niedziela, 3 maja 2015

Słowo Boże na niedzielę - 03.05.2015

Piąta Niedziela Wielkanocna

EWANGELIA (J 15,1-8)

"Jezus powiedział do swoich uczniów: „Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który uprawia. Każdą latorośl, która we Mnie nie przynosi owocu, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy. Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was. Trwajcie we Mnie, a Ja w was trwać będę. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie, o ile nie trwa w winnym krzewie, tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie. 

(fot.nsj.diecezja.lublin.pl)

Ja jestem krzewem winnym, wy - latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. Ten, kto we Mnie nie trwa, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie. I zbiera się ją, i wrzuca do ognia, i płonie. Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, poprosicie, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami”.






PIERWSZE CZYTANIE (Dz 9,26-31)

Kiedy Szaweł przybył do Jerozolimy, próbował przyłączyć się do uczniów, lecz wszyscy bali się go, nie wierząc, że jest uczniem. Dopiero Barnaba przygarnął go i zaprowadził do apostołów, i opowiedział im, jak w drodze Szaweł ujrzał Pana, który przemówił do niego, i z jaką siłą przekonania przemawiał w Damaszku w imię Jezusa. Dzięki temu przebywał z nimi w Jerozolimie. Przemawiał też i rozprawiał z hellenistami, którzy usiłowali go zgładzić. Bracia jednak dowiedzieli się o tym, odprowadzili go do Cezarei i wysłali do Tarsu. 
A Kościół cieszył się pokojem w całej Judei, Galilei i Samarii. Rozwijał się i żył bogobojnie, i napełniał się pociechą Ducha Świętego. 

PSALM 22

Wypełnię me śluby wobec bojących się Boga. *
Ubodzy będą jedli i zostaną nasyceni, 
będą chwalić Pana ci, którzy Go szukają: *
„Serca wasze niech żyją na wieki”. 

Przypomną sobie i wrócą do Pana wszystkie krańce ziemi *
i oddadzą Mu pokłon wszystkie szczepy pogańskie. 
Jemu oddadzą pokłon wszyscy, co śpią w ziemi, *
przed Nim zegna się wszyscy, którzy staną się prochem. 

A moja dusza będzie żyła dla Niego, *
potomstwo moje Jemu będzie służyć, 
przyszłym pokoleniom o Panu opowie, *
a sprawiedliwość Jego ogłoszą ludowi, który się narodzi.
DRUGIE CZYTANIE (1 J 3,18-24)

Dzieci, nie miłujmy słowem i językiem, ale czynem i prawdą. Po tym poznamy, że jesteśmy z prawdy, i uspokoimy przed Nim nasze serce. Bo jeśli nasze serce oskarża nas, to przecież Bóg jest większy od naszego serca i zna wszystko. Umiłowani, jeśli serce nas nie oskarża, mamy ufność wobec Boga, i o co prosić będziemy, otrzymamy od Niego, ponieważ zachowujemy Jego przykazania i czynimy to, co się Jemu podoba. 
Przykazanie Jego zaś jest takie, abyśmy wierzyli w imię Jezusa Chrystusa, Jego Syna, i miłowali się wzajemnie tak, jak nam nakazał. Kto wypełnia Jego przykazania, trwa w Bogu, a Bóg w nim; a to, że trwa On w nas, poznajemy po Duchu, którego nam dał. 


17 komentarzy:

  1. Poniedziałek, 4 maja 2015

    Wspomnienie św. Floriana, męczennika

    (Dz 14,5-18)
    Gdy Paweł i Barnaba dowiedzieli się, że poganie i Żydzi wraz ze swymi
    władzami zamierzają ich znieważyć i ukamienować, uciekli do miast
    Likaonii: do Listry i Derbe oraz w ich okolice, i tam głosili Ewangelię.
    W Listrze mieszkał pewien człowiek o bezwładnych nogach, kaleka od
    urodzenia, który nigdy nie chodził. Słuchał on przemówienia Pawła;
    ten spojrzał na niego uważnie i widząc, że ma wiarę potrzebną do
    uzdrowienia, zawołał głośno: Stań prosto na nogach! A on zerwał się
    i zaczął chodzić. Na widok tego, co uczynił Paweł, tłumy zaczęły
    wołać po likaońsku: Bogowie przybrali postać ludzi i zstąpili do nas!
    Barnabę nazywali Zeusem, a Pawła Hermesem, gdyż głównie on
    przemawiał. A kapłan Zeusa, który miał świątynię przed miastem,
    przywiódł przed bramę woły i przyniósł wieńce, i chciał razem z
    tłumem złożyć ofiarę. Na wieść o tym apostołowie, Barnaba i Paweł,
    rozdarli szaty i rzucili się w tłum, krzycząc: Ludzie, dlaczego to
    robicie! My także jesteśmy ludźmi, podobnie jak wy podlegamy
    cierpieniom. Nauczamy was, abyście odwrócili się od tych marności do
    Boga żywego, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i wszystko, co w
    nich się znajduje. Pozwolił On w dawnych czasach, że każdy naród
    chodził własnymi drogami, ale nie przestawał dawać o sobie świadectwa
    czyniąc dobrze. Zsyłał wam deszcz z nieba i urodzajne lata, karmił was
    i radością napełniał wasze serca. Tymi słowami ledwie powstrzymali
    tłumy od złożenia im ofiary.

    (Ps 115,1-4.15-16)
    REFREN: Nie nam daj chwałę, lecz Twemu imieniu

    Nie nam, Panie, nie nam, lecz Twemu imieniu daj chwałę
    za łaskę Twoją i wierność.
    Dlaczego mają pytać poganie:
    "Gdzie się ich Bóg znajduje"?

    Nasz Bóg jest w niebie,
    czyni wszystko, co zechce.
    Ich bożki są ze srebra i złota,
    dzieło rąk ludzkich.

    Błogosławieni jesteście przez Pana,
    który stworzył niebo i ziemię.
    Niebo jest niebem Pana,
    ziemię zaś dał synom ludzkim.

    (J 14,26)
    Duch Święty was wszystkiego nauczy; przypomni wam wszystko, co wam
    powiedziałem.

    (J 14,21-26)
    Jezus powiedział do swoich uczniów: Kto ma przykazania moje i zachowuje
    je, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez
    Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie. Rzekł
    do Niego Juda, ale nie Iskariota: Panie, cóż się stało, że nam się
    masz objawić, a nie światu? W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: Jeśli
    Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje
    go, i przyjdziemy do niego, i będziemy u niego przebywać. Kto Mnie nie
    miłuje, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie
    jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca. To wam powiedziałem
    przebywając wśród was. A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec
    pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko,
    co Ja wam powiedziałem.

    OdpowiedzUsuń
  2. "Ja jestem krzewem winnym, wy - latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity" Panie chcę być latoroślą przynoszącą obfite owoce Ewa

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. "Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie". Ewa

      Usuń
  3. Wtorek, 5 maja 2015

    (Dz 14,19-28)
    Do Listry nadeszli Żydzi z Antiochii i z Ikonium. Podburzyli tłum,
    ukamienowali Pawła i wywlekli go za miasto, sądząc, że nie żyje. Kiedy
    go jednak otoczyli uczniowie, podniósł się i wszedł do miasta, a
    następnego dnia udał się razem z Barnabą do Derbe. W tym mieście
    głosili Ewangelię i pozyskali wielu uczniów, po czym wrócili do Listry,
    do Ikonium i do Antiochii, Umacniając dusze uczniów, zachęcając do
    wytrwania w wierze, bo przez wiele ucisków trzeba nam wejść do
    królestwa Bożego. Kiedy w każdym Kościele wśród modlitw i postów
    ustanowili im starszych, polecili ich Panu, w którego uwierzyli. Potem
    przeszli przez Pizydię i przybyli do Pamfilii. Nauczali w Perge, zeszli do
    Attalii, a stąd odpłynęli do Antiochii, gdzie za łaską Bożą zostali
    przeznaczeni do dzieła, które wykonali. Kiedy przybyli i zebrali
    [miejscowy] Kościół, opowiedzieli, jak wiele Bóg przez nich zdziałał
    i jak otworzył poganom podwoje wiary. I dość długi czas spędzili
    wśród uczniów.

    (Ps 145,10-13.21)
    REFREN: Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo

    Niech Cię wielbią Panie, wszystkie Twoje dzieła
    i niech Cię błogosławią Twoi święci.
    Niech mówią o chwale Twojego królestwa
    i niech głoszą Twoją potęgę.

    Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę
    i wspaniałość chwały Twojego królestwa.
    Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków,
    przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.

    Pan jest wierny we wszystkich swoich słowach
    i we wszystkich dziełach swoich święty.
    Niech usta moje głoszą chwałę Pana,
    a Jego święte imię niech wielbi wszystko, co żyje.

    (J 3,15)
    Trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy,
    miał życie wieczne.

    (J 14,27-31a)
    Jezus powiedział do swoich uczniów: Pokój zostawiam wam, pokój mój
    daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży
    serce wasze ani się lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem:
    Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali,
    rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode
    Mnie. A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście
    uwierzyli, gdy się to stanie. Już nie będę z wami wiele mówił,
    nadchodzi bowiem władca tego świata. Nie ma on jednak nic swego we Mnie.
    Ale niech świat się dowie, że Ja miłuję Ojca, i że tak czynię, jak
    Mi Ojciec nakazał.

    OdpowiedzUsuń
  4. "Niech się nie trwoży serce wasze ani się lęka." Panie proszę, aby moje serce nie lękało się i było spokojne Ewa

    OdpowiedzUsuń
  5. Środa, 6 maja 2015

    Święto św. apostołów Filipa i Jakuba

    (1 Kor 15,1-8)
    Przypominam, bracia, Ewangelię, którą wam głosiłem, którąście
    przyjęli i w której też trwacie. Przez nią również będziecie
    zbawieni, jeżeli ją zachowacie tak, jak wam rozkazałem... Chyba
    żebyście uwierzyli na próżno. Przekazałem wam na początku to, co
    przejąłem; że Chrystus umarł - zgodnie z Pismem - za nasze grzechy, że
    został pogrzebany, że zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem; i
    że ukazał się Kefasowi, a potem Dwunastu, później zjawił się więcej
    niż pięciuset braciom równocześnie; większość z nich żyje dotąd,
    niektórzy zaś pomarli. Potem ukazał się Jakubowi, później wszystkim
    apostołom. W końcu, już po wszystkich, ukazał się także i mnie jako
    poronionemu płodowi.

    (Ps 19,2-5)
    REFREN: Po całej ziemi ich głos się rozchodzi

    Niebiosa głoszą chwałę Boga,
    dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.
    Dzień opowiada dniowi,
    noc nocy przekazuje wiadomość.

    Nie są to słowa ani nie jest to mowa,
    których by dźwięku nie usłyszano:
    Ich głos się rozchodzi po całej ziemi,
    ich słowa aż po krańce świata.

    (J 14,6b.9c)
    Ja jestem drogą i prawdą, i życiem; Filipie, Kto Mnie widzi, widzi i
    Ojca.

    (J 14,6-14)
    Jezus powiedział do Tomasza: Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt
    nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie
    poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i
    zobaczyliście. Rzekł do Niego Filip: Panie, pokaż nam Ojca, a to nam
    wystarczy. Odpowiedział mu Jezus: Filipie, tak długo jestem z wami, a
    jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca.
    Dlaczego więc mówisz: Pokaż nam Ojca? Czy nie wierzysz, że Ja jestem w
    Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od
    siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie
    Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie - wierzcie
    przynajmniej ze względu na same dzieła. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam
    wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja
    dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca. A o
    cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był
    otoczony chwałą w Synu. O cokolwiek prosić mnie będziecie w imię moje,
    Ja to spełnię.

    OdpowiedzUsuń
  6. Chrystus umarł - zgodnie z Pismem - za nasze grzechy.... - za moje też - dziękuję Ci Jezu Ewa

    OdpowiedzUsuń
  7. Czwartek, 7 maja 2015

    (Dz 15,7-21)
    W Jerozolimie po długiej wymianie zdań przemówił Piotr do apostołów i
    starszych: Wiecie, bracia, że Bóg już dawno wybrał mnie spośród was,
    aby z moich ust poganie usłyszeli słowa Ewangelii i uwierzyli. Bóg,
    który zna serca, zaświadczył na ich korzyść, dając im Ducha
    Świętego tak samo jak nam. Nie zrobił żadnej różnicy między nami a
    nimi, oczyszczając przez wiarę ich serca. Dlaczego więc teraz Boga
    wystawiacie na próbę, wkładając na uczniów jarzmo, którego ani
    ojcowie nasi, ani my sami nie mieliśmy siły dźwigać. Wierzymy
    przecież, że będziemy zbawieni przez łaskę Pana Jezusa tak samo jak
    oni. Umilkli wszyscy, a potem słuchali opowiadania Barnaby i Pawła o tym,
    jak wielkich cudów i znaków dokonał Bóg przez nich wśród pogan. A gdy
    i oni umilkli, zabrał głos Jakub i rzekł: Posłuchajcie mnie, bracia!
    Szymon opowiedział, jak Bóg raczył wybrać sobie lud spośród pogan.
    Zgadzają się z tym słowa Proroków, bo napisano: Potem powrócę i
    odbuduję przybytek Dawida, który znajduje się w upadku. Odbuduję jego
    ruiny i wzniosę go, aby pozostali ludzie szukali Pana i wszystkie narody,
    nad którymi wzywane jest imię moje - mówi Pan, który to sprawia. To są
    [Jego] odwieczne wyroki. Dlatego ja sądzę, że nie należy nakładać
    ciężarów na pogan, nawracających się do Boga, lecz napisać im, aby
    się wstrzymali od pokarmów ofiarowanych bożkom, od nierządu, od tego,
    co uduszone, i od krwi. Z dawien dawna bowiem w każdym mieście są
    ludzie, którzy co szabat czytają Mojżesza i wykładają go w synagogach.

    (Ps 96,1-3.10)
    REFREN: Pośród narodów głoście chwałę Pana

    Śpiewajcie Panu pieśń nową
    Śpiewaj Panu, ziemio cała.
    Śpiewajcie Panu, sławcie Jego imię,
    każdego dnia głoście Jego zbawienie.

    Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów,
    rozgłaszajcie cuda pośród wszystkich ludów
    Głoście wśród ludów, że Pan jest Królem,
    On utwierdził świat tak, że się nie zachwieje,
    będzie sprawiedliwie sądził wszystkie ludy.

    (J 10,27)
    Moje owce słuchają mojego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną.

    (J 15,9-11)
    Jezus powiedział do swoich uczniów: Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja
    was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie
    zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak
    Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam
    powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była
    pełna.

    OdpowiedzUsuń
  8. "Bóg,który zna serca, zaświadczył na ich korzyść, dając im Ducha
    Świętego tak samo jak nam" - dziękuję Panie za Ducha Świętego i wszystkie Jego dary

    OdpowiedzUsuń
  9. "Pośród narodów głoście chwałę Pana" - chwała Tobie Panie

    OdpowiedzUsuń
  10. "To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była
    pełna". - Proszę Cię Panie o radość w moim sercu Ewa

    OdpowiedzUsuń
  11. Piątek, 8 maja 2015

    Uroczystość św. Stanisława, biskupa i męczennika

    (Dz 20,17-18a.28-32.36)
    Paweł, posławszy z Miletu do Efezu, wezwał starszych Kościoła. A gdy
    do niego przybyli, przemówił do nich: Uważajcie na samych siebie i na
    całe stado, nad którym Duch Święty ustanowił was biskupami, abyście
    kierowali Kościołem Boga, który On nabył własną krwią. Wiem, że po
    moim odejściu wejdą między was wilki drapieżne, nie oszczędzając
    stada. Także spośród was samych powstaną ludzie, którzy głosić
    będą przewrotne nauki, aby pociągnąć za sobą uczniów. Dlatego
    czuwajcie, pamiętając, że przez trzy lata we dnie i w nocy nie
    przestawałem ze łzami upominać każdego z was. A teraz polecam was Bogu
    i słowu Jego łaski władnemu zbudować i dać dziedzictwo ze wszystkimi
    świętymi. Po tych słowach upadł na kolana i modlił się razem ze
    wszystkimi.

    (Ps 100,1-5)
    REFREN: My ludem Pana i Jego owcami

    Wykrzykujcie na cześć Pana, wszystkie ziemie,
    służcie Panu z weselem.
    Stawajcie przed obliczem Pana
    z okrzykami radości.

    Wiedzcie, że Pan jest Bogiem,
    On sam nas stworzył,
    jesteśmy Jego własnością,
    Jego ludem, owcami Jego pastwiska.

    W Jego bramy wstępujcie z dziękczynieniem,
    z hymnami w Jego przedsionki.
    Albowiem Pan jest dobry,
    Jego łaska trwa na wieki.

    (Rz 8,31b-39)
    Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam? On, który nawet własnego Syna
    nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże miałby wraz z
    Nim i wszystkiego nam nie darować? Któż może wystąpić z oskarżeniem
    przeciw tym, których Bóg wybrał? Czyż Bóg, który usprawiedliwia?
    Któż może wydać wyrok potępienia? Czy Chrystus Jezus, który poniósł
    [za nas] śmierć, co więcej - zmartwychwstał, siedzi po prawicy Boga i
    przyczynia się za nami? Któż nas może odłączyć od miłości
    Chrystusowej? Utrapienie, ucisk czy prześladowanie, głód czy nagość,
    niebezpieczeństwo czy miecz? Jak to jest napisane: Z powodu Ciebie
    zabijają nas przez cały dzień, uważają nas za owce przeznaczone na
    rzeź. Ale we wszystkim tym odnosimy pełne zwycięstwo dzięki Temu,
    który nas umiłował. I jestem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani
    aniołowie, ani Zwierzchności, ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe,
    ani moce, ani co wysokie, ani co głębokie, ani jakiekolwiek inne
    stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w
    Chrystusie Jezusie, Panu naszym.

    (J 10,14)
    Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają.

    (J 10,11-16)
    Jezus powiedział do faryzeuszów: Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry
    pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest
    pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego
    wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza; /najemnik
    ucieka/ dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. Ja jestem
    dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie
    zna Ojciec, a Ja znam Ojca. życie moje oddaję za owce. Mam także inne
    owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą
    słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz.

    OdpowiedzUsuń
  12. "Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam? " Ewa

    OdpowiedzUsuń
  13. Sobota, 9 maja 2015

    (Dz 16,1-10)
    Paweł przybył także do Derbe i Listry. Był tam pewien uczeń imieniem
    Tymoteusz, syn Żydówki, która przyjęła wiarę, i ojca Greka. Bracia z
    Listry dawali o nim dobre świadectwo. Paweł postanowił zabrać go z
    sobą w podróż. Obrzezał go jednak ze względu za Żydów, którzy
    mieszkali w tamtejszych stronach. Wszyscy bowiem wiedzieli, że ojciec jego
    był Grekiem. Kiedy przechodzili przez miasta, nakazywali im przestrzegać
    postanowień powziętych w Jerozolimie przez Apostołów i starszych. Tak
    więc utwierdzały się Kościoły w wierze i z dnia na dzień rosły w
    liczbę. Przeszli Frygię i krainę galacką, ponieważ Duch Święty
    zabronił im głosić słowo w Azji. Przybywszy do Myzji, próbowali
    przejść do Bitynii, ale Duch Jezusa nie pozwolił im, przeszli więc
    Myzję i zeszli do Troady. W nocy miał Paweł widzenie: jakiś
    Macedończyk stanął [przed nim] i błagał go: Przepraw się do Macedonii
    i pomóż nam! Zaraz po tym widzeniu staraliśmy się wyruszyć do
    Macedonii w przekonaniu, że Bóg nas wezwał, abyśmy głosili im
    Ewangelię.

    (Ps 100,1-5)
    REFREN: Niech cała ziemia chwali swego Pana
    lub Alleluja

    Wykrzykujcie na cześć Pana wszystkie ziemie,
    służcie Panu z weselem!
    Stawajcie przed obliczem Pana
    z okrzykami radości.

    Wiedzcie, że Pan jest Bogiem,
    On sam nas stworzył.
    Jesteśmy Jego własnością,
    Jego ludem, owcami Jego pastwiska.

    W Jego bramy wstępujcie z dziękczynieniem,
    z hymnami w Jego przedsionki.
    Albowiem Pan jest dobry,
    Jego łaska trwa na wieki,
    a Jego wierność przez pokolenia.

    (Kol 3,1)
    Jeśli więc z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w
    górze, gdzie przebywa Chrystus zasiadając po prawicy Boga.

    (J 15,18-21)
    Jezus powiedział do swoich uczniów: Jeżeli was świat nienawidzi,
    wiedzcie, że Mnie pierwej znienawidził. Gdybyście byli ze świata,
    świat by was kochał jako swoją własność. Ale ponieważ nie jesteście
    ze świata, bo Ja was wybrałem sobie ze świata, dlatego was świat
    nienawidzi. Pamiętajcie na słowo, które do was powiedziałem: Sługa nie
    jest większy od swego pana. Jeżeli Mnie prześladowali, to i was będą
    prześladować. Jeżeli moje słowo zachowali, to i wasze będą
    zachowywać. Ale to wszystko wam będą czynić z powodu mego imienia, bo
    nie znają Tego, który Mnie posłał.

    OdpowiedzUsuń
  14. "Jeżeli was świat nienawidzi, wiedzcie, że Mnie pierwej znienawidził" Ewa

    OdpowiedzUsuń
  15. Niedziela, 10 maja 2015

    VI niedziela wielkanocna

    (Dz 10,25-26.34-35.44-48)
    A kiedy Piotr wchodził, Korneliusz wyszedł mu na spotkanie, padł mu do
    nóg i oddał mu pokłon. Piotr podniósł go ze słowami: Wstań, ja też
    jestem człowiekiem. Wtedy Piotr przemówił: Przekonuję się, że Bóg
    naprawdę nie ma względu na osoby. Ale w każdym narodzie miły jest Mu
    ten, kto się Go boi i postępuje sprawiedliwie. Kiedy Piotr jeszcze
    mówił o tym, Duch Święty zstąpił na wszystkich, którzy słuchali
    nauki. I zdumieli się wierni pochodzenia żydowskiego, którzy przybyli z
    Piotrem, że dar Ducha Świętego wylany został także na pogan. Słyszeli
    bowiem, że mówią językami i wielbią Boga. Wtedy odezwał się Piotr:
    Któż może odmówić chrztu tym, którzy otrzymali Ducha Świętego tak
    samo jak my? I rozkazał ochrzcić ich w imię Jezusa Chrystusa. Potem
    uprosili go, aby zabawił [u nich] jeszcze kilka dni.

    (Ps 98,1-4)
    REFREN: Wobec narodów objawił zbawienie.

    Śpiewajcie Panu pieśń nową,
    albowiem uczynił cuda.
    Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica
    i święte ramię Jego.

    Pan okazał swoje zbawienie,
    na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.
    Wspomniał na dobroć i na wierność swoją
    dla domu Izraela.

    Ujrzały wszystkie krańce ziemi
    zbawienie Boga naszego.
    Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio,
    cieszcie się, weselcie i grajcie.

    (1 J 4,7-10)
    Umiłowani, miłujmy się wzajemnie, ponieważ miłość jest z Boga, a
    każdy, kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga. Kto nie miłuje, nie
    zna Boga, bo Bóg jest miłością. W tym objawiła się miłość Boga ku
    nam, że zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat, abyśmy życie mieli
    dzięki Niemu. W tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy
    Boga, ale że On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę
    przebłagalną za nasze grzechy.

    (J 14,23)
    Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój
    umiłuje go, i do niego przyjdziemy.

    (J 15,9-17)
    Jezus powiedział do swoich uczniów: Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja
    was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie
    zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak
    Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam
    powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była
    pełna. To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak
    jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś
    życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi
    moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję. Już was nie nazywam
    sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was
    przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca
    mego. Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was
    na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał - aby
    wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam
    przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali.

    OdpowiedzUsuń
  16. "To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna"- Jezu przymnóż mi radości Ewa

    OdpowiedzUsuń