Żyć z klasą na przekór przeciwnościom!

Kilka dni temu pod jednym z wpisów pojawił się taki komentarz: "Ja także długo modliłam się o dobrego męża, przez ponad 10 lat. Wierzyłam, że Bóg pragnie mojego szczęścia, że nie pozwoli mnie skrzywdzić, że jeśli już kogoś spotkam, będzie to właściwa osoba i mój przyszły mąż.... Myślę, że ta modlitwa była na marne. Mam już prawie 30 lat, nie radzę sobie z moimi pragnieniami, nałogami, niechęcią do życia... Proszę o modlitwę. Nie wierzę już w miłość..."

Na samotność i cierpienie drugiego człowieka nie ma recept. Dlatego nie chcę ich tu dawać. Mogę jedynie podzielić moim osobistym doświadczeniem bycia kobietą niezamężną, a szczęśliwą. Kobietą spełnioną i radosną, zadowoloną z siebie i życia, aktywnie relegalizującą wytyczone cele. Brzmi dziwnie? Dla niektórych pewnie tak. Bo utarło się, że szczęście zarezerwowane jest tylko dla mężatek. Że kobieta, która nie wyszła za mąż, skazana jest na dożywotni smutek, rozpacz i łzy. A brak obrączki na palcu pozbawia ją poczucia wartości, godności i wewnętrznej harmonii (tak często myślą kobiety niezamężne!). A tymczasem to nie jest prawdą. Bo to nie mężczyzna jest w stanie zaspokoić najgłębsze pragnienia i tęsknoty naszych serc. Może zrobić to Ten, który te serca stworzył i ukształtował - Jezus.  A więc to Jemu najpierw trzeba się zawierzyć, zaufać, pozwolić się poprowadzić. W Nim odkryć swoją wartość, godność i piękno. Pozwolić, by On zaspokoił te z naszych pragnień, które prowadzą do wewnętrznego pokoju, do radości serca, do szczęścia duszy. By On przygotował nas do małżeństwa. Uwolnił od smutku, narzekania, lęku. Uczynił perłami. Wyposażone w taki pakiet, dopiero ruszajmy na podbój męskiego świata;) Ale nie szukajmy na siłę i nie zdobywajmy za wszelką cenę, bo to też nie ma sensu. Ks. Marek Dziewiecki odpowiadając na dylematy sercowe mojej koleżanki napisał tak:"Droga Pani. Chcę odpowiedzieć całkiem szczerze.Otóż małżeństwo jest sens zawierać tylko z kimś, kto Panią ujmie swoją miłością, wrażliwością, czułością, czystością, ofiarnością, zdolnością do zapominania o sobie, o swoich sprawach i nawykach ze względu na Panią i na bycie dla Pani darem. Ten obecny chłopak zupełnie nie spełnia tych kryteriów. I to nie tylko dlatego, że ma słabą więź z Bogiem, ale też dlatego, że marnie kocha (jedno jest ściśle związane z drugim). Znam bardzo szlachetnych młodych mężczyzn, ale nawet oni potrzebują pomocy stanowczej i świadomej swych wymagań kobiety, by ją zachwycić miłością. Jeśli nie spotka Pani kogoś takiego to też nie jest dramat. gdyż małżeństwo to nie jedyna forma wspierania się kobiety i mężczyzny. Wtedy ma Pani szansę realizować powołanie do miłości i świętości przez piękne więzi i przyjaźnie z porządnymi ludźmi. Dramatem jest tylko jedno: małżeństwo z kimś, kto nie kocha lub kocha za mało. Nic gorszego nie ma. Proszę być stanowczą i nie iść na kompromisy ze zdrowym rozsądkiem i z Pani marzeniami. Wspieram modlitwą. Szczęść Boże! Ks. Marek”.

Na koniec chciałabym jeszcze dodać, że samotność, rozpacz czy poczucie niespełnienia, nie są zarezerwowane wyłącznie dla niezamężnych. Kobietom, które nie wyszły za mąż często wydaje się, że posiadanie męża jest rozwiązaniem większości problemów i zaspokojeniem rożnych deficytów życiowych. Że samotność i poczucie niespełnienia w małżeństwie nie istnieje. Owszem, znam dużo mężatek szczęśliwych i spełnionych (i bardzo cieszę się, ze tak jest). Ale znam też wiele, które doświadczają samotności przy mężczyźnie, którego kochają - przy swoim mężu. Które nie realizują się w małżeństwach tak, jak sobie to wymarzyły. Czują się nieszczęśliwe, niedocenione, niespełnione. Jest wiele kobiet, porzuconych przez swoich mężów, zdradzonych, wiele wdów. Samotność może dopaść każdą z nas. Pytanie co Ty z tą samotnością zrobić. Czy pozwolić, by przygniatała, pustoszyła, niszczyła? Czy podjąć próbę przeciwstawiania się jej i zagospodarowania swojego życia? Początkiem wychodzenia z samotności, smutku i żalu, jest twoja osobista decyzja, że chcesz z niej wyjść. Twoja decyzja, że chcesz zacząć poszukiwać źródła Twojego szczęścia, radości, spełnienia. Że chcesz żyć z klasą na przekór przeciwnościom! Bez względu na stan, bez względu na status społeczny. Jezus będzie ci  pobłogosławił. Św. o. Pio mawiał:  "Gdy Jezus jest w twym sercu - jesteś szczęśliwa. Pamiętaj o Nim, a On cie nie opuści". 

To dla Ciebie: