w 'Twoje możliwe'. Dziękuję za wszystkie uzdrowienia i za wszystkie cuda, za Twoją cichą i stałą obecność każdego dnia mojego życia. Chwała Tobie, Panie mój i Boże!


(Iz 35,4-7a)
Powiedzcie małodusznym: Odwagi! Nie bójcie się! Oto wasz Bóg, oto -
pomsta; przychodzi Boża odpłata; On sam przychodzi, by zbawić was. Wtedy
przejrzą oczy niewidomych i uszy głuchych się otworzą. Wtedy chromy
wyskoczy jak jeleń i język niemych wesoło krzyknie. Bo trysną zdroje
wód na pustyni i strumienie na stepie; spieczona ziemia zmieni się w
pojezierze, spragniony kraj w krynice wód.

(Ps 146,6c-10)
REFREN: Chwal, duszo, Pana, Stwórcę swego

On wiary dochowuje na wieki,
uciśnionym wymierza sprawiedliwość,
chlebem karmi głodnych,
wypuszcza na wolność uwięzionych.

Pan przywraca wzrok ociemniałym,
Pan dźwiga poniżonych,
Pan kocha sprawiedliwych,
Pan strzeże przybyszów.

Ochrania sierotę i wdowę,
lecz występnych kieruje na bezdroża,
Pan króluje na wieki,
Bóg twój, Syjonie, przez pokolenia.

(Jk 2,1-5)
Bracia moi, niech wiara wasza w Pana naszego Jezusa Chrystusa uwielbionego
nie ma względu na osoby. Bo gdyby przyszedł na wasze zgromadzenie
człowiek przystrojony w złote pierścienie i bogatą szatę i przybył
także człowiek ubogi w zabrudzonej szacie, a wy spojrzycie na bogato
odzianego i powiecie: Usiądź na zaszczytnym miejscu, do ubogiego zaś
powiecie: Stań sobie tam albo usiądź u podnóżka mojego, to czy nie
czynicie różnic między sobą i nie stajecie się sędziami przewrotnymi?
Posłuchajcie, bracia moi umiłowani! Czy Bóg nie wybrał ubogich tego
świata na bogatych w wierze oraz na dziedziców królestwa przyobiecanego
tym, którzy Go miłują?

(Mt 4,23)
Jezus głosił Ewangelię o królestwie i leczył wszelkie choroby wśród
ludu.

(Mk 7,31-37)
Jezus opuścił okolice Tyru i przez Sydon przyszedł nad Jezioro
Galilejskie, przemierzając posiadłości Dekapolu. Przyprowadzili Mu
głuchoniemego i prosili Go, żeby położył na niego rękę. On wziął
go na bok, osobno od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną
dotknął mu języka; a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego:
Effatha, to znaczy: Otwórz się! Zaraz otworzyły się jego uszy, więzy
języka się rozwiązały i mógł prawidłowo mówić. /Jezus/ przykazał
im, żeby nikomu nie mówili. Lecz im bardziej przykazywał, tym gorliwiej
to rozgłaszali. I pełni zdumienia mówili: Dobrze uczynił wszystko.
Nawet głuchym słuch przywraca i niemym mowę.



12 komentarzy:

  1. "Odwagi! Nie bójcie się!" - Panie dziękuję,że kolejny raz dodajesz mik odwagi Ewa

    OdpowiedzUsuń
  2. Poniedziałek, 7 września 2015

    (Kol 1,24-2,3)
    Teraz raduję się w cierpieniach za was i ze swej strony w moim ciele
    dopełniam braki udręk Chrystusa dla dobra Jego Ciała, którym jest
    Kościół. Jego sługą stałem się według zleconego mi wobec was
    Bożego włodarstwa: mam wypełnić /posłannictwo głoszenia/ słowa
    Bożego. Tajemnica ta, ukryta od wieków i pokoleń, teraz została
    objawiona Jego świętym, którym Bóg zechciał oznajmić, jak wielkie
    jest bogactwo chwały tej tajemnicy pośród pogan. Jest nią Chrystus
    pośród was - nadzieja chwały. Jego to głosimy, upominając każdego
    człowieka i ucząc każdego człowieka z całą mądrością, aby każdego
    człowieka okazać doskonałym w Chrystusie. Po to właśnie się trudzę
    walcząc Jego mocą, która potężnie działa we mnie. Chcę bowiem,
    abyście wiedzieli, jak wielką walkę toczę o was, o tych, którzy są w
    Laodycei, i o tych wszystkich, którzy nie widzieli mnie osobiście, aby
    ich serca doznały pokrzepienia, aby zostali w miłości pouczeni, ku
    /osiągnięciu/ całego bogactwa pełni zrozumienia, ku głębszemu
    poznaniu tajemnicy Boga - /to jest/ Chrystusa. W Nim wszystkie skarby
    mądrości i wiedzy są ukryte.

    (Ps 62,6-7,9)
    REFREN: U Boga chwała i zbawienie moje

    Jedynie w Bogu szukaj spokoju, duszo moja,
    bo od Niego pochodzi moja nadzieja.
    On tylko jest skałą i zbawieniem moim,
    On moją twierdzą, więc się nie zachwieję.

    W każdym czasie
    Jemu ufaj, narodzie.
    Przed Nim wylejcie wasze serca:
    Bóg jest naszą ucieczką.

    (J 10,27)
    Moje owce słuchają mego głosu, Ja znam je a one idą za Mną

    (Łk 6,6-11)
    W szabat Jezus wszedł do synagogi i nauczał. A był tam człowiek, który
    miał uschłą prawą rękę. Uczeni zaś w Piśmie i faryzeusze śledzili
    Go, czy w szabat uzdrawia, żeby znaleźć powód do oskarżenia Go. On
    wszakże znał ich myśli i rzekł do człowieka, który miał uschłą
    rękę: Podnieś się i stań na środku! Podniósł się i stanął. Wtedy
    Jezus rzekł do nich: Pytam was: Czy wolno w szabat dobrze czynić, czy
    źle, życie ocalić czy zniszczyć? I spojrzawszy wkoło po wszystkich,
    rzekł do człowieka: Wyciągnij rękę! Uczynił to i jego ręka stała
    się znów zdrowa. Oni zaś wpadli w szał i naradzali się między sobą,
    co by uczynić Jezusowi.

    Komentarz

    Szabat, święty czas spotkania z jedynym Bogiem, to dar Boży dla ludu
    wybranego. Bóg daje Izraelitom czas szabatu, by na nowo powoływać ich do
    pełni życia w ciągłej zażyłości z sobą. Na najgłębszy sens tego
    dnia - przywracanie życia - wskazuje nam Jezus, właśnie w szabat
    uzdrawiając człowieka z uschłą ręką. Nie wszyscy potrafią przyjąć
    ten znak. Gdy w sercu brakuje pragnienia zmartwychwstania ze swoich
    grzechów, odpowiedzią na cud uzdrowienia może być osądzanie, a nawet
    odrzucenie Dawcy życia.

    S. Maria Elia i ks. Wojciech Skóra MIC, "Oremus" wrzesień 2001,
    s. 44

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. "Teraz raduję się ...." Panie dziękuję Ewa

      Usuń
  3. Wtorek, 8 września 2015

    Święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny

    (Mi 5,1-4a)
    A ty, Betlejem Efrata, najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich! Z
    ciebie Mi wyjdzie Ten, który będzie władał w Izraelu, a pochodzenie
    Jego od początku, od dni wieczności. Przeto [Pan] wyda ich aż do czasu,
    kiedy porodzi mająca porodzić. Wtedy reszta braci Jego powróci do synów
    Izraela. Powstanie On i paść będzie mocą Pańską, w majestacie imienia
    Pana Boga swego. Osiądą wtedy, bo odtąd rozciągnie swą potęgę aż po
    krańce ziemi. A On będzie pokojem.

    lub

    (Rz 8,28-30)
    Wiemy, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim
    dla ich dobra, z tymi, którzy są powołani według [Jego] zamiaru.
    Albowiem tych, których od wieków poznał, tych też przeznaczył na to,
    by się stali na wzór obrazu Jego Syna, aby On był pierworodnym między
    wielu braćmi. Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał, a
    których powołał - tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił
    - tych też obdarzył chwałą.

    (Ps 13,6)
    REFREN: Duch mój się raduje w Bogu, Zbawcy moim

    Ja zaś zaufałem Twemu miłosierdziu,
    niech się moje serce cieszy z Twej pomocy.
    Będę śpiewał Panu,
    który obdarzył mnie dobrem.

    Szczęśliwa jesteś, Najświętsza Panno Maryjo, i godna wszelkiej
    chwały, bo z Ciebie narodziło się słońce sprawiedliwości, Chrystus,
    który jest naszym Bogiem.

    (Mt 1,1-16.18-23)
    Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama. Abraham był ojcem
    Izaaka; Izaak ojcem Jakuba; Jakub ojcem Judy i jego braci; Juda zaś był
    ojcem Faresa i Zary, których matką była Tamar. Fares był ojcem Ezrona;
    Ezron ojcem Arama; Aram ojcem Aminadaba; Aminadab ojcem Naassona; Naasson
    ojcem Salmona; Salmon ojcem Booza, a matką była Rachab. Booz był ojcem
    Obeda, a matką była Rut. Obed był ojcem Jessego, a Jesse ojcem króla
    Dawida. Dawid był ojcem Salomona, a matką była /dawna/ żona Uriasza.
    Salomon był ojcem Roboama; Roboam ojcem Abiasza; Abiasz ojcem Asy; Asa
    ojcem Jozafata; Jozafat ojcem Jorama; Joram ojcem Ozjasza; Ozjasz ojcem
    Joatama; Joatam ojcem Achaza; Achaz ojcem Ezechiasza; Ezechiasz ojcem
    Manassesa; Manasses ojcem Amosa; Amos ojcem Jozjasza; Jozjasz ojcem
    Jechoniasza i jego braci w czasie przesiedlenia babilońskiego. Po
    przesiedleniu babilońskim Jechoniasz był ojcem Salatiela; Salatiel ojcem
    Zorobabela; Zorobabel ojcem Abiuda; Abiud ojcem Eliakima; Eliakim ojcem
    Azora; Azor ojcem Sadoka; Sadok ojcem Achima; Achim ojcem Eliuda; Eliud
    ojcem Eleazara; Eleazar ojcem Mattana; Mattan ojcem Jakuba; Jakub ojcem
    Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem. Z
    narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi,
    z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za
    sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem
    sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał
    oddalić Ją potajemnie. Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański
    ukazał mu się we śnie i rzekł: Józefie, synu Dawida, nie bój się
    wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest
    to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On
    bowiem zbawi swój lud od jego grzechów . A stało się to wszystko, aby
    się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez Proroka: Oto Dziewica
    pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel, to znaczy: Bóg z
    nami.

    Komentarz

    Narodziła się, by stać się Oblubienicą Ducha Świętego i Matką
    Bożego Syna. Wybrana przez Boga, niepokalana, nieskażona grzechem
    pierworodnym. Pomimo tak wielkich łask Maryja musiała bardzo wiele
    wycierpieć. Jej wiara okazała się jednak niewzruszona. Wypełniła
    wszystko, czego Bóg od Niej oczekiwał. Prośmy Maryję, by wypraszała
    nam łaskę niezachwianej wiary i uczyła nas, jak w najtrudniejszych
    próbach powiedzieć Bogu "tak".

    Anna Lutostańska, "Oremus" wrzesień 2003, s. 32

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. "Ja zaś zaufałem Twemu miłosierdziu,
      niech się moje serce cieszy z Twej pomocy" Ewa.

      Usuń
  4. Środa, 9 września 2015

    (Kol 3,1-11)
    Jeśliście razem z Chrystusem powstali z martwych, szukajcie tego, co w
    górze, gdzie przebywa Chrystus zasiadając po prawicy Boga. Dążcie do
    tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi. Umarliście bowiem i wasze
    życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu. Gdy się ukaże Chrystus, nasze
    życie, wtedy i wy razem z Nim ukażecie się w chwale. Zadajcie więc
    śmierć temu, co jest przyziemne w /waszych/ członkach: rozpuście,
    nieczystości, lubieżności, złej żądzy i chciwości, bo ona jest
    bałwochwalstwem. Z powodu nich nadchodzi gniew Boży na synów buntu. I wy
    niegdyś tak postępowaliście, kiedyście w tym żyli. A teraz i wy
    odrzućcie to wszystko: gniew, zapalczywość, złość, znieważanie,
    haniebną mowę od ust waszych! Nie okłamujcie się nawzajem, boście
    zwlekli z siebie dawnego człowieka z jego uczynkami, a przyoblekli nowego,
    który wciąż się odnawia ku głębszemu poznaniu /Boga/, według obrazu
    Tego, który go stworzył. A tu już nie ma Greka ani Żyda, obrzezania ani
    nieobrzezania, barbarzyńcy, Scyty, niewolnika, wolnego, lecz wszystkim we
    wszystkich /jest/ Chrystus.

    (Ps 145,2-3.10-13)
    REFREN: Pan Bóg jest dobry dla wszystkich na ziemi

    Każdego dnia będę Cię błogosławił
    i na wieki wysławiał Twe imię.
    Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały,
    a wielkość Jego niezgłębiona.

    Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie dzieła Twoje
    i niech Cię błogosławią Twoi święci.
    Niech mówią o chwale Twojego królestwa
    i niech głoszą Twoją potęgę.

    Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę
    i wspaniałość chwały Twego królestwa.
    Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków,
    przez wszystkie wieki Twoje panowanie.

    (Łk 6,23)
    Cieszcie się i radujcie, bo wielka jest wasza nagroda w niebie.

    (Łk 6,20-26)
    W owym czasie Jezus podniósł oczy na swoich uczniów i mówił:
    Błogosławieni jesteście wy, ubodzy, albowiem do was należy królestwo
    Boże. Błogosławieni wy, którzy teraz głodujecie, albowiem będziecie
    nasyceni. Błogosławieni wy, którzy teraz płaczecie, albowiem śmiać
    się będziecie. Błogosławieni będziecie, gdy ludzie was znienawidzą, i
    gdy was wyłączą spośród siebie, gdy zelżą was i z powodu Syna
    Człowieczego podadzą w pogardę wasze imię jako niecne: cieszcie się i
    radujcie w owym dniu, bo wielka jest wasza nagroda w niebie. Tak samo
    bowiem przodkowie ich czynili prorokom. Natomiast biada wam, bogaczom, bo
    odebraliście już pociechę waszą. Biada wam, którzy teraz jesteście
    syci, albowiem głód cierpieć będziecie. Biada wam, którzy się teraz
    śmiejecie, albowiem smucić się i płakać będziecie. Biada wam, gdy
    wszyscy ludzie chwalić was będą. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili
    fałszywym prorokom.

    Komentarz

    Chrystus wie, co spotka Jego uczniów, jeżeli będą żyli inaczej, niż
    żyje świat. Z powodu Jego imienia będą pogardzani i znienawidzeni. Tak
    traktowano Jezusa i Jego wyznawców przez dwadzieścia wieków
    chrześcijaństwa. Wielu ludziom trudno jest przyjąć wymagania Chrystusa.
    Łatwiej poddać się temu, co proponuje świat, a co jest przyjemne i
    niewymagające wysiłku. Św. Paweł gorąco nawołuje do nowego życia,
    życia w Bogu. Kto zaufał Zmartwychwstałemu, ma stać się nowym
    człowiekiem, dążącym do tego, co w górze. Na tych, którzy wytrwają,
    czeka szczęście wieczne w obecności Pana.

    Anna Lutostańska, "Oremus" wrzesień 2003, s. 41

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. "Każdego dnia będę Cię błogosławił
      i na wieki wysławiał Twe imię." Ewa

      Usuń
  5. Czwartek, 10 września 2015

    (Kol 3,12-17)
    Jako więc wybrańcy Boży - święci i umiłowani - obleczcie się w
    serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość,
    znosząc jedni drugich i wybaczając sobie nawzajem, jeśliby miał ktoś
    zarzut przeciw drugiemu: jak Pan wybaczył wam, tak i wy! Na to zaś
    wszystko /przyobleczcie/ miłość, która jest więzią doskonałości. A
    sercami waszymi niech rządzi pokój Chrystusowy, do którego też
    zostaliście wezwani w jednym Ciele. I bądźcie wdzięczni! Słowo
    Chrystusa niech w was przebywa z /całym swym/ bogactwem: z wszelką
    mądrością nauczajcie i napominajcie samych siebie przez psalmy, hymny,
    pieśni pełne ducha, pod wpływem łaski śpiewając Bogu w waszych
    sercach. I wszystko, cokolwiek działacie słowem lub czynem, wszystko
    /czyńcie/ w imię Pana Jezusa, dziękując Bogu Ojcu przez Niego.

    (Ps 150,1-5)
    REFREN: Wszystko, co żyje, niechaj chwali Pana

    Chwalcie Boga w Jego świątyni,
    chwalcie na ogromnym Jego nieboskłonie.
    Chwalcie Go za potężne Jego dzieła,
    chwalcie za niezmierzoną Jego wielkość.

    Chwalcie Go dźwiękiem rogu,
    chwalcie na harfie i cytrze.
    Chwalcie Go bębnem i tańcem,
    chwalcie na strunach i flecie.

    Chwalcie Go na dźwięcznych cymbałach,
    chwalcie na cymbałach brzęczących:
    Wszystko, co żyje,
    niechaj chwali Pana.

    (1 J 4,12)
    Jeżeli miłujemy się wzajemnie, Bóg w nas mieszka i miłość ku Niemu
    jest w nas doskonała.

    (Łk 6,27-38)
    Jezus powiedział do swoich uczniów: Lecz powiadam wam, którzy
    słuchacie: Miłujcie waszych nieprzyjaciół; dobrze czyńcie tym, którzy
    was nienawidzą; błogosławcie tym, którzy was przeklinają, i módlcie
    się za tych, którzy was oczerniają. Jeśli cię kto uderzy w [jeden]
    policzek, nadstaw mu i drugi. Jeśli bierze ci płaszcz, nie broń mu i
    szaty. Daj każdemu, kto cię prosi, a nie dopominaj się zwrotu od tego,
    który bierze twoje. Jak chcecie, żeby ludzie wam czynili, podobnie wy im
    czyńcie! Jeśli bowiem miłujecie tych tylko, którzy was miłują, jakaż
    za to dla was wdzięczność? Przecież i grzesznicy miłość okazują
    tym, którzy ich miłują. I jeśli dobrze czynicie tym tylko, którzy wam
    dobrze czynią, jaka za to dla was wdzięczność? I grzesznicy to samo
    czynią. Jeśli pożyczek udzielacie tym, od których spodziewacie się
    zwrotu, jakaż za to dla was wdzięczność? I grzesznicy grzesznikom
    pożyczają, żeby tyleż samo otrzymać. Wy natomiast miłujcie waszych
    nieprzyjaciół, czyńcie dobrze i pożyczajcie, niczego się za to nie
    spodziewając. A wasza nagroda będzie wielka, i będziecie synami
    Najwyższego; ponieważ On jest dobry dla niewdzięcznych i złych.
    Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny. Nie sądźcie, a
    nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni;
    odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone. Dawajcie, a będzie wam dane;
    miarę dobrą, natłoczoną, utrzęsioną i opływającą wsypią w
    zanadrza wasze. Odmierzą wam bowiem taką miarą, jaką wy mierzycie.

    Komentarz

    Każdy chciałby otrzymywać dary mierzone "miarą dobrą,
    natłoczoną, utrzęsioną i opływającą". Ale Jezus jako warunek
    otrzymania takich darów od Boga stawia miłość do drugiego człowieka.
    Nasza wzajemna miłość przyciąga miłość Bożą, a kiedy "Bóg w
    nas mieszka, miłość ku Niemu jest w nas doskonała". Ta
    udzielająca się, aktywna miłość Boga i oddanego Mu człowieka to
    przedsmak nieba. Po ludzku to zbyt trudne, by kochać tak, jak Bóg tego
    oczekuje. Tylko przyjmując Chrystusa i Jego życie, jesteśmy w stanie
    naprawdę kochać Boga i człowieka.

    Anna Lutostańska, "Oremus" wrzesień 2003, s. 45

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. " Miłujcie waszych nieprzyjaciół; dobrze czyńcie tym, którzy
      was nienawidzą; błogosławcie tym, którzy was przeklinają, i módlcie
      się za tych, którzy was oczerniają. Jeśli cię kto uderzy w [jeden]
      policzek, nadstaw mu i drugi. Jeśli bierze ci płaszcz, nie broń mu i
      szaty. Daj każdemu, kto cię prosi, a nie dopominaj się zwrotu od tego,
      który bierze twoje." - Panie dziękuję, że wciąż uczysz mnie miłości nieprzyjaciół Ewa

      Usuń
  6. Sobota, 12 września 2015

    (1 Tm 1,15-17)
    Nauka to zasługująca na wiarę i godna całkowitego uznania, że Chrystus
    Jezus przyszedł na świat zbawić grzeszników, spośród których ja
    jestem pierwszy. Lecz dostąpiłem miłosierdzia po to, by we mnie
    pierwszym Jezus Chrystus pokazał całą wielkoduszność jako przykład
    dla tych, którzy w Niego wierzyć będą dla życia wiecznego. A Królowi
    wieków nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, Bogu samemu - cześć i chwała
    na wieki wieków! Amen.

    (Ps 113,1-7)
    REFREN: Niech imię Pana będzie pochwalone

    Chwalcie, słudzy Pańscy,
    chwalcie imię Pana.
    Niech imię Pana będzie błogosławione,
    teraz i na wieki.

    Od wschodu aż do zachodu słońca
    niech będzie pochwalone imię Pana.
    Pan jest wywyższony nad wszystkie ludy,
    ponad niebiosa sięga Jego chwała.

    Kto jest jak nasz Pan Bóg,
    co w dół spogląda
    na niebo i ziemię?
    Podnosi z prochu nędzarza
    i dźwiga z gnoju ubogiego.

    (J 14,23)
    Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój
    umiłuje go, i do niego przyjdziemy.

    (Łk 6,43-49)
    Nie jest dobrym drzewem to, które wydaje zły owoc, ani złym drzewem to,
    które wydaje dobry owoc. Po owocu bowiem poznaje się każde drzewo; nie
    zrywa się fig z ciernia ani z krzaka jeżyny nie zbiera się winogron.
    Dobry człowiek z dobrego skarbca swego serca wydobywa dobro, a zły
    człowiek ze złego skarbca wydobywa zło. Bo z obfitości serca mówią
    jego usta. Czemu to wzywacie Mnie: Panie, Panie, a nie czynicie tego, co
    mówię? Pokażę wam, do kogo podobny jest każdy, kto przychodzi do Mnie,
    słucha słów moich i wypełnia je. Podobny jest do człowieka, który
    buduje dom: wkopał się głęboko i fundament założył na skale. Gdy
    przyszła powódź, potok wezbrany uderzył w ten dom, ale nie zdołał go
    naruszyć, ponieważ był dobrze zbudowany. Lecz ten, kto słucha, a nie
    wypełnia, podobny jest do człowieka, który zbudował dom na ziemi bez
    fundamentu. [Gdy] potok uderzył w niego, od razu runął, a upadek jego
    był wielki.

    Komentarz

    Jeśli ktoś jest gotów pełnić wolę Jezusa, to przed Bogiem nie ma już
    znaczenia jego przeszłość, choćby była najgorsza. Zaświadcza o tym
    św. Paweł, głosząc, że jemu - pierwszemu spośród grzeszników -
    Jezus okazał wielkoduszność nie w drodze wyjątku, ale jako przykład
    dla wszystkich wierzących. To postawa gotowości wypełniania usłyszanego
    słowa rozstrzyga o tym, czy nasza wiara ostoi się w chwili próby, czy
    też, mimo chodzenia do kościoła, ulegniemy pokusie.

    Mira Majdan, "Oremus" wrzesień 2005, s. 44

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. "Lecz dostąpiłem miłosierdzia...) Panie dziękuję za Twoje miłosierdzie Ewa

      Usuń
  7. Niedziela, 13 września 2015

    XXIV niedziela zwykła

    (Iz 50,5-9a)
    Pan Bóg otworzył Mi ucho, a Ja się nie oparłem ani się cofnąłem.
    Podałem grzbiet mój bijącym i policzki moje rwącym Mi brodę. Nie
    zasłoniłem mojej twarzy przed zniewagami i opluciem. Pan Bóg Mnie
    wspomaga, dlatego jestem nieczuły na obelgi, dlatego uczyniłem twarz
    moją jak głaz i wiem, że wstydu nie doznam. Blisko jest Ten, który Mnie
    uniewinni. Kto się odważy toczyć spór ze Mną? Wystąpmy razem! Kto
    jest moim oskarżycielem? Niech się zbliży do Mnie! Oto Pan Bóg Mnie
    wspomaga. Któż Mnie potępi?

    (Ps 116A,1-6.8-9)
    REFREN: W krainie życia będę widział Boga

    Miłuję Pana, albowiem usłyszał
    głos mego błagania,
    bo skłonił ku mnie swe ucho
    w dniu, w którym wołałem.

    Oplotły mnie więzy śmierci,
    dosięgły mnie pęta otchłani,
    ogarnął mnie strach i udręka.
    Ale wezwałem imienia Pana:
    "O Panie, ratuj me życie!"

    Pan jest łaskawy i sprawiedliwy,
    Bóg nasz jest miłosierny.
    Pan strzeże ludzi prostego serca:
    byłem w niewoli, a On mnie wybawił.

    Uchronił bowiem moją duszę od śmierci,
    oczy moje od łez, nogi od upadku.
    Będę chodził w obecności Pana
    w krainie żyjących.

    (Jk 2,14-18)
    Jaki z tego pożytek, bracia moi, skoro ktoś będzie utrzymywał, że
    wierzy, a nie będzie spełniał uczynków? Czy /sama/ wiara zdoła go
    zbawić? Jeśli na przykład brat lub siostra nie mają odzienia lub brak
    im codziennego chleba, ktoś z was powie im: Idźcie w pokoju, ogrzejcie
    się i najedzcie do syta! - a nie dacie im tego, czego koniecznie
    potrzebują dla ciała - to na co się to przyda? Tak też i wiara, jeśli
    nie byłaby połączona z uczynkami, martwa jest sama w sobie. Ale może
    ktoś powiedzieć: Ty masz wiarę, a ja spełniam uczynki. Pokaż mi wiarę
    swoją bez uczynków, to ja ci pokażę wiarę ze swoich uczynków.

    (Ga 6,14)
    Nie daj Boże, bym się miał chlubić z czego innego, jak tylko z Krzyża
    Chrystusa, dzięki któremu świat stał się ukrzyżowany dla mnie, a ja
    dla świata.

    (Mk 8,27-35)
    Potem Jezus udał się ze swoimi uczniami do wiosek pod Cezareą Filipową.
    W drodze pytał uczniów: Za kogo uważają Mnie ludzie? Oni Mu
    odpowiedzieli: Za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za
    jednego z proroków. On ich zapytał: A wy za kogo mnie uważacie?
    Odpowiedział Mu Piotr: Ty jesteś Mesjasz. Wtedy surowo im przykazał,
    żeby nikomu o Nim nie mówili. I zaczął ich pouczać, że Syn
    Człowieczy musi wiele cierpieć, że będzie odrzucony przez starszych,
    arcykapłanów i uczonych w Piśmie; że będzie zabity, ale po trzech
    dniach zmartwychwstanie. A mówił zupełnie otwarcie te słowa. Wtedy
    Piotr wziął Go na bok i zaczął Go upominać. Lecz On obrócił się i
    patrząc na swych uczniów, zgromił Piotra słowami: Zejdź Mi z oczu,
    szatanie, bo nie myślisz o tym, co Boże, ale o tym, co ludzkie. Potem
    przywołał do siebie tłum razem ze swoimi uczniami i rzekł im: Jeśli
    kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie
    krzyż swój i niech Mnie naśladuje! Bo kto chce zachować swoje życie,
    straci je; a kto straci swe życie z powodu Mnie i Ewangelii, zachowa je.

    OdpowiedzUsuń