Słowo Boże na niedzielę - 26.10.2014

Miłuję Cię, Panie,

Panie, mocy moja,

Panie, opoko moja i twierdzo,

mój wybawicielu.

Boże, skało moja, na którą się chronię,

tarczo moja, mocy zbawienia mego i moja obrono.

Wzywam Pana, godnego chwały,

i wyzwolony będę od moich nieprzyjaciół.

Niech żyje Pan, niech będzie błogosławiona moja Opoka.

Niech będzie wywyższony mój Bóg i Zbawca.

Ty dajesz wielkie zwycięstwo królowi

i okazujesz łaskę Twemu pomazańcowi.

(Ps 18(17), 2-3a. 36c-4. 47 i 51ab)

(fot. freeimages.com)

(Wj 22, 20-26)

Nie będziesz gnębił i nie będziesz uciskał cudzoziemców, bo wy sami

byliście cudzoziemcami w ziemi egipskiej. Nie będziesz krzywdził żadnej

wdowy i sieroty. Jeślibyś ich skrzywdził i będą Mi się skarżyli,

usłyszę ich skargę, zapali się gniew mój, i wygubię was mieczem i

żony wasze będą wdowami, a dzieci wasze sierotami. Jeśli pożyczysz

pieniądze ubogiemu z mojego ludu, żyjącemu obok ciebie, to nie będziesz

postępował wobec niego jak lichwiarz i nie karzesz mu płacić odsetek.

Jeśli weźmiesz w zastaw płaszcz twego bliźniego, winieneś mu go oddać

przed zachodem słońca, bo jest to jedyna jego szata i jedyne okrycie jego

ciała podczas snu. I jeśliby się on żalił przede Mną, usłyszę go,

bo jestem litościwy. Nie będziesz bluźnił Bogu i nie będziesz

złorzeczył temu, który rządzi twoim ludem. Nie będziesz się ociągał

z ofiarą z obfitości zbiorów i soku wyciskanego w tłoczni. I oddasz Mi

twego pierworodnego syna. To samo uczynisz z pierworodnym z bydła i

trzody. Przez siedem dni będzie przy matce swojej, a dnia ósmego oddasz

je Mnie.

  

(1 Tes 1,5c-10)

Wiecie, jacy byliśmy dla was, przebywając wśród was. A wy, przyjmując

słowo pośród wielkiego ucisku, z radością Ducha Świętego, staliście

się naśladowcami naszymi i Pana, by okazać się w ten sposób wzorem dla

wszystkich wierzących w Macedonii i Achai. Dzięki wam nauka Pańska

stała się głośna nie tylko w Macedonii i Achai, ale wasza wiara w Boga

wszędzie dała się poznać, tak że nawet nie trzeba nam o tym mówić.

Albowiem oni sami opowiadają o nas, jakiego to przyjęcia doznaliśmy od

was i jak nawróciliście się od bożków do Boga, by służyć Bogu

żywemu i prawdziwemu i oczekiwać z niebios Jego Syna, którego wzbudził

z martwych, Jezusa, naszego wybawcę od nadchodzącego gniewu.

(J 14, 23)

Jeśli mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój

umiłuje go i do niego przyjdziemy.

(Mt 22,34-40)

Gdy faryzeusze dowiedzieli się, że Jezus zamknął usta saduceuszom,

zebrali się razem, a jeden z nich, uczony w Prawie, zapytał ,

wystawiając Go na próbę: Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest

największe? On mu odpowiedział: Będziesz miłował Pana Boga swego

całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem. To jest

największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: Będziesz

miłował swego bliźniego jak siebie samego. Na tych dwóch przykazaniach

opiera się całe Prawo i Prorocy.