Słowo Boże na niedzielę - 11.10.2015

"Dlatego się modliłem i dano mi zrozumienie, przyzywałem, i przyszedł na mnie duch Mądrości. Przeniosłem ją nad berła i trony i w porównaniu z nią za nic miałem bogactwa. Nie porównałem z nią drogich kamieni, bo wszystko złoto w obecnej jest garścią piasku, a srebro przy niej ma wartość błota. Umiłowałem ją nad zdrowie i piękność i wolałem mieć ją aniżeli światło, bo nie zna snu blask od niej bijący. A przyszły mi wraz z nią wszystkie dobra i niezliczone bogactwa w jej ręku" (Mdr 7,7-11).

Panie, napełniaj nas Twoją mądrością. Wyposażaj w ten dar największy, cenniejszy niż wszystkie bogactwa świata i skarby najdroższe. Niech ona nas poprowadzi po drogach naszych życiowych wyborów i decyzji, niech będzie z nami w chwilach prób i zwątpień. I gdy sił już zabranie i słów nie starczy, niech ona pozostanie.

(Ps 90,12-17)

REFREN: Nasyć nas, Panie, Twoim miłosierdziem

Naucz nas liczyć dni nasze,

byśmy zdobyli mądrość serca.

Powróć, o Panie, jak długo będziesz zwlekał?

Bądź litościwy dla sług Twoich.

Nasyć nas o świcie swoją łaską,

abyśmy przez wszystkie dni nasze mogli się radować i cieszyć.

Daj radość w zamian za dni Twego ucisku,

za lata, w których zaznaliśmy niedoli.

Niech sługom Twoim ukaże się Twe dzieło,

a Twoja chwała nad ich synami.

Dobroć Pana, Boga naszego, niech będzie nad nami

i wspieraj pracę rąk naszych,

dzieło rąk naszych wspieraj.

(Hbr 4,12-13)

Żywe bowiem jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz

obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i

szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca. Nie ma stworzenia,

które by było przed Nim niewidzialne, przeciwnie, wszystko odkryte i

odsłonięte jest przed oczami Tego, któremu musimy zdać rachunek.

(Mt 5,3)

Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo

niebieskie.

(Mk 10,17-30)

Gdy Jezus wybierał się w drogę, przybiegł pewien człowiek i upadłszy

przed Nim na kolana, pytał Go: Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby

osiągnąć życie wieczne? Jezus mu rzekł: Czemu nazywasz Mnie dobrym?

Nikt nie jest dobry, tylko sam Bóg. Znasz przykazania: Nie zabijaj, nie

cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, nie oszukuj, czcij swego

ojca i matkę. On Mu rzekł: Nauczycielu, wszystkiego tego przestrzegałem

od mojej młodości. Wtedy Jezus spojrzał z miłością na niego i rzekł

mu: Jednego ci brakuje. Idź, sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim,

a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną. Lecz on

spochmurniał na te słowa i odszedł zasmucony, miał bowiem wiele

posiadłości. Wówczas Jezus spojrzał wokoło i rzekł do swoich

uczniów: Jak trudno jest bogatym wejść do królestwa Bożego. Uczniowie

zdumieli się na Jego słowa, lecz Jezus powtórnie rzekł im: Dzieci,

jakże trudno wejść do królestwa Bożego . Łatwiej jest wielbłądowi

przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa Bożego.

A oni tym bardziej się dziwili i mówili między sobą: Któż więc może

się zbawić? Jezus spojrzał na nich i rzekł: U ludzi to niemożliwe, ale

nie u Boga; bo u Boga wszystko jest możliwe. Wtedy Piotr zaczął mówić

do Niego: Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą. Jezus

odpowiedział: Zaprawdę, powiadam wam: Nikt nie opuszcza domu, braci,

sióstr, matki, ojca, dzieci i pól z powodu Mnie i z powodu Ewangelii,

żeby nie otrzymał stokroć więcej teraz, w tym czasie, domów, braci,

sióstr, matek, dzieci i pól, wśród prześladowań, a życia wiecznego w

czasie przyszłym.