Słowo Boże na niedzielę - 18.01.2015

II niedziela zwykła
Samuel spał w przybytku Pańskim, gdzie znajdowała się Arka Przymierza. Wtedy Pan zawołał Samuela, a ten odpowiedział: Oto jestem. Potem pobiegł do Helego mówiąc mu: Oto jestem: przecież mię wołałeś. Heli odrzekł: Nie wołałem cię, wróć i połóż się spać. Położył się zatem spać. Lecz Pan powtórzył wołanie: Samuelu! Wstał Samuel i poszedł do Helego mówiąc: Oto jestem: przecież mię wołałeś. Odrzekł mu: Nie wołałem cię, synu. Wróć i połóż się spać. Samuel bowiem jeszcze nie znał Pana, a słowo Pańskie nie było mu jeszcze objawione. I znów Pan powtórzył po raz trzeci swe wołanie: Samuelu! Wstał więc i poszedł do Helego, mówiąc: Oto jestem: przecież mię wołałeś. Heli spostrzegł się, że to Pan woła chłopca. Rzekł więc Heli do Samuela: Idź spać! Gdyby jednak kto cię wołał, odpowiedz:

Mów, Panie, bo sługa Twój słucha. Odszedł Samuel, położył się spać na swoim miejscu. Przybył Pan i stanąwszy zawołał jak poprzednim razem: Samuelu, Samuelu! Samuel odpowiedział: Mów, bo sługa Twój słucha. Samuel dorastał, a Pan był z nim. Nie pozwolił upaść żadnemu jego słowu na ziemię (1 Sm 3,3b-10.19).

(Ps 40, 2.4.7-10)

Z nadzieją czekałem na Pana,

a On się pochylił nade mną

i wysłuchał mego wołania.

Włożył mi w usta pieśń nową,

śpiew dla naszego Boga.

(fot. freeimages.com)

Nie chciałeś ofiary krwawej ani z płodów ziemi,

ale otworzyłeś mi uszy.

Nie żądałeś całopalenia i ofiary za grzechy.

Wtedy powiedziałem: "Oto przychodzę.

W zwoju księgi jest o mnie napisane:

Radością jest dla mnie pełnić Twoją wolę, mój Boże,

a Twoje prawo mieszka w moim sercu".

Głosiłem Twą sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu

i nie powściągałem warg moich, o czym Ty wiesz, Panie.

(1 Kor 6,13c-15a.17-20)

Ciało nie jest dla rozpusty, lecz dla Pana, a Pan dla ciała. Bóg zaś i

Pana wskrzesił i nas również swą mocą wskrzesi z martwych. Czyż nie

wiecie, że ciała wasze są członkami Chrystusa? Czyż wziąwszy członki

Chrystusa będę je czynił członkami nierządnicy? Przenigdy! Ten zaś,

kto się łączy z Panem, jest z Nim jednym duchem. Strzeżcie się

rozpusty; wszelki grzech popełniony przez człowieka jest na zewnątrz

ciała; kto zaś grzeszy rozpustą, przeciwko własnemu ciału grzeszy.

Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego,

który w was jest, a którego macie od Boga, i że już nie należycie do

samych siebie? Za /wielką/ bowiem cenę zostaliście nabyci. Chwalcie

więc Boga w waszym ciele!

(J 1,41.17b)

Znaleźliśmy Mesjasza, to znaczy Chrystusa, łaska i prawda przyszły

przez Niego.

(J 1,35-42)

Jan stał z dwoma swoimi uczniami i gdy zobaczył przechodzącego Jezusa,

rzekł: Oto Baranek Boży. Dwaj uczniowie usłyszeli, jak mówił, i poszli

za Jezusem. Jezus zaś odwróciwszy się i ujrzawszy, że oni idą za Nim,

rzekł do nich: Czego szukacie? Oni powiedzieli do Niego: Rabbi! - to

znaczy: Nauczycielu - gdzie mieszkasz? Odpowiedział im: Chodźcie, a

zobaczycie. Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali

u Niego. Było to około godziny dziesiątej. Jednym z dwóch, którzy to

usłyszeli od Jana i poszli za Nim, był Andrzej, brat Szymona Piotra. Ten

spotkał najpierw swego brata i rzekł do niego: Znaleźliśmy Mesjasza -

to znaczy: Chrystusa. I przyprowadził go do Jezusa. A Jezus wejrzawszy na

niego rzekł: Ty jesteś Szymon, syn Jana, ty będziesz nazywał się Kefas

- to znaczy: Piotr.