Dziękuję Ci Panie, że troszczysz się o nas, że chronisz nas i nam błogosławisz.
Dziękuję za każdego człowieka, którego wyrwałeś z sideł rozpaczy, z ciemności mroku.
Ty jesteś naszym Panem. Ty jesteś naszym Królem. Tobie chwała na wieki.
(Ps 23, 1-2a. 2b-3. 5. 6)
Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego
Pan jest moim pasterzem:
niczego mi nie braknie,
pozwala mi leżeć
na zielonych pastwiskach.
Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,
orzeźwia moją duszę.
Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach
przez wzgląd na swoją chwałę.
Stół dla mnie zastawiasz
na oczach mych wrogów,
Namaszczasz mi głowę olejkiem,
kielich mój pełen po brzegi.
Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną
przez wszystkie dni mego życia
i zamieszkam w domu Pana
po najdłuższe czasy.
(1 Kor 15,20-26.28)
Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, co
pomarli.
Ponieważ bowiem przez człowieka [przyszła] śmierć, przez
człowieka
też [dokona się] zmartwychwstanie. I jak w Adamie wszyscy
umierają, tak
też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni, lecz każdy według
własnej
kolejności. Chrystus jako pierwszy, potem ci, co należą do
Chrystusa, w
czasie Jego przyjścia. Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże
królowanie
Bogu i Ojcu i gdy pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc.
Trzeba
bowiem, ażeby królował, aż położy wszystkich nieprzyjaciół
pod
swoje stopy. Jako ostatni wróg, zostanie pokonana śmierć. A
gdy już
wszystko zostanie Mu poddane, wtedy i sam Syn zostanie
poddany Temu, który
Synowi poddał wszystko, aby Bóg był wszystkim we wszystkich.
(Por. Mk 11, 10)
Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie; błogosławione
Jego
królestwo, które nadchodzi.
(Mt 25,31-46)
Jesus powiedział do swoich uczniów:
Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy
aniołowie z Nim,
wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały. I zgromadzą
się przed
Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych [ludzi] od
drugich, jak pasterz
oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po
swojej lewej
stronie. Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie:
Pójdźcie,
błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo,
przygotowane
wam od założenia świata! Bo byłem głodny, a daliście Mi
jeść;
byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a
przyjęliście
Mnie; byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a
odwiedziliście
Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie. Wówczas zapytają
sprawiedliwi: Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i
nakarmiliśmy
Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię
przybyszem
i przyjęliśmy Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy
widzieliśmy
Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie? A Król
im odpowie:
Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z
tych braci
moich najmniejszych, Mnieście uczynili. Wtedy odezwie się i
do tych po
lewej stronie: Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień
wieczny,
przygotowany diabłu i jego aniołom! Bo byłem głodny, a nie
daliście Mi
jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić; byłem
przybyszem, a
nie przyjęliście Mnie; byłem nagi, a nie przyodzialiście
mnie; byłem
chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie. Wówczas
zapytają i ci:
Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo
przybyszem,
albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy
Tobie?
Wtedy odpowie im: Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, czego
nie
uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie
nie uczynili.
I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia
wiecznego.
Pięknej niedzieli! Niech Pan błogosławi obficie.
OdpowiedzUsuńJa sam będę pasł moje owce i Ja sam będę je układał na legowisko - oddaję moje życie w Twoje ręce panie. Króluj w nim.
OdpowiedzUsuńPoniedziałek, 24 listopada 2014
OdpowiedzUsuńWspomnienie świętych męczenników Andrzeja Dung-Lac, kapłana, i
Towarzyszy
(Ap 14,1-3,4b-5)
Ja, Jan, ujrzałem: a oto Baranek stojący na górze Syjon, a z Nim sto
czterdzieści cztery tysiące, mające imię Jego i imię Jego Ojca
wypisane na czołach. I usłyszałem z nieba głos jakby głos mnogich wód
i jakby głos wielkiego gromu. A głos, który usłyszałem, [brzmiał] jak
gdyby harfiarze uderzali w swe harfy. I śpiewają jakby pieśń nową
przed tronem i przed czterema Zwierzętami, i przed Starcami: a nikt tej
pieśni nie mógł się nauczyć prócz stu czterdziestu czterech tysięcy
- wykupionych z ziemi. To ci, którzy z kobietami się nie splamili: bo są
dziewicami; ci, którzy Barankowi towarzyszą, dokądkolwiek idzie; ci
spośród ludzi zostali wykupieni na pierwociny dla Boga i dla Baranka, a w
ustach ich kłamstwa nie znaleziono: są nienaganni.
