niedziela, 24 maja 2015

Słowo Boże na niedzielę - 24.05.2015

Uroczystość Zesłania Ducha Świętego.
"Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami. Przyszedł Jezus, stanął pośrodku, i rzekł do nich: ”Pokój wam!”. A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzeki do nich: ”Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam”. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: ”Weźmijcie Ducha Świętego. Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane” (J 20,19–23).

Pokój wam. Za każdym razem, gdy czytam, gdy słyszę te słowa, moje serce się uspokaja. Jezus wkracza ze swoim pokojem w moje niepokoje. Pokazuje mi ślady męki, pokazuje mi swoje rany, bym jeszcze mocniej uwierzyła, że to On. Przychodzi mimo drzwi zamkniętych, mimo moich  licznych obwarowań. Posyła swojego Ducha, uzdrawia moje życie, uwalnia od napięć. Napełnia prawdziwą radością, odwagą, siłą. Mam za co dziękować.


(fot.nsj.diecezja.lublin.pl)

(Dz 2,1–11)
Kiedy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle spadł z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. Przebywali wtedy w Jerozolimie pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak przemawiali w jego własnym języku. Pełni zdumienia i podziwu mówili: ”Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają, nie są Galilejczykami? Jakżeż więc każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty? – Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i Azji, Frygii oraz Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu, Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie – słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże”. 

(Ps 104, 1ab i 24ac.29bc–30.31 i 34)

Refren:Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. 

Błogosław, duszo moja, Pana, *
o Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki. 
Jak liczne są dzieła Twoje, Panie, *
ziemia jest pełna Twych stworzeń. 

Gdy odbierasz im oddech, marnieją *
i w proch się obracają. 
Stwarzasz je, napełniając swym duchem *
i odnawiasz oblicze ziemi. 

Niech chwała Pana trwa na wieki, *
niech Pan się raduje z dzieł swoich, 
Niech miła Mu będzie pieśń moja, *
będę radował się w Panu. 


(1 Kor 12,3b–7.12–13)
Bracia: Nikt nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego: ”Panem jest Jezus”. Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich. Wszystkim zaś objawia się Duch dla wspólnego dobra. Podobnie jak jedno jest ciało, choć składa się z wielu członków, a wszystkie członki ciała, mimo iż są liczne, stanowią jedno ciało, tak też jest i z Chrystusem. Wszyscyśmy bowiem w jednym Duchu zostali ochrzczeni, aby stanowić jedno ciało: czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni. Wszyscyśmy też zostali napojeni jednym Duchem.


SEKWENCJA 

Przybądź, Duchu Święty, 
Ześlij z nieba wzięty 
Światła Twego strumień. 

Przyjdź, Ojcze ubogich, Przyjdź, 
Dawco łask drogich, 
Przyjdź, Światłości sumień. 

O, najmilszy z gości, 
Słodka serc radości, 
Słodkie orzeźwienie. 

W pracy Tyś ochłodą, 
W skwarze żywą wodą, 
W płaczu utulenie. 

Światłości najświętsza, 
Serc wierzących wnętrza 
Poddaj Twej potędze. 

Bez Twojego tchnienia, 
Cóż jest wśród stworzenia? 
Jeno cierń i nędze. 

Obmyj, co nieświęte, 
Oschłym wlej zachętę, 
Ulecz serca ranę. 

Nagnij, co jest harde, 
Rozgrzej serca twarde, 
Prowadź zabłąkane. 

Daj Twoim wierzącym, 
W Tobie ufającym, 
Siedmiorakie dary. 

Daj zasługę męstwa, 
Daj wieniec zwycięstwa, 
Daj szczęście bez miary. 

(J 20,19–23)

Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami. Przyszedł Jezus, stanął pośrodku, i rzekł do nich: ”Pokój wam!”. A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzeki do nich: ”Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam”. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: ”Weźmijcie Ducha Świętego. Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”.

16 komentarzy:

  1. coś pięknego dla nas wszystkich :) Chwała PAnu!! DZIĘKUJĘ Duchu Święty :)
    i jeszcze na niedzielę małą "perełkę" podsyłam
    https://www.youtube.com/watch?t=212&v=XDAt7ZWeamA
    AS ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję za ten piękny utwór:)))
      Duch Święty działa; tylu pięknych, młodych, wielbiących
      Chwała Panu!
      Ela zdz

      Usuń
  2. "Jezus wkracza ze swoim pokojem w moje niepokoje. Pokazuje mi ślady męki, pokazuje mi swoje rany, bym jeszcze mocniej uwierzyła, że to On. Przychodzi mimo drzwi zamkniętych, mimo moich licznych obwarowań. Posyła swojego Ducha, uzdrawia moje życie, uwalnia od lęków. Napełnia prawdziwą radością" - dziękuję Ci Panie Jezu, dziękuję Ci Duchu Święty

    OdpowiedzUsuń
  3. O cuda, cuda, cuda niepojęte!!!;) Chwała Bogu Ojcu, Jezusowi Zbawicielowi, Duchowi Świętemu Ożywicielowi.

    OdpowiedzUsuń
  4. Niech zstąpi Duch Twój i oczyści Ziemię...

    https://www.youtube.com/watch?v=jynsNI8ouR4

    OdpowiedzUsuń
  5. Duchu Święty,
    wielbię Ciebie w mocy Twego tchnienia.
    Przenikaj mój umysł, serce, ciało ...i przemieniaj.. na chwałę Trójcy Przenajświętszej.
    Ewa...

    OdpowiedzUsuń
  6. Poniedziałek, 25 maja 2015

    Święto Najświętszej Maryi Panny, Matki Kościoła

    (Rdz 3,9-15.20)
    Gdy Adam zjadł owoc z drzewa zakazanego, Pan Bóg zawołał na niego i
    zapytał go: Gdzie jesteś? On odpowiedział: Usłyszałem Twój głos w
    ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się. Rzekł
    Bóg: Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z
    drzewa, z którego ci zakazałem jeść? Mężczyzna odpowiedział:
    Niewiasta, którą postawiłeś przy mnie, dała mi owoc z tego drzewa i
    zjadłem. Wtedy Pan Bóg rzekł do niewiasty: Dlaczego to uczyniłaś?
    Niewiasta odpowiedziała: Wąż mnie zwiódł i zjadłam. Wtedy Pan Bóg
    rzekł do węża: Ponieważ to uczyniłeś, bądź przeklęty wśród
    wszystkich zwierząt domowych i polnych; na brzuchu będziesz się
    czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia.
    Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo
    twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu
    piętę. Mężczyzna dał swej żonie imię Ewa, bo ona stała się matką
    wszystkich żyjących.

    lub

    (Dz 1,12-14)
    Gdy Jezus został wzięty do nieba, Apostołowie wrócili do Jerozolimy z
    góry, zwanej Oliwną, która leży blisko Jerozolimy, w odległości drogi
    szabatowej. Przybywszy tam weszli do sali na górze i przebywali w niej:
    Piotr i Jan, Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub,
    syn Alfeusza, i Szymon Gorliwy, i Juda, /brat/ Jakuba. Wszyscy oni trwali
    jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i
    braćmi Jego.

    (Ps 87,1-3.5-6)
    REFREN: Kościół nie zginie, Bóg jest w jego wnętrzu.
    lub Tyś wielką chlubą Kościoła świętego.

    Gród Jego wznosi się na świętych górach:
    umiłował Pan bramy Syjonu
    bardziej niż wszystkie namioty Jakuba.
    Wspaniałe rzeczy głoszą o tobie,
    miasto Boże.

    O Syjonie powiedzą: "Każdy człowiek narodził się na nim,
    a Najwyższy sam go umacnia".
    Pan zapisuje w księdze ludów:
    "Oni się tam narodzili".

    (Łk 1,28)
    Szczęśliwa Dziewico, która porodziłaś Pana, błogosławiona Matko
    Kościoła, Ty strzeżesz w nas Ducha Twojego Syna, Jezusa Chrystusa.

    (J 2,1-11)
    W Kanie Galilejskiej odbywało się wesele i była tam Matka Jezusa.
    Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło
    wina, Matka Jezusa mówi do Niego: Nie mają już wina. Jezus Jej
    odpowiedział: Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czyż jeszcze nie
    nadeszła godzina moja? Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: Zróbcie
    wszystko, cokolwiek wam powie. Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych
    przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła
    pomieścić dwie lub trzy miary. Rzekł do nich Jezus: Napełnijcie
    stągwie wodą! I napełnili je aż po brzegi. Potem do nich powiedział:
    Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu! Oni zaś zanieśli.
    A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem - nie
    wiedział bowiem, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę,
    wiedzieli - przywołał pana młodego i powiedział do niego: Każdy
    człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze.
    Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory. Taki to początek znaków
    uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w
    Niego Jego uczniowie.

    lub

    (J 19,25-27)
    Obok krzyża Jezusa stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona
    Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego
    obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: Niewiasto, oto syn
    Twój. Następnie rzekł do ucznia: Oto Matka twoja. I od tej godziny
    uczeń wziął Ją do siebie.

    OdpowiedzUsuń
  7. "Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie." Ewa

    OdpowiedzUsuń
  8. Środa, 27 maja 2015

    (Syr 36,1.4-5a.10-17)
    Zmiłuj się nad nami, Panie, Boże wszystkich rzeczy, i spojrzyj, ześlij
    bojaźń przed Tobą na wszystkie narody, Niech Cię uznają, jak my
    uznaliśmy, że nie ma Boga prócz Ciebie, o Panie! Odnów znaki i powtórz
    cuda. Zgromadź wszystkie pokolenia Jakuba i weź je w posiadanie, jak
    było od początku. Panie, zlituj się nad narodem, który jest nazwany
    Twoim imieniem, nad Izraelem, którego przyrównałeś do pierworodnego.
    Miej miłosierdzie nad Twoim świętym miastem, nad Jeruzalem, miejsce
    Twego odpoczynku! Napełnij Syjon wysławianiem Twej mocy i lud Twój
    chwałą swoją! Daj świadectwo tym, którzy od początku są Twoimi
    stworzeniami, i wypełnij proroctwa, dane w Twym imieniu! Daj zapłatę
    tym, którzy oczekują Ciebie, i prorocy Twoi niech się okażą
    prawdomówni! Wysłuchaj, Panie, błagania Twych sług, zgodnie z
    błogosławieństwem Aaronowym nad Twoim ludem. Niech wszyscy na ziemi
    poznają, że jesteś Panem i Bogiem wieków.

    (Ps 79,8-9.11.13)
    REFREN: Okaż nam, Panie, miłosierdzie swoje

    Nie pamiętaj nam win przodków naszych,
    niech szybko nas spotka Twoje miłosierdzie,
    bo bardzo jesteśmy słabi.
    Wspomóż nas, Boże nasz, Zbawco,
    dla chwały Twojego imienia nas wyzwól
    i odpuść nam grzechy przez wzgląd na swoje imię.

    Niech jęk pojmanych dojdzie do Ciebie
    i mocą Twojego ramienia ocal na śmierć skazanych.
    My zaś, lud Twój i owce Twojej trzody,
    będziemy wielbić Ciebie na wieki
    i przez pokolenia głosić Twoją chwałę.

    (Mk 10,45)
    Syn Człowieczy przyszedł, żeby służyć i dać swoje życie na okup za
    wielu.

    (Mk 10,32-45)
    Uczniowie byli w drodze, zdążając do Jerozolimy, Jezus wyprzedzał ich,
    tak że się dziwili; ci zaś, którzy szli za Nim, byli strwożeni.
    Wziął znowu Dwunastu i zaczął mówić im o tym, co miało Go spotkać:
    Oto idziemy do Jerozolimy. Tam Syn Człowieczy zostanie wydany
    arcykapłanom i uczonym w Piśmie. Oni skażą Go na śmierć i wydadzą
    poganom. I będą z Niego szydzić, oplują Go, ubiczują i zabiją, a po
    trzech dniach zmartwychwstanie. Wtedy podeszli do Niego synowie Zebedeusza,
    Jakub i Jan, i rzekli: Nauczycielu, chcemy, żebyś nam uczynił to, o co
    Cię poprosimy. On ich zapytał: Co chcecie, żebym wam uczynił? Rzekli
    Mu: Daj nam, żebyśmy w Twojej chwale siedzieli jeden po prawej, drugi po
    lewej Twej stronie. Jezus im odparł: Nie wiecie, o co prosicie. Czy
    możecie pić kielich, który Ja mam pić, albo przyjąć chrzest, którym
    Ja mam być ochrzczony? Odpowiedzieli Mu: Możemy. Lecz Jezus rzekł do
    nich: Kielich, który Ja mam pić, pić będziecie; i chrzest, który Ja
    mam przyjąć, wy również przyjmiecie. Nie do Mnie jednak należy dać
    miejsce po mojej stronie prawej lub lewej, ale [dostanie się ono] tym, dla
    których zostało przygotowane. Gdy dziesięciu [pozostałych] to
    usłyszało, poczęli oburzać się na Jakuba i Jana. A Jezus przywołał
    ich do siebie i rzekł do nich: Wiecie, że ci, którzy uchodzą za
    władców narodów, uciskają je, a ich wielcy dają im odczuć swą
    władzę. Nie tak będzie między wami. Lecz kto by między wami chciał
    się stać wielkim, niech będzie sługą waszym. A kto by chciał być
    pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem wszystkich. Bo i Syn
    Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć i dać
    swoje życie na okup za wielu.

    OdpowiedzUsuń
  9. "Odnów znaki i powtórz cuda." Ewa

    OdpowiedzUsuń
  10. Czwartek, 28 maja 2015

    Święto Jezusa Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana

    (Jr 31,31-34)
    Oto nadchodzą dni - wyrocznia Pana - kiedy zawrę z domem Izraela i z
    domem judzkim nowe przymierze. Nie jak przymierze, które zawarłem z ich
    przodkami, kiedy ująłem ich za rękę, by wyprowadzić z ziemi egipskiej.
    To moje przymierze złamali, mimo że byłem ich Władcą - wyrocznia Pana.
    Lecz takie będzie przymierze, jakie zawrę z domem Izraela po tych dniach
    - wyrocznia Pana: Umieszczę swe prawo w głębi ich jestestwa i wypiszę
    na ich sercu. Będę im Bogiem, oni zaś będą Mi narodem. I nie będą
    się musieli wzajemnie pouczać jeden mówiąc do drugiego: Poznajcie Pana!
    Wszyscy bowiem od najmniejszego do największego poznają Mnie - wyrocznia
    Pana, ponieważ odpuszczę im występki, a o grzechach ich nie będę już
    wspominał.

    lub

    (Hbr 10,11-18)
    Wprawdzie każdy kapłan staje codziennie do wykonywania swej służby,
    wiele razy te same składając ofiary, które żadną miarą nie mogą
    zgładzić grzechów. Ten przeciwnie, złożywszy raz na zawsze jedną
    ofiarę za grzechy, zasiadł po prawicy Boga, oczekując tylko, aż
    nieprzyjaciele Jego staną się podnóżkiem nóg Jego. Jedną bowiem
    ofiarą udoskonalił na wieki tych, którzy są uświęcani. Daje nam zaś
    świadectwo Duch Święty, skoro powiedział: Takie jest przymierze, które
    zawrę z nimi w owych dniach, mówi Pan: dając prawa moje w ich serca,
    także w umyśle ich wypiszę je. A grzechów ich oraz ich nieprawości
    więcej już wspominać nie będę. Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam
    już więcej nie zachodzi potrzeba ofiary za grzechy.

    (Ps 110,1-3)
    REFREN: Jesteś kapłanem tak jak Melchizedek

    Rzekł Pan do Pana mego:
    Siądź po mojej prawicy,
    aż uczynię Twych wrogów
    podnóżkiem stóp Twoich.

    Pan rozciągnie moc Twego berła ze Syjonu:
    Panuj wśród Twych nieprzyjaciół.
    Przy Tobie panowanie w dniu Twojego triumfu
    w blasku świętości
    z łona jutrzenki zrodziłem Cię jak rosę.

    (Hbr 5,8-9)
    Chrystus chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa przez to, co
    wycierpiał. A gdy wszystko wykonał, stał się sprawcą zbawienia
    wiecznego dla wszystkich, którzy Go słuchają.

    (Mk 14,22-25)
    A gdy jedli, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał i dał
    im mówiąc: Bierzcie, to jest Ciało moje. Potem wziął kielich i
    odmówiwszy dziękczynienie dał im, i pili z niego wszyscy. I rzekł do
    nich: To jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana.
    Zaprawdę, powiadam wam: Odtąd nie będę już pił z owocu winnego krzewu
    aż do owego dnia, kiedy pić go będę nowy w królestwie Bożym.

    OdpowiedzUsuń
  11. "Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam już więcej nie zachodzi potrzeba ofiary za grzechy." Ewa

    OdpowiedzUsuń
  12. Piątek, 29 maja 2015

    Wspomnienie św. Urszuli Ledóchowskiej, dziewicy

    (Syr 44,1.9-13)
    Wychwalajmy mężów sławnych i ojców naszych według następstwa ich
    pochodzenia. ale są i tacy, o których nie pozostała pamięć: zginęli,
    jakby wcale nie istnieli, byli, ale jak gdyby nie byli, a dzieci ich po
    nich. Lecz ci są mężowie pobożni, których cnoty nie zostały
    zapomniane, pozostały one z ich potomstwem, dobrym dziedzictwem są ich
    następcy. Potomstwo ich trzyma się przymierzy, a dzięki nim - ich
    dzieci. Potomstwo ich trwa zawsze, a chwała ich nie będzie wymazana.

    (Ps 149,1-6.9)
    REFREN: Śpiewajmy Panu, bo swój lud miłuje

    Śpiewajcie Panu pieśń nową;
    głoście Jego chwałę w zgromadzeniu świętych.
    Niech się Izrael cieszy swoim Stwórcą,
    a synowie Syjonu radują swym Królem.

    Niech imię Jego czczą tańcem,
    niech grają Mu na bębnie i cytrze.
    Bo Pan lud swój miłuje,
    pokornych wieńczy zwycięstwem.

    Niech się święci cieszą w chwale,
    niech się weselą na łożach biesiadnych,
    chwała Boża niech będzie w ich ustach:
    to jest chwałą wszystkich świętych Jego.

    (J 15,16)
    Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem abyście szli i owoc
    przynosili.

    (Mk 11,11-25)
    Jezus przybył do Jerozolimy i wszedł do świątyni. Obejrzał wszystko, a
    że pora była już późna, wyszedł razem z Dwunastoma do Betanii.
    Nazajutrz, gdy wyszli oni z Betanii, odczuł głód. A widząc z daleka
    drzewo figowe, okryte liśćmi, podszedł ku niemu zobaczyć, czy nie
    znajdzie czegoś na nim. Lecz przyszedłszy bliżej, nie znalazł nic
    prócz liści, gdyż nie był to czas na figi. Wtedy rzekł do drzewa:
    Niech nikt nigdy nie je owocu z ciebie! Słyszeli to Jego uczniowie. I
    przyszedł do Jerozolimy. Wszedłszy do świątyni, zaczął wyrzucać
    tych, którzy sprzedawali i kupowali w świątyni, powywracał stoły
    zmieniających pieniądze i ławki tych, którzy sprzedawali gołębie, i
    nie pozwolił, żeby kto przeniósł sprzęt jaki przez świątynię. Potem
    uczył ich mówiąc: Czyż nie jest napisane: Mój dom ma być domem
    modlitwy dla wszystkich narodów, lecz wy uczyniliście z niego jaskinię
    zbójców. Doszło to do arcykapłanów i uczonych w Piśmie, i szukali
    sposobu, jak by Go zgładzić. Czuli bowiem lęk przed Nim, gdyż cały
    tłum był zachwycony Jego nauką. Gdy zaś wieczór zapadał, [Jezus i
    uczniowie] wychodzili poza miasto. Przechodząc rano, ujrzeli drzewo figowe
    uschłe od korzeni. Wtedy Piotr przypomniał sobie i rzekł do Niego:
    Rabbi, patrz, drzewo figowe, któreś przeklął, uschło. Jezus im
    odpowiedział: Miejcie wiarę w Boga! Zaprawdę, powiadam wam: Kto powie
    tej górze: Podnieś się i rzuć się w morze!, a nie wątpi w duszy, lecz
    wierzy, że spełni się to, co mówi, tak mu się stanie. Dlatego powiadam
    wam: Wszystko, o co w modlitwie prosicie, stanie się wam, tylko wierzcie,
    że otrzymacie. A kiedy stajecie do modlitwy, przebaczcie, jeśli macie co
    przeciw komu, aby także Ojciec wasz, który jest w niebie, przebaczył wam
    wykroczenia wasze.

    OdpowiedzUsuń
  13. "Wszystko, o co w modlitwie prosicie, stanie się wam, tylko wierzcie,
    że otrzymacie. A kiedy stajecie do modlitwy, przebaczcie, jeśli macie co
    przeciw komu, aby także Ojciec wasz, który jest w niebie, przebaczył wam
    wykroczenia wasze." Ewa

    OdpowiedzUsuń
  14. Sobota, 30 maja 2015

    (Syr 51,12-20)
    Będę Cię wielbił i wychwalał, i błogosławił imieniu Pańskiemu.
    Będąc jeszcze młodym, zanim zacząłem podróżować, szukałem jawnie
    mądrości w modlitwie. U bram świątyni prosiłem o nią i aż do końca
    szukać jej będę. Z powodu jej kwiatów, jakby dojrzewającego winogrona,
    serce me w niej się rozradowało, noga moja wstąpiła na prostą drogę,
    od młodości mojej idę jej śladami. Nakłoniłem tylko trochę ucha
    mego, a już ją otrzymałem i znalazłem dla siebie rozległą wiedzę.
    Postąpiłem w niej, a Temu, który mi dał mądrość, chcę oddać
    cześć. Postanowiłem bowiem wprowadzić ją w czyn, zapłonąłem
    gorliwością o dobro i nie doznałem wstydu. Dusza moja walczyła o nią i
    z całą starannością usiłowałem zachować Prawo; ręce wyciągałem w
    górę, a błędy przeciwko niej opłakiwałem. Skierowałem ku niej moją
    duszę i znalazłem ją dzięki czystości; z nią od początku zyskałem
    rozum, dlatego nie będę opuszczony.

    (Ps 19,8-11)
    REFREN: Nakazy Pana są radością serca

    Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę,
    świadectwo Pana niezawodne, uczy prostaczka mądrości.
    Jego słuszne nakazy radują serce,
    jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.

    Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki,
    sądy Pana prawdziwe, a wszystkie razem słuszne,
    cenniejsze nad złoto, nad złoto najczystsze,
    słodsze od miodu płynącego z plastra.

    (Hbr 4,12)
    Żywe jest słowo Boże i skuteczne zdolne osądzić pragnienia i myśli
    serca.

    (Mk 11,27-33)
    Jezus wraz z uczniami przyszli znowu do Jerozolimy. Kiedy chodził po
    świątyni, przystąpili do Niego arcykapłani, uczeni w Piśmie i starsi i
    zapytali Go: Jakim prawem to czynisz? I kto Ci dał tę władzę, żeby to
    czynić? Jezus im odpowiedział: Zadam wam jedno pytanie. Odpowiedzcie Mi
    na nie, a powiem wam, jakim prawem to czynię. Czy chrzest Janowy
    pochodził z nieba, czy też od ludzi? Odpowiedzcie Mi! Oni zastanawiali
    się między sobą: Jeśli powiemy: z nieba, to nam zarzuci: Dlaczego więc
    nie uwierzyliście mu? Powiemy: Od ludzi. Lecz bali się tłumu, ponieważ
    wszyscy uważali Jana rzeczywiście za proroka. Odpowiedzieli więc
    Jezusowi: Nie wiemy. Jezus im rzekł: Więc i Ja nie powiem wam, jakim
    prawem to czynię.

    OdpowiedzUsuń
  15. "Będę Cię wielbił i wychwalał, i błogosławił imieniu Pańskiemu." Ewa

    OdpowiedzUsuń