niedziela, 26 kwietnia 2015

Mów Panie... Słowo Boże na niedzielę 26.04.2015

 IV niedziela wielkanocna

Zanurzam się w Słowo i pozwalam się poprowadzić... 

(fot. tutaj)

(Dz 4,8-12)
Piotr napełniony Duchem Świętym powiedział: Przełożeni ludu i starsi!
Jeżeli przesłuchujecie nas dzisiaj w sprawie dobrodziejstwa, dzięki
któremu chory człowiek uzyskał zdrowie, to niech będzie wiadomo wam
wszystkim i całemu ludowi Izraela, że w imię Jezusa Chrystusa
Nazarejczyka - którego ukrzyżowaliście, a którego Bóg wskrzesił z
martwych - że przez Niego ten człowiek stanął przed wami zdrowy. On
jest kamieniem, odrzuconym przez was budujących, tym, który stał się
głowicą węgła. I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano
ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być
zbawieni.




(Ps 118,1.8.9.21-23.26.28)
REFREN: Kamień wzgardzony stał się fundamentem.

Dziękujcie Panu, bo jest dobry,
bo Jego łaska trwa na wieki.
Lepiej się uciekać do Pana,
niż pokładać ufność w człowieku.

Lepiej się uciekać do Pana,
niż pokładać ufność w książętach.
Dziękuję Tobie, żeś mnie wysłuchał
i stałeś się moim Zbawcą.

Kamień odrzucony przez budujących
stał się kamieniem węgielnym.
Stało się to przez Pana
i cudem jest w naszych oczach.

Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie,
błogosławimy was z Pańskiego domu.
Jesteś moim Bogiem, chcę Ci podziękować:
Boże mój, pragnę Cię wielbić.

(1 J 3,1-2)
Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani
dziećmi Bożymi: i rzeczywiście nimi jesteśmy. Świat zaś dlatego nas
nie zna, że nie poznał Jego. Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi
Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy
się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest.

(J 10,14)
Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają

(J 10,11-18)
Jezus powiedział: Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie
swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce
nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i
ucieka, a wilk je porywa i rozprasza; /najemnik ucieka/ dlatego, że jest
najemnikiem i nie zależy mu na owcach. Ja jestem dobrym pasterzem i znam
owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam
Ojca. życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z
tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i
nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz. Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja
życie moje oddaję, aby je /potem/ znów odzyskać. Nikt Mi go nie
zabiera, lecz Ja od siebie je oddaję. Mam moc je oddać i mam moc je znów
odzyskać. Taki nakaz otrzymałem od mojego Ojca.




10 komentarzy:

  1. Dobrej, ciepłej, błogosławionej niedzieli.
    Chwalmy Pana!

    OdpowiedzUsuń
  2. " I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano
    ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być
    zbawieni." AMEN

    OdpowiedzUsuń
  3. " Lepiej się uciekać do Pana, niż pokładać ufność w człowieku." Tak wiele razy przekonałam się Panie o tym... Dziękuję za Twoją Boże opiekę, za to, że stale jesteś przy mnie Ewa

    OdpowiedzUsuń
  4. PONIEDZIAŁEK 27.04.2015
    PIERWSZE CZYTANIE (Dz 11,1-18)
    Wejście pogan do Kościoła

    Czytanie z Dziejów Apostolskich.

    Apostołowie i bracia, przebywający w Judei, dowiedzieli się, że również poganie przyjęli słowo Boże. Kiedy Piotr przybył do Jerozolimy, ci, którzy byli pochodzenia żydowskiego, robili mu wymówki, mówiąc: „Wszedłeś do ludzi nieobrzezanych i jadłeś z nimi?” Piotr więc zaczął wyjaśniać im po kolei, mówiąc:
    «Modliłem się w mieście Jafie i w zachwyceniu ujrzałem jakiś spuszczający się przedmiot, podobny do wielkiego płótna czterema końcami opadającego z nieba, który dotarł aż do mnie. Przyglądając mu się uważnie, zobaczyłem czworonożne zwierzęta domowe i dzikie, płazy i gady.
    Usłyszałem też głos, który mówił do mnie: «Zabijaj, Piotrze, i jedz!» Odpowiedziałem: «O nie, Panie, bo nigdy nie wziąłem do ust niczego skażonego lub nieczystego». Ale głos z nieba odezwał się po raz drugi: «Nie nazywaj nieczystym tego, co Bóg oczyścił». Powtórzyło się to trzy razy i wszystko zostało wzięte znowu do nieba.
    Zaraz potem trzech ludzi, wysłanych do mnie z Cezarei, stanęło przed domem, w którym mieszkaliśmy. A Duch powiedział mi, abym bez wahania poszedł z nimi. Razem ze mną poszło też tych sześciu braci. Przybyliśmy do domu owego człowieka. On nam opowiedział, jak zobaczył anioła, który zjawił się w jego domu i rzekł: «Poślij do Jafy i sprowadź Szymona, zwanego Piotrem. On cię pouczy, jak zbawisz siebie i cały swój dom».
    Kiedy zacząłem mówić, Duch Święty zstąpił na nich, jak na nas na początku. Przypomniałem sobie wtedy słowa, które wypowiedział Pan: «Jan chrzcił wodą, wy zaś ochrzczeni będziecie Duchem Świętym». Jeżeli więc Bóg udzielił im tego samego daru co nam, którzyśmy uwierzyli w Pana Jezusa Chrystusa, to jakżeż ja mogłem sprzeciwiać się Bogu?”
    Gdy to usłyszeli, zamilkli. Wielbili Boga i mówili: „A więc i poganom udzielił Bóg łaski nawrócenia, aby żyli”.

    Oto słowo Boże.

    PSALM RESPONSORYJNY (Ps 42,2-3; Ps 43,3.4)

    Refren: Boga żywego pragnie dusza moja.

    Jak łania pragnie wody ze strumieni, *
    tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże.
    Dusza moja Boga pragnie, Boga żywego, *
    kiedyż więc przyjdę i ujrzę oblicze Boże?

    Ześlij światłość i wierność swoją, *
    niech one mnie wiodą.
    Niech mnie zaprowadzą na Twą górę świętą *
    i do Twoich przybytków.

    I przystąpię do ołtarza Bożego, *
    do Boga, który jest weselem i radością moją.
    I będę Cię chwalił przy dźwiękach lutni, *
    Boże mój, Boże.


    ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 10,14)

    Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

    Ja jestem dobrym Pasterzem
    i znam owce moje, a moje Mnie znają.

    Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

    EWANGELIA (J 10,1-10)
    Troszczcie się o pokarm, który trwa na wieki

    Słowa Ewangelii według świętego Jana.

    Jezus powiedział:
    „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto nie wchodzi do owczarni przez bramę, ale wdziera się inną drogą, ten jest złodziejem i rozbójnikiem. Kto jednak wchodzi przez bramę, jest pasterzem owiec. Temu otwiera odźwierny, a owce słuchają jego głosu; woła on swoje owce po imieniu i wyprowadza je. A kiedy wszystkie wyprowadzi, staje na ich czele, a owce postępują za nim, ponieważ głos jego znają. Natomiast za obcym nie pójdą, lecz będą uciekać od niego, bo nie znają głosu obcych”.
    Tę przypowieść opowiedział im Jezus, lecz oni nie pojęli znaczenia tego, co im mówił.
    Powtórnie więc powiedział do nich Jezus: „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Ja jestem bramą owiec. Wszyscy, którzy przyszli przede Mną, są złodziejami i rozbójnikami, a nie posłuchały ich owce. Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony - wejdzie i wyjdzie, i znajdzie paszę. Złodziej przychodzi tylko po to, aby kraść, zabijać i niszczyć. Ja przyszedłem po to, aby owce miały życie i miały je w obfitośc”.

    Oto słowo Pańskie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. "Jak łania pragnie wody ze strumieni,
      tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże.
      Dusza moja Boga pragnie, Boga żywego,
      kiedyż więc przyjdę i ujrzę oblicze Boże? " Ewa

      Usuń
  5. WTOREK 28.04.2015

    PIERWSZE CZYTANIE (Dz 11,19-26)
    Pierwsi „chrześcijanie” w Antiochii

    Czytanie z Dziejów Apostolskich.

    Ci, których rozproszyło prześladowanie, jakie wybuchło z powodu Szczepana, dotarli aż do Fenicji, na Cypr i do Antiochii, głosząc słowo samym tylko Żydom. Niektórzy z nich pochodzili z Cypru i z Cyreny. Oni to po przybyciu do Antiochii przemawiali też do Greków i opowiadali Dobrą Nowinę o Panu Jezusie. A ręka Pańska była z nimi, bo wielka liczba uwierzyła i nawróciła się do Pana.
    Wieść o tym doszła do uszu Kościoła w Jerozolimie. Wysłano do Antiochii Barnabę. Gdy on przybył i zobaczył działanie łaski Bożej, ucieszył się i zachęcał wszystkich, aby całym sercem wytrwali przy Panu; był bowiem człowiekiem dobrym i pełnym Ducha Świętego i wiary. Pozyskano wtedy wielką liczbę dla Pana.
    Barnaba udał się też do Tarsu, aby odszukać Pawła. A gdy znalazł, przyprowadził go do Antiochii i przez cały rok pracowali razem w Kościele, nauczając wielką rzeszę ludzi. W Antiochii też po raz pierwszy nazwano uczniów chrześcijanami.

    Oto słowo Boże.

    PSALM RESPONSORYJNY (Ps 87,1a i 2 i 3a.4-5.6-7)

    Refren: W ręce Twe, Panie, składam ducha mego.

    Na świętych górach Jego miasto: +
    umiłował Pan bramy Syjonu *
    bardziej niż wszystkie namioty Jakuba.
    Wspaniałe rzeczy głoszą o tobie, *
    miasto Boże.

    Wymienię Egipt Babilon wśród tych, co mnie znają, +
    oto Filistea, Tyr, i Etiopia. *
    nawet taki kraj tarn się narodził.
    O Syjonie powiedzą: „Każdy człowiek urodził się na nim, *
    a Najwyższy sam go umacnia”.

    Pan zapisuje w księdze ludów: *
    „Oni się tam narodzili”.
    I tańcząc śpiewać będą; *
    „Wszystkie moje źródła są w tobie”.


    ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 10,27)

    Aklamacja:Alleluja, alleluja, alleluja.

    Moje owce słuchają mojego głosu,
    Ja znam je, a one idą za Mną.

    Aklamacja:Alleluja, alleluja, alleluja.

    EWANGELIA (J 10,22-30)
    Moje owce słuchają mojego głosu

    Słowa Ewangelii według świętego Jana.

    Obchodzono w Jerozolimie uroczystość Poświęcenia Świątyni. Było to w zimie. Jezus przechadzał się w świątyni, w portyku Salomona.
    Otoczyli Go Żydzi i mówili do Niego: „Dokąd będziesz nas trzymał w niepewności? Jeśli Ty jesteś Mesjaszem, powiedz nam otwarcie”.
    Rzekł do nich Jezus: „Powiedziałem wam, a nie wierzycie. Czyny, których dokonuję w imię mojego Ojca, świadczą o Mnie. Ale wy nie wierzycie, bo nie jesteście z moich owiec.
    Moje owce słuchają mojego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki.
    Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy”.

    Oto słowo Pańskie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. "Moje owce słuchają mojego głosu,
      Ja znam je, a one idą za Mną" - Panie Ty wiesz, że chcę iść za Tobą. Ewa

      Usuń
  6. ŚRODA 29.04.2015

    PIERWSZE CZYTANIE (1 J 1,5-2,2)
    Krew Chrystusa oczyszcza nas z grzechu

    Czytanie z Pierwszego listu świętego Jana Apostoła.

    Najmilsi:
    Nowina, którą usłyszeliśmy od Jezusa Chrystusa i którą wam głosimy, jest taka: Bóg jest światłością, a nie ma w Nim żadnej ciemności. Jeżeli mówimy, że mamy z Nim współuczestnictwo, a chodzimy w ciemności, kłamiemy i nie postępujemy zgodnie z prawdą. Jeżeli zaś chodzimy w światłości, tak jak On sam trwa w światłości, wtedy mamy jedni z drugimi współuczestnictwo, a krew Jezusa, Syna Jego, oczyszcza nas z wszelkiego grzechu.
    Jeżeli mówimy, że nie mamy grzechu, to samych siebie oszukujemy i nie ma w nas prawdy. Jeżeli wyznajemy nasze grzechy, Bóg jako wierny i sprawiedliwy odpuści je nam i oczyści nas z wszelkiej nieprawości. Jeżeli mówimy, że nie zgrzeszyliśmy, czynimy Go kłamcą i nie ma w nas Jego nauki.
    Dzieci moje, piszę wam to dlatego, żebyście nie grzeszyli. Jeśliby nawet ktoś zgrzeszył, mamy Rzecznika wobec Ojca, Jezusa Chrystusa sprawiedliwego. On bowiem jest ofiarą przebłagalną za nasze grzechy, i nie tylko za nasze, lecz również za grzechy całego świata.

    Oto słowo Boże.

    PSALM RESPONSORYJNY (Ps 103,1-2.3-4.8-9.13-14.17-18)

    Refren: Chwal i błogosław, duszo moja, Pana.

    Błogosław, duszo moja, Pana, *
    i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego.
    Błogosław, duszo moja, Pana *
    i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.

    On odpuszcza wszystkie twoje winy *
    i leczy wszystkie choroby,
    On twoje życie ratuje od zguby, *
    obdarza cię łaską i zmiłowaniem.

    Miłosierny jest Pan i łaskawy, *
    nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy.
    Nie zapamiętuje się w sporze, *
    nie płonie gniewem na wieki.

    Jak ojciec lituje się nad dziećmi, *
    tak Pan się lituje nad tymi, którzy się Go boją.
    Wie On, z czegośmy powstali, *
    pamięta, że jesteśmy prochem.

    Łaska zaś Boga jest wieczna dla Jego wyznawców, *
    a Jego sprawiedliwość nad ich potomstwem,
    nad wszystkimi, którzy strzegą Jego przymierza *
    i pamiętają, by spełniać Jego przykazania.

    ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 11,25)

    Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

    Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,
    że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.

    Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

    EWANGELIA (Mt 11,25-30)
    Tajemnice królestwa objawione prostaczkom

    Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.

    W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.
    Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić.
    Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.
    Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie”.

    Oto słowo Pańskie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom." -Panie chcę być prostaczkiem Ewa

      Usuń
  7. CZWARTEK 30.04.2015

    PIERWSZE CZYTANIE (Dz 13,13-25)
    Paweł naucza w Antiochii Pizydyjskiej

    Czytanie z Dziejów Apostolskich.

    Odpłynąwszy z Pafos, Paweł i jego towarzysze przybyli do Perge w Pamfilii, a Jan wrócił do Jerozolimy, odłączywszy się od nich.
    Oni zaś przeszli przez Perge, dotarli do Antiochii Pizydyjskiej, weszli w dzień sobotni do synagogi i usiedli. Po odczytaniu Prawa i Proroków przełożeni synagogi posłali do nich i powiedzieli: „Przemówcie, bracia, jeżeli macie jakieś słowo zachęty dla ludu”.
    Wstał więc Paweł i skinąwszy ręką, przemówił:
    „Słuchajcie, Izraelici, i wy, którzy boicie się Boga! Bóg tego ludu izraelskiego wybrał ojców naszych i wywyższył lud na obczyźnie w ziemi egipskiej i wyprowadził go z niej mocnym ramieniem. Mniej więcej przez czterdzieści lat znosił cierpliwie ich obyczaje na pustyni. I wytępiwszy siedem szczepów w ziemi Kanaan oddał im ziemię ich w dziedzictwo, mniej więcej po czterystu pięćdziesięciu latach. I potem dał im sędziów aż do proroka Samuela.
    Później poprosili o króla, i dał im Bóg na lat czterdzieści Saula, syna Kiszą z pokolenia Beniamina. Gdy zaś jego odrzucił, powołał na ich króla Dawida, o którym też dał świadectwo w słowach: «Znalazłem Dawida, syna Jessego, człowieka po mojej myśli, który we wszystkim wypełni moją wolę».
    Z jego to potomstwa, stosownie do obietnicy, wyprowadził Bóg Izraelowi Zbawiciela Jezusa. Przed Jego przyjściem Jan głosił chrzest nawrócenia całemu ludowi izraelskiemu. A pod koniec swojej działalności Jan mówił: «Ja nie jestem tym, za kogo mnie uważacie. Po mnie przyjdzie Ten, któremu nie jestem godny rozwiązać sandałów na nogach»”.

    Oto słowo Boże.


    PSALM RESPONSORYJNY (Ps 89,2-3.21-22.25 i 27)

    Refren: Na wieki będę sławił łaski Pana.

    Na wieki będę śpiewał o łasce Pana, *
    moimi ustami będę głosił Twą wierność przez wszystkie pokolenia.
    Albowiem powiedziałeś: „Na wieki ugruntowana jest łaska”, *
    utrwaliłeś swą wierność w niebiosach.

    „Znalazłem Dawida, mojego sługę, *
    namaściłem go moim świętym olejem,
    by ręka moja zawsze przy nim była *
    i umacniało go moje ramię.

    Z nim moja wierność i łaska, *
    a w moim imieniu jego moc wywyższona.
    On będzie wołał do Mnie: «Ty jesteś moim Ojcem, *
    moim Bogiem, opoką mego zbawienia»”.

    ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 3,15)

    Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

    Trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego,
    aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne.

    Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

    EWANGELIA (J 13,16-20)
    Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnie przyjmuje

    Słowa Ewangelii według świętego Jana.

    Kiedy Jezus umył uczniom nogi, powiedział im:
    „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Sługa nie jest większy od swego pana ani wysłannik od tego, który go posłał. Wiedząc to będziecie błogosławieni, gdy według tego będziecie postępować.
    Nie mówię o was wszystkich. Ja wiem, których wybrałem; lecz potrzeba, aby się wypełniło Pismo: «Kto ze Mną spożywa chleb, ten podniósł na Mnie swoją piętę». Już teraz, zanim się to stanie, mówię wam, abyście, gdy się stanie, uwierzyli, że Ja jestem.
    Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnie przyjmuje. A kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał”.

    Oto słowo Pańskie.

    OdpowiedzUsuń