(Ps 24, 1-2. 3-4ab. 5-6)
Refren: Oto lud wierny, szukający Boga
Do Pana należy ziemia i wszystko, co ją napełnia,
świat i jego mieszkańcy.
Albowiem On go na morzach osadził
i utwierdził ponad rzekami.
Kto wstąpi na górę Pana,
kto stanie w Jego świętym miejscu?
Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca.
który nie skłonił swej duszy ku marnościom.
On otrzyma błogosławieństwo od Pana
i zapłatę od Boga, swego Zbawcy.
Oto pokolenie tych, którzy Go szukają,
którzy szukają oblicza Boga Jakuba.
(Mt 24, 42a. 44)
Czuwajcie i bądźcie gotowi, bo w chwili, której się nie domyślacie,
Syn Człowieczy przyjdzie.
(Łk 21,1-4)
Gdy Jezus podniósł oczy, zobaczył, jak bogaci wrzucali swe ofiary do
skarbony. Zobaczył też, jak uboga jakaś wdowa wrzuciła tam dwa
pieniążki, i rzekł: Prawdziwie powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła
więcej niż wszyscy inni. Wszyscy bowiem wrzucali na ofiarę z tego, co im
zbywało; ta zaś z niedostatku swego wrzuciła wszystko, co miała na
utrzymanie.
Komentarz
Obchodzimy dziś wspomnienie stu siedemnastu męczenników wietnamskich z
lat 1773-1862, kanonizowanych przez Jana Pawła II 18 czerwca 1988 roku.
Prawie połowa z nich to ludzie świeccy - w większości Wietnamczycy, ale
także Hiszpanie i Francuzi. Andrzej Dung-Lac (1795-1839) urodził się w
ubogiej rodzinie na północy Wietnamu. W wieku 12 lat wraz z rodzicami
przeniósł się do Hanoi. Tam spotkał katechetę, który się nim
zaopiekował i przybliżył mu prawdy wiary chrześcijańskiej. Andrzej
został ochrzczony, a później odbył studia teologiczne i przyjął
święcenia kapłańskie. Wielokrotnie był aresztowany i torturowany, a w
końcu zamordowany. Wspominając dziś jego i współtowarzyszy, módlmy
się, aby poniesiona przez nich ofiara nadal przynosiła owoce i wyjednała
chrześcijanom w Wietnamie pełną swobodę wyznawania wiary.
Hieronim Kaczmarek OP, "Oremus" listopad 2008, s. 104
Króluj nam Chryste, Święci Męczennicy osłaniajcie nas i naszwe rodziny modlitwą
OdpowiedzUsuń"Czuwajcie i bądźcie gotowi, bo w chwili, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie".- O Panie Ty wiesz,że ciągle staram się czuwać i być gotową na spotkanie z Tobą. Dziękuję,że stale jesteś ze mną Ewa
UsuńWtorek, 25 listopada 2014
OdpowiedzUsuń(Ap 14,14-20)
Ja, Jan, ujrzałem: oto biały obłok, a Siedzący na obłoku, podobny do
Syna Człowieczego, miał złoty wieniec na głowie, a w ręku ostry sierp.
I wyszedł inny anioł ze świątyni, wołając głosem donośnym do
Siedzącego na obłoku: Zapuść Twój sierp i żniwa dokonaj, bo przyszła
już pora dokonać żniwa, bo dojrzało żniwo na ziemi! A Siedzący na
obłoku rzucił swój sierp na ziemię i ziemia została zżęta. I
wyszedł inny anioł ze świątyni, która jest w niebie, i on miał ostry
sierp. I wyszedł inny anioł od ołtarza, mający władzę nad ogniem, i
donośnie zawołał do mającego ostry sierp: Zapuść twój ostry sierp i
poobcinaj grona winorośli ziemi, bo jagody jej dojrzały! I rzucił anioł
swój sierp na ziemię, i obrał z gron winorośl ziemi, i wrzucił je do
tłoczni Bożego gniewu - ogromnej. I wydeptano tłocznię poza miastem, a
z tłoczni krew wytrysnęła aż po wędzidła koni, na tysiąc i
sześćset stadiów.
(Ps 96, 10. 11-12. 13)
Refren: Pan Bóg nadchodzi, aby sądzić ziemię
Głoście wśród ludów, że Pan jest królem,
tak świat On utwierdził,
że się nie zachwieje.
będzie sprawiedliwie sądził ludy.
Niech się radują niebiosa i ziemia weseli,
niech szumi morze i wszystko, co je napełnia.
Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich rośnie,
niech wszystkie drzewa w lasach wykrzykują z radości.
Przed obliczem Pana, który się zbliża,
który już się zbliża, by osądzić ziemię.
On będzie sądził świat sprawiedliwie,
a ludy według swej prawdy.
(Ap 2, 10c)
Bądź wierny aż do śmierci, a dam ci wieniec życia.
(Łk 21,5-11)
Gdy niektórzy mówili o świątyni, że jest przyozdobiona pięknymi
kamieniami i darami, powiedział: Przyjdzie czas, kiedy z tego, na co
patrzycie, nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony.
Zapytali Go: Nauczycielu, kiedy to nastąpi? I jaki będzie znak, gdy się
to dziać zacznie? Jezus odpowiedział: Strzeżcie się, żeby was nie
zwiedziono. Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: Ja
jestem oraz: Nadszedł czas. Nie chodźcie za nimi. I nie trwożcie się,
gdy posłyszycie o wojnach i przewrotach. To najpierw musi się stać, ale
nie zaraz nastąpi koniec. Wtedy mówił do nich: Powstanie naród przeciw
narodowi i królestwo przeciw królestwu. Będą silne trzęsienia ziemi, a
miejscami głód i zaraza; ukażą się straszne zjawiska i wielkie znaki
na niebie.
Komentarz
Poznanie Jezusa Chrystusa rodzi w nas nadzieję. Nie niszczą jej trudne
doświadczenia - niepowodzenia, choroby, niesprawiedliwość i
prześladowania. Ona trwa pomimo wojen i zwodniczych podszeptów tych,
którzy nie poznali miłości Pana Jezusa. Nadzieja na bycie z Nim pomaga
nam znosić trudności, daje również dystans do tego, co nas spotyka.
Nadzieja nie buduje raju na ziemi, ale pozwala z wdzięcznością
przyjmować każde wydarzenie. Angażując się w sprawy tego świata,
dzięki niej widzimy dalej, gdyż przez wiarę dostrzegamy stale
przychodzącego Jezusa Chrystusa.
Hieronim Kaczmarek OP, "Oremus" listopad 2008, s. 107-108
"Bądź wierny aż do śmierci, a dam ci wieniec życia" Boże chcę być Tobie wierna w każdej chwili mego życia, nawet w tych po ludzku trudnych..Ewa
OdpowiedzUsuńŚroda, 26 listopada 2014
OdpowiedzUsuń(Ap 15,1-4)
Ja, Jan, ujrzałem na niebie znak inny - wielki i godzien podziwu: siedmiu
aniołów trzymających siedem plag, tych ostatecznych, bo w nich się
dopełnił gniew Boga. I ujrzałem jakby morze szklane, pomieszane z
ogniem, i tych, co zwyciężają Bestię i obraz jej, i liczbę jej
imienia, stojących nad morzem szklanym, mających harfy Boże. A taką
śpiewają pieśń Mojżesza, sługi Bożego, i pieśń Baranka: Dzieła
Twoje są wielkie i godne podziwu, Panie, Boże wszechwładny! Sprawiedliwe
i wierne są Twoje drogi, o Królu narodów! Któż by się nie bał, o
Panie, i Twego imienia nie uczcił? Bo Ty sam jesteś Święty, bo przyjdą
wszystkie narody i padną na twarz przed Tobą, bo ujawniły się słuszne
Twoje wyroki.
(Ps 98, 1. 2-3ab. 7-8. 9)
Refren: Dzieła Twe wielkie i godne podziwu
Śpiewajcie Panu pieśń nową,
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica
i święte ramię Jego.
Pan okazał swoje zbawienie,
na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją
dla domu Izraela.
Niech szumi morze i wszystko, co w nim żyje,
krąg ziemi i jego mieszkańcy.
Rzeki niech klaszczą w dłonie,
góry niech razem wołają z radości.
W obliczu Pana, który nadchodzi,
bo przychodzi osądzić ziemię
On będzie sądził świat sprawiedliwie
i ludy według słuszności.
(Ap 2, 10c)
Bądź wierny aż do śmierci, a dam ci wieniec życia.
(Łk 21,12-19)
Jezus powiedział do swoich uczniów: Podniosą na was ręce i będą was
prześladować. Wydadzą was do synagog i do więzień oraz z powodu mojego
imienia wlec was będą do królów i namiestników. Będzie to dla was
sposobność do składania świadectwa. Postanówcie sobie w sercu nie
obmyślać naprzód swej obrony. Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość,
której żaden z waszych prześladowców nie będzie się mógł oprzeć
ani się sprzeciwić. A wydawać was będą nawet rodzice i bracia, krewni
i przyjaciele i niektórych z was o śmierć przyprawią. I z powodu mojego
imienia będziecie w nienawiści u wszystkich. Ale włos z głowy wam nie
zginie. Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie.
Komentarz
Chrześcijanie są w świecie prorokami, świadkami prawdy i jako tacy są
prześladowani. Gdy podejmują działalność charytatywną i zakładają
hospicja, najczęściej nie spotykają się ze sprzeciwem. Jednak gdy
przyznają się do tego, że inspiracją jest dla nich Jezus Chrystus,
wówczas spotyka ich niezrozumienie, ironia i odrzucenie... W dzisiejszej
Ewangelii Jezus przygotowuje nas na trudy związane ze stałym i
konsekwentnym świadectwem wiary. Zapewnia nas jednocześnie, że w czasie
próby da nam wymowę i mądrość i przeprowadzi nas do życia.
Hieronim Kaczmarek OP, "Oremus" listopad 2008, s. 112
" I z powodu mojego imienia będziecie w nienawiści u wszystkich. Ale włos z głowy wam nie
OdpowiedzUsuńzginie. Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie." dziękuję Ci Panie za Twoją nieustanną opiekę, pomoc w dążeniu do wytrwałości.. Ewa
Czwartek, 27 listopada 2014
OdpowiedzUsuń(Ap 18,1-2.21-23;19,1-3.9a) Ja, Jan, ujrzałem innego anioła -
zstępującego z nieba i mającego wielką władzę, a ziemia od chwały
jego rozbłysła. I głosem potężnym tak zawołał: Upadł, upadł
Babilon - stolica. I stała się siedliskiem demonów i kryjówką
wszelkiego ducha nieczystego, i kryjówką wszelkiego ptaka nieczystego i
budzącego wstręt, I potężny jeden anioł dźwignął kamień jak wielki
kamień młyński, i rzucił w morze, mówiąc: Tak z rozmachem Babilon,
wielka stolica, zostanie rzucona i już się wcale nie znajdzie. I głosu
harfiarzy, śpiewaków, fletnistów, trębaczy już w tobie się nie
usłyszy. I żaden mistrz jakiejkolwiek sztuki już się w tobie nie
znajdzie. I terkotu żaren już w tobie nie będzie słychać. I światło
lampy już w tobie nie rozbłyśnie. I głosu oblubieńca i oblubienicy
już w tobie się nie usłyszy: bo kupcy twoi byli możnowładcami na
ziemi, bo twymi czarami omamione zostały wszystkie narody - Potem
usłyszałem jak gdyby głos donośny wielkiego tłumu w niebie -
mówiących: Alleluja! Zbawienie i chwała, i moc u Boga naszego, bo wyroki
Jego prawdziwe są i sprawiedliwe, bo osądził Wielką Nierządnicę, co
znieprawiała nierządem swym ziemię, i zażądał od niej poniesienia
kary za krew swoich sług. I rzekli powtórnie: Alleluja! A dym jej wznosi
się na wieki wieków. I mówi mi: Napisz: Błogosławieni, którzy są
wezwani na ucztę Godów Baranka!
(Ps 100, 1-2. 3. 4-5)
Refren: Błogosławieni wezwani na ucztę
Wykrzykujcie na cześć Pana wszystkie ziemie,
służcie Panu z weselem.
Stawajcie przed obliczem Pana
z okrzykami radości.
Wiedzcie, że Pan jest Bogiem,
On sam nas stworzył,
jesteśmy Jego własnością,
Jego ludem, owcami Jego pastwiska.
W Jego bramy wstępujcie z dziękczynieniem,
z hymnami w Jego przedsionki,
chwalcie i błogosławcie Jego imię.
Albowiem Pan jest dobry,
Jego łaska trwa na wieki,
a Jego wierność przez pokolenia.
(Łk 21, 28)
Nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze
odkupienie.
(Łk 21,20-28) Skoro ujrzycie Jerozolimę otoczoną przez wojska, wtedy
wiedzcie, że jej spustoszenie jest bliskie. Wtedy ci, którzy będą w
Judei, niech uciekają w góry; ci, którzy są w mieście, niech z niego
uchodzą, a ci po wsiach, niech do niego nie wchodzą! Będzie to bowiem
czas pomsty, aby się spełniło wszystko, co jest napisane. Biada
brzemiennym i karmiącym w owe dni! Będzie bowiem wielki ucisk na ziemi i
gniew na ten naród: jedni polegną od miecza, a drugich zapędzą w
niewolę między wszystkie narody. A Jerozolima będzie deptana przez
pogan, aż czasy pogan przeminą. Będą znaki na słońcu, księżycu i
gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec szumu morza i jego
nawałnicy. Ludzie mdleć będą ze strachu, w oczekiwaniu wydarzeń
zagrażających ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte.
Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, nadchodzącego w obłoku z wielką mocą i
chwałą. A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście
głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie.
Komentarz
Jezus nikogo nie zwodził. Wszystko, co mówił, było prawdą, a to, co
czynił, służyło dobru. Skoro zapowiedział, że przyjdzie na końcu
czasów, to możemy mieć pewność, że tak się stanie. Znakiem Jego
przyjścia będą wojny, zniszczenia i prześladowania. Będzie czas pogan
i czas deptania tego, co najświętsze. Jednak żadne ludzkie odstępstwa i
wojny nie odwiodą Jezusa od wypełnienia obietnic. Dlatego "gdy się
to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, (...) zbliża
się wasze odkupienie".
Hieronim Kaczmarek OP, "Oremus" listopad 2008, s. 115
"Nabierzcie ducha i podnieście głowy..." Panie chcę być gotowa na spotkanie z Tobą Ewa
OdpowiedzUsuńPiątek, 28 listopada 2014
OdpowiedzUsuń(Ap 20,1-4.11-21,2)
Ja, Jan, ujrzałem anioła, zstępującego z nieba, który miał klucz od
Czeluści i wielki łańcuch w ręce. I pochwycił Smoka, Węża
starodawnego, którym jest diabeł i szatan, i związał go na tysiąc lat.
I wtrącił go do Czeluści, i zamknął, i pieczęć nad nim położył,
by już nie zwodził narodów, aż tysiąc lat się dopełni. A potem ma
być na krótki czas uwolniony. I ujrzałem trony - a na nich zasiedli
sędziowie, i dano im władzę sądzenia - i ujrzałem dusze ściętych dla
świadectwa Jezusa i dla Słowa Bożego, i tych, którzy pokłonu nie
oddali Bestii ani jej obrazowi i nie wzięli sobie znamienia na czoło swe
ani na Potem ujrzałem wielki biały tron i na nim Zasiadającego, od
którego oblicza uciekła ziemia i niebo, a miejsca dla nich nie
znaleziono. I ujrzałem umarłych - wielkich i małych - stojących przed
tronem, a otwarto księgi. I inną księgę otwarto, która jest księgą
życia. I osądzono zmarłych z tego, co w księgach zapisano, według ich
czynów. I morze wydało zmarłych, co w nim byli, i Śmierć, i Otchłań
wydały zmarłych, co w nich byli, i każdy został osądzony według
swoich czynów. A Śmierć i Otchłań wrzucono do jeziora ognia. To jest
śmierć druga - jezioro ognia. Jeśli się ktoś nie znalazł zapisany w
księdze życia, został wrzucony do jeziora ognia. I ujrzałem niebo nowe
i ziemię nową, bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i morza
już nie ma. I Miasto Święte - Jeruzalem Nowe ujrzałem zstępujące z
nieba od Boga, przystrojone jak oblubienica zdobna w klejnoty dla swego
męża.
(Ps 84, 3-4. 5-6a i 8a)
Refren: Oto przybytek Pana Boga z ludźmi
Dusza moja stęskniona pragnie przedsionków Pańskich.
Serce moje i ciało radośnie wołają do Boga żywego.
Nawet wróbel znajduje swój dom, a jaskółka gniazdo, gdzie złoży swe
pisklęta:
przy ołtarzach Twoich, Panie Zastępów, królu mój i Boże.
Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie,
nieustannie Ciebie wielbiąc.
Szczęśliwi, których moc jest w Tobie;
mocy im będzie przybywać.
(Łk 21, 28)
Nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze
odkupienie.
(Łk 21,29-33)
Jezus opowiedział swoim uczniom przypowieść: Patrzcie na drzewo figowe i
na inne drzewa. Gdy widzicie, że wypuszczają pączki, sami poznajecie,
że już blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje,
wiedzcie, iż blisko jest królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Nie
przeminie to pokolenie, aż się wszystko stanie. Niebo i ziemia przeminą,
ale moje słowa nie przeminą.
Komentarz
Jeden z ojców pustyni, św. Makary, mówił, że Pan Jezus przyszedł na
świat jako ogrodnik. Jego ubiorem roboczym było ludzkie ciało, a
narzędziem ogrodniczym był krzyż. Jako ogrodnik, Jezus pomału czyni z
pustyni piękny ogród. Krzyż i Ewangelia przemieniają świat przez
wiernych uczniów Jezusa Chrystusa. W ich sercach, decyzjach i postawach
dokonuje się obecnie Jego dzieło. Choć nie znamy czasu powtórnego
przyjścia Chrystusa, to już teraz żyjemy w czasach ostatecznych i
Hieronim Kaczmarek OP, "Oremus" listopad 2008, s. 119
"Dusza moja stęskniona pragnie przedsionków Pańskich" Ewa.
OdpowiedzUsuńSobota, 29 listopada 2014
OdpowiedzUsuń(Ap 22,1-7)
Anioł Pański ukazał mi rzekę wody życia, lśniącą jak kryształ,
wypływającą z tronu Boga i Baranka. Pomiędzy rynkiem Miasta a rzeką,
po obu brzegach, drzewo życia, rodzące dwanaście owoców - wydające
swój owoc każdego miesiąca - a liście drzewa /służą/ do leczenia
narodów. Nic godnego klątwy już /odtąd/ nie będzie. I będzie w nim
tron Boga i Baranka, a słudzy Jego będą Mu cześć oddawali. I będą
oglądać Jego oblicze, a imię Jego - na ich czołach. I /odtąd/ już
nocy nie będzie. A nie potrzeba im światła lampy i światła słońca,
bo Pan Bóg będzie świecił nad nimi i będą królować na wieki
wieków. I rzekł mi: Te słowa wiarygodne są i prawdziwe, a Pan, Bóg
duchów proroków, wysłał swojego anioła, by sługom swoim ukazać, co
musi stać się niebawem. A oto niebawem przyjdę. Błogosławiony, kto
strzeże słów proroctwa tej księgi.
(Ps 95,1-7)
REFREN: Marana tha! Przybądź, Panie Jezu!
Przyjdźcie, radośnie śpiewajmy Panu,
wznośmy okrzyki ku chwale Opoki naszego zbawienia,
stańmy przed obliczem Jego z uwielbieniem,
radośnie śpiewajmy Mu pieśni.
Bo Pan jest Bogiem wielkim,
wielkim królem nad wszystkimi bogami.
W Jego ręku głębiny ziemi, szczyty gór do Niego należą.
Jego własnością jest morze, które sam stworzył.
i ziemia, którą ulepiły Jego ręce.
Przyjdźcie, uwielbiajmy Go padając na twarze,
Zegnijmy kolana przed Panem, który nas stworzył.
Albowiem On jest naszym Bogiem,
a my ludem Jego pastwiska i owcami w Jego ręku.
(Łk 21,36)
Czuwajcie i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli stanąć przed
Synem Człowieczym.
(Łk 21,34-36)
Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek
obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych, żeby ten dzień nie przypadł
na was znienacka, jak potrzask. Przyjdzie on bowiem na wszystkich, którzy
mieszkają na całej ziemi. Czuwajcie więc i módlcie się w każdym
czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i
stanąć przed Synem Człowieczym.
Komentarz
Bóg jest tym, który "czyni wszystko nowe" (Ap 21,5).
Zmienność świata, w którym żyjemy, domaga się od nas czujności,
byśmy się nie zagubili, nie zbłądzili. Serce łatwo może ulec namowom
tego świata i pójść za tym, co podpowiada moda, reklama czy opinia
naszego środowiska. Błądzące serce słucha tego, co małe i przyziemne;
może nie rozpoznać swego Pana.
Hieronim Kaczmarek OP, "Oremus" listopad 2008, s. 122
Marana tha! Przybądź, Panie Jezu! Ewa
UsuńNiedziela, 30 listopada 2014
OdpowiedzUsuńI niedziela Adwentu
(Iz 63,16b-17.19b;64,3-7)
Tyś, Panie, naszym Ojcem, "Odkupiciel nasz" to Twoje imię
odwieczne. Czemuż, o Panie, dozwalasz nam błądzić z dala od Twoich
dróg, tak iż serce nasze staje się nieczułe na bojaźń przed Tobą?
Odmień się przez wzgląd na Twoje sługi i na pokolenia Twojego
dziedzictwa. Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił przed Tobą skłębiły
się góry. Ani ucho nie słyszało, ani oko nie widziało, żeby jakiś
bóg poza Tobą czynił tyle dla tego, co w nim pokłada ufność.
Wychodzisz naprzeciw tych, co radośnie pełnią sprawiedliwość i
pamiętają o Twych drogach. Oto Tyś zawrzał gniewem, bośmy grzeszyli
przeciw Tobie od dawna i byliśmy zbuntowani. My wszyscy byliśmy skalani,
a wszystkie nasze dobre czyny jak skrwawiona szmata. My wszyscy opadliśmy
zwiędli jak liście, a nasze winy poniosły nas jak wicher. Nikt nie
wzywał Twojego imienia, nikt się nie zbudził, by się chwycić Ciebie.
Bo skryłeś Twoje oblicze przed nami i oddałeś nas w moc naszej winy. A
jednak, Panie, Tyś naszym Ojcem. Myśmy gliną, a Ty naszym twórcą.
Dziełem rąk Twoich jesteśmy my wszyscy.
(Ps 80,2-3.15-16.18-19)
Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.
Usłysz, Pasterzu Izraela,
Ty, który zasiadasz nad chrubinami.
Zbudź swą potęgę
i przyjdź nam z pomocą.
Powróć, Boże, Zastępów,
wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl.
Chroń to, co to zasadziła Twoja prawica,
latorośl, którą umocniłeś dla siebie.
Wyciągnij rękę nad mężemTwej prawicy,
nad synem człowieczym,
którego umocniłeś w swej służbie.
Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie,
daj nam nowe życie, a bedziemy Cię chwalili.
(1 Kor 1,3-9)
Łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego, i Pana Jezusa Chrystusa! Bogu
mojemu dziękuję wciąż za was, za łaskę daną wam w Chrystusie
Jezusie. W Nim to bowiem zostaliście wzbogaceni we wszystko: we wszelkie
słowo i wszelkie poznanie, bo świadectwo Chrystusowe utrwaliło się w
was, tak iż nie brakuje wam żadnego daru łaski, gdy oczekujecie
objawienia się Pana naszego Jezusa Chrystusa. On też będzie umacniał
was aż do końca, abyście byli bez zarzutu w dzień Pana naszego Jezusa
Chrystusa Wierny jest Bóg, który powołał nas do wspólnoty z Synem
swoim Jezusem Chrystusem, Panem naszym.
(Ps 85, 8)
Okaż nam, Panie, łaske swoją i daj nam swoje zbawienie.
(Mk 13,33-37)
Jezus powiedział do swoich uczniów: Uważajcie, czuwajcie, bo nie wiecie,
kiedy czas ten nadejdzie. Bo rzecz ma się podobnie jak z człowiekiem,
który udał się w podróż. Zostawił swój dom, powierzył swoim sługom
staranie o wszystko, każdemu wyznaczył zajęcie, a odźwiernemu
przykazał, żeby czuwał. Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan domu
przyjdzie: z wieczora czy o północy, czy o pianiu kogutów, czy rankiem.
By niespodzianie przyszedłszy, nie zastał was śpiących. Lecz co wam
mówię, mówię wszystkim: Czuwajcie!
"Okaż nam, Panie, łaskę swoją i daj nam swoje zbawienie" Ewa
OdpowiedzUsuń