Reorientacja pragnień, czyli krakowskie spotkanie Dzielnych Niewiast

Kolejne spotkanie krakowskich Dzielnych Niewiast za nami. Odbyło się ono w minioną sobotę (3 października) i przebiegało jak zwykle w bardzo ciepłej, serdecznej atmosferze. Relację przesłała Monika Walancik (zamieszczam poniżej). Zachęcam także do dzielenia się w komentarzach Waszym doświadczeniem spotkania, tym, co Pan uczynił w Waszym życiu, do pisania swojej osobistej relacji... Czekamy na te świadectwa z nadzieją.

Następne spotkanie Dzielnych Niewiast w Krakowie odbędzie się 7 listopada. Część przedpołudniowa obejmować będzie: warsztaty pracy z emocjami (prowadzi Ewa Fus-Kubacka), warsztaty emisji głosu (prowadzi Magdalena Bodniak), warsztaty wizażu (prowadzi Joanna Tor-Gazda), warsztaty motywacyjne (prowadzi Krystyna Sobczyk). Szczegóły spotkania, plan oraz zapisy: tutaj.

(fot.Daria Halska)

Monika:

"Wczoraj, w dniu 3 października w Krakowie, w gościnie u Ojców Redemptorystów, odbyło się kolejne spotkanie Dzielnych Niewiast. Dzień zaczął się wczesnym rankiem, gdy pierwsze z Dzielnych rozpoczęły swą posługę w przygotowaniu spotkania. O godzinie 8:00 odmówiłyśmy różaniec, a o godzinie 9:00, w naszej ulubionej i przytulnej sali na poddaszu, nastąpiło zawiązanie wspólnoty. Spotkanie rozpoczęło się modlitwą oraz przywitaniem uczestniczek i prowadzących warsztaty. Łączyliśmy się duchowo z Paniami, które z różnych względów nie mogły przybyć na spotkanie. Następnie rozpoczęła się część warsztatowa, w czterech równoległych grupach.

Warsztaty pracy z emocjami 1 poprowadziła Ewa Fus-Kubacka. Uczestniczki próbowały rozpoznać czym różnią się emocje od uczuć, po co są, co sygnalizują. Odkryły, że każdy człowiek przeżywa uczucia w odmienny, indywidualny sposób. Poznawały jak radzić sobie z trudnymi uczuciami. Dowiedziały się, że lęk oznacza również i to, że w nas toczy się walka duchowa, a zrozumienie jest podstawą relacji i jest najbardziej dojrzałym sposobem rozwiązywania problemów.

Dziękujemy Ewie za wprowadzenie nas w świat emocji i uczuć.

Warsztaty wizażu 2 poprowadziła Joanna Tor-Gazda. Uczestniczki poczuły się niczym prawdziwe modelki, stawiając pierwsze kroki na wybiegu. Panie zapoznawały się z typami kobiecych sylwetek i uzyskały wskazówki jakimi strojami podkreślić swoje piękno. Zajęcia były bardzo kobiece, ale jednocześnie bardzo praktyczne.

Dziękujemy Joannie za wprowadzenie nas w świat kobiecego piękna.

Warsztaty florystyczne 5 poprowadziła Monika Kudłacz. Uczestniczki mogły wcielić się w rolę bożych jubilerów, tworząc prawdziwe cudeńka z kwiatów – kolczyki, naszyjniki, bransoletki. Panie przeżyły doświadczenie tworzenia piękna i obcowania z pięknem.

Dziękujemy Monice za wprowadzenie nas w świat kwiatowo-biżuteryjnego piękna.

Warsztaty teatralne poprowadził Marek Pasieczny. Uczestniczki zmierzyły się ze Słowem -  sztuką zamiany Słowa na gest, gestu na obraz, obrazu na metaforę. Panie uczyły się jak czytać tekst, aby to co napisane mogło zostać pokazane i przekazane.

Dziękujemy Markowi za wprowadzenie nas w niezwykły teatralny świat.

Po zakończonych warsztatach udałyśmy się na pyszny obiad, gdzie na bieżąco mogłyśmy dzielić się wrażeniami z zajęć. Nasze duchowe SPA rozpoczęłyśmy słowami pieśni, w wykonaniu diakonii muzycznej „Przyjdź i otwórz moje serce, Przyjdź i dotknij mnie. Stwórz na nowo, ukaż drogę, Którą wybrał Pan”, które otworzyły modlitwę uwielbienia. Po niej ojciec Paweł Drobot CSsR, nasz duchowy opiekun, odprawił Mszę św. sprawowaną w intencjach jubilatek i solenizantek wrześniowych.

Słowo Boże, które prowadziło nas podczas Eucharystii (Łk 10,17-24) skłoniło do pochylenia się w trakcie Homilii nad tematem uwielbienia i nawrócenia. Uwielbienie jest akceptacją tego co jest tu i teraz z jednoczesnym uznaniem, że jest to część większego Bożego Planu wobec mnie, nawet jeżeli tego nie rozumiem. „Raduj się w Panu, a On spełni pragnienia twego serca” (Ps 37, 4). Nawrócenie jest stanięciem w postawie uwielbienia, jest zmianą nastawienia do życia, zawierzenia życia Bogu. Uwielbienie, to nie tylko radosne pieśni i uśmiech, gdy wszystko jest dobrze. Boga można i trzeba uwielbiać także przez łzy i w trudnych sytuacjach – to zawierzenie tego co przeżywamy Bogu. Uwielbienie to nie zamknięcie oczu na problemy, z którymi się zmagamy, ale zwrócenie naszych oczu ku Bogu, zawierzenie sytuacji Jemu. Uwielbienie to również akceptacja Bożych obietnic w nas złożonych, która musi nastąpić przed ich zrozumieniem, gdyż nasze ludzkie rozumienie jest ograniczone, przez co nie jesteśmy w stanie zrozumieć i ogarnąć całego Bożego Planu wobec nas. Jesteśmy zaproszone, aby uwielbiać Boga naszym życiem i umieścić Go w centrum naszego życia.

Po Eucharystii ojciec wygłosił konferencję z cyklu spotkania Jezusa z Biblijnymi kobietami. Tym razem przyglądaliśmy się spotkaniu Jezusa z Samarytanką przy Studni Jakuba, które poprowadziło  do spojrzenia na nasze pragnienia. Każda z Pań otrzymała dzban, który stał się symbolem naszych pragnień. Jezus tak jak Samarytance, tak i nam chce pokazać, w jaki sposób możemy zaspokoić swoje pragnienia. Jezus zaprasza nas, abyśmy ze swoimi pragnieniami i lękami stanęły przed Jego spojrzeniem, a więc pod Krzyżem. Spojrzenie Jezusa na Samarytankę przywróciło jej godność, stała się wreszcie zrozumiana i kochana. „Ukochałem cię odwieczną miłością” (Jr 31, 3) – te słowa Bóg kieruje również i do nas, bo On chce naszej miłości, ale chce także dać nam swoją miłość. Jezus mówi nam, że chce abyśmy oddały Mu nasze pragnienia, gdyż chce aby w naszym sercu zakwitł piękny ogród, a każda z nas jest pięknym kwiatem w ogrodzie Boga. Pomocą w tym było symboliczne złożenie wcześniej otrzymanych dzbanów u stóp Krzyża i otrzymany w zamian piękny kwiat.

Poprzez oddanie dzbana, a więc naszych pragnień i lęków u stóp Krzyża, tak jak Samarytanka, możemy stać się wolne. Odpowiedzią Samarytanki na to uwolnienie stała się postawa uwielbienia, do czego i nas zaprasza Jezus. Konferencja zakończyła się słowami pieśni, w wykonaniu naszej diakonii muzycznej „Już teraz we mnie kwitną Twe ogrody, Już teraz we mnie Twe królestwo jest”.

To wszystko co zaczęło w nas kiełkować w trakcie warsztatów, Homilii i konferencji, oddałyśmy i zawierzyłyśmy podczas osobistego spotkania z żywym Bogiem, w Najświętszym Sakramencie w trakcie Adoracji. Z kolei podczas dzielenia w grupach, rozważałyśmy m.in. jak wygląda nasza obecna relacja z Bogiem i co możemy zrobić aby ją pogłębiać. Spotkanie zakończyło się krótkim podsumowaniem dnia i błogosławieństwem udzielonym przez naszego opiekuna duchowego.

Darii dziękujemy za uwiecznienie pięknymi zdjęciami przebiegu spotkania. Paniom, które włączyły się w jakiejkolwiek formie w trud przygotowania spotkania, dziękujemy za to, że dzięki ich wysiłkowi  mogłyśmy tak pięknie przeżyć ten dzień.

W nadchodzącym miesiącu pamiętajmy o sobie nawzajem w modlitwie, szczególnie o Paniach z naszej grupy dzielenia oraz, o Paniach siedzących po naszej prawej stronie podczas podsumowania dnia".