Słowo Boże na niedzielę - 30.11.2014

Przyjdź Panie Jezu.
Pierwsza niedziela Adwentu.

Łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego, i Pana Jezusa Chrystusa! Bogu mojemu dziękuję wciąż za was, za łaskę daną wam w Chrystusie Jezusie. W Nim to bowiem zostaliście wzbogaceni we wszystko: we wszelkie słowo i wszelkie poznanie, bo świadectwo Chrystusowe utrwaliło się w was, tak iż nie brakuje wam żadnego daru łaski, gdy oczekujecie objawienia się Pana naszego Jezusa Chrystusa. On też będzie umacniał was aż do końca, abyście byli bez zarzutu w dzień Pana naszego Jezusa Chrystusa Wierny jest Bóg, który powołał nas do wspólnoty z Synem swoim Jezusem Chrystusem, Panem naszym (1 Kor 1,3-9).

(fot. freeimages.com)

(Iz 63,16b-17.19b;64,3-7)

Tyś, Panie, naszym Ojcem, "Odkupiciel nasz" to Twoje imię

odwieczne. Czemuż, o Panie, dozwalasz nam błądzić z dala od Twoich

dróg, tak iż serce nasze staje się nieczułe na bojaźń przed Tobą?

Odmień się przez wzgląd na Twoje sługi i na pokolenia Twojego

dziedzictwa. Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił przed Tobą skłębiły

się góry. Ani ucho nie słyszało, ani oko nie widziało, żeby jakiś

bóg poza Tobą czynił tyle dla tego, co w nim pokłada ufność.

Wychodzisz naprzeciw tych, co radośnie pełnią sprawiedliwość i

pamiętają o Twych drogach. Oto Tyś zawrzał gniewem, bośmy grzeszyli

przeciw Tobie od dawna i byliśmy zbuntowani. My wszyscy byliśmy skalani,

a wszystkie nasze dobre czyny jak skrwawiona szmata. My wszyscy opadliśmy

zwiędli jak liście, a nasze winy poniosły nas jak wicher. Nikt nie

wzywał Twojego imienia, nikt się nie zbudził, by się chwycić Ciebie.

Bo skryłeś Twoje oblicze przed nami i oddałeś nas w moc naszej winy. A

jednak, Panie, Tyś naszym Ojcem. Myśmy gliną, a Ty naszym twórcą.

Dziełem rąk Twoich jesteśmy my wszyscy.

(Ps 80,2-3.15-16.18-19)

Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.

Usłysz, Pasterzu Izraela,

Ty, który zasiadasz nad chrubinami.

Zbudź swą potęgę

i przyjdź nam z pomocą.

Powróć, Boże, Zastępów,

wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl.

Chroń to, co to zasadziła Twoja prawica,

latorośl, którą umocniłeś dla siebie.

Wyciągnij rękę nad mężemTwej prawicy,

nad synem człowieczym,

którego umocniłeś w swej służbie.

Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie,

daj nam nowe życie, a bedziemy Cię chwalili.

(1 Kor 1,3-9)

Łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego, i Pana Jezusa Chrystusa! Bogu

mojemu dziękuję wciąż za was, za łaskę daną wam w Chrystusie

Jezusie. W Nim to bowiem zostaliście wzbogaceni we wszystko: we wszelkie

słowo i wszelkie poznanie, bo świadectwo Chrystusowe utrwaliło się w

was, tak iż nie brakuje wam żadnego daru łaski, gdy oczekujecie

objawienia się Pana naszego Jezusa Chrystusa. On też będzie umacniał

was aż do końca, abyście byli bez zarzutu w dzień Pana naszego Jezusa

Chrystusa Wierny jest Bóg, który powołał nas do wspólnoty z Synem

swoim Jezusem Chrystusem, Panem naszym.

(Ps 85, 8)

Okaż nam, Panie, łaske swoją i daj nam swoje zbawienie.

(Mk 13,33-37)

Jezus powiedział do swoich uczniów: Uważajcie, czuwajcie, bo nie wiecie,

kiedy czas ten nadejdzie. Bo rzecz ma się podobnie jak z człowiekiem,

który udał się w podróż. Zostawił swój dom, powierzył swoim sługom

staranie o wszystko, każdemu wyznaczył zajęcie, a odźwiernemu

przykazał, żeby czuwał. Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan domu

przyjdzie: z wieczora czy o północy, czy o pianiu kogutów, czy rankiem.

By niespodzianie przyszedłszy, nie zastał was śpiących. Lecz co wam

mówię, mówię wszystkim: Czuwajcie